GÜNEŞİN ESİRİ +18

BÖLÜM|8

Aslında başlıklara güzel şeyler yazmayı düşünüyorum da bende bazen burdan bi kitap okuyunca başlığına bakınca sanki hikayedeki herşeyi okumuşum gibi hissediyorum bu yüzden sayıyla gitmek daha hoş 😶

İyi okumalar..💖

..
O an ne tepki vereceğimi şaşırdım. Daha doğrusu nasıl hissetmeliydim? Bilmiyordum. Sorusuyla donup kalmıştım resmen şimdiden pişmanlığımı iliklerime kadar hissetmiştim.

"Güneş sana bir soru sordum."

Hemen kendimi toparlayarak"ne saçmalıyorsun sen?" Dedim. Aletini bi hızla içimden çekti. "ne bekliyordun Serkan her gün kendini veren biri olarak mı görüyordun beni?"

"Hayır güneş. Sen beni çok yanlış anladın yani bilmiyorum sana ilk bunu yapanın ben olması.. bilmiyorum işte farklı hissediyorum."

Gözlerim şaşkınlıkla ona bakıyordu"gerçekten bunu düşünebildin mi? Ben ilk defa biriyle ilişkiye giriyorum ve kendimi ilk defa birinin yanında bu kadar güvende hissetmiştim. İlk defa birinin bedenime dokunmasına izin verdim Serkan. Sen nerde kiminle ne yaptın nasıl yattın bilmiyorum ama belli ki benide kendin gibi görmüşsün." Artık ne diyeceğimi bilmiyordum ama gözlerimdeki kırgınlığı anlamıştı çoktan.

"Bak güneş ben öyle demek istemedim haklısın anlık görünce şoka uğradım çünkü beklemediğim bişeydi lütfen yanlış anlama." Üzerime doğru gelmeye başladı sanki kendini affettirmek istiyordu.

"Uzak dur! Sakın bana yaklaşma bir daha ben kendimi ilk defa biriyle bu kadar güvende hissetmişken senin bana yaptığın yakıştırmaya bak."

Hemen ayağa kalktım ama ayağa kalkmamla kasıklarıma sancı saplanması bir olmuştu. Boşalamamıştım diye bu kadar ağrım vardı sanırım. Kıyafetlerimi tek tek toplamaya başladım.

" Güneş, yapma böyle bak yanlış anladın beni şu an rahatlayamadığım için kötü durumdayım sende öylesin gel lütfen."

Dönüp bi hışımla yüzüne baktım." Öyle mi Serkan bey kusura bakmayın rahatlatamadık sizide. Aman gerçi ararsın şimdi seninkilerden birini gelir rahatlatırlar seni."

Kendimi hemen odadan dışarı attım alt kata inip oturma odası olduğunu gördüğüm yerde kıyafetlerimi hızlı hızlı giyinmeye başladım o sırada o çoktan giyinip yanıma doğru gelmişti bile en son da eteğimin fermuarını da çektikten sonra ortalığa savurduğum çantamı alıp çıkmaya yeltendim.

Eliyle kolumu tutup kendine çekti. Sıcak nefesi yüzümü okşuyordu.
"Güneş, yalvarıyorum gitme. Özür dilerim bi anlık şaşkınlıkla söyledim ama bahsettiğin şeyi ima etmek istemedim lütfen.. lütfen kal benimle."

Dalga geçer gibi sırıtıp. "Öyle mi olmuş ya bak sen şu işe. Sadece pişmanım gerçekten belki de hayatımda ilk defa birine karşı pişmanlığımı iliklerime kadar hissettim. Seni kısa sürede tanıdım ama babamın bile vermediği güveni verdin sen bana. Daha doğrusu ben yanılmışım boşluğa düşmüştüm belki de bu yüzden o ara sen iyi geldiğin içindir. Artık işim yok senin gibi biriyle karşıma bi daha çıkma Serkan boyrat!"

Kolları arasından sıyrılıp kapıya yöneldim ve açıp çıktım dışarı. Bana nasıl böyle bir imada bulunabilirdi? Sanki her gece bu işi yapıyordum. Çok berbat bir histi iğreniyordum ondan.

Geldiğimiz yola doğru yürümeye başladım. Herşey üst üste geliyordu sanki artık nefes almak bile yük oluyordu bana.

Yürüyordum ama ıssız olduğu için nereye gideceğimi de bilmiyordum araba bile geçmiyordu burdan. Nasıl bi yerdeydim ben Allah aşkına ya..
Gün içinde git geller oldu ve baya yorulmuştum üstüne bi de kasıklarım çok ağrıyordu.