GÜNEŞİN ESİRİ +18

BÖLÜM|3

Tekrardan merhaba canlarım. Bu sahnede ne olucak neler yer alıcak çok merak ediyorum açıkçası Serkan ve güneş arasında bi kaynaşma olabilir mi sizce?

Bilemedim şimdi güneş biraz hırçın bi kız sonuçta 😹

Keyifli okumalar😽🤍

°°°

Masama geçip oturduğumda asıl şimdi anlıyordum ayaklarımın nasıl ağrıdığını gözlerimi yumdum bi kaç saniyeliğine sonra birinin sesi duyuldu ilerde. Masaya doğru baktığımda yaşlı bi adam konuşma yapıyordu. Hepsi pür dikkat onu izleyip dinliyorlardı. Konuşması bittikten sonra yemekler yenmiş tatlılara geçiliyordu şimdi. Yirmi otuz kişi vardı en az masayı U şeklinde kurmuştum neyseki herkes sığmıştı en azından rahatlardı bunun üzerinden bi takdir alırım diye düşündüm. Gerçi Ahmet bey işine geldiği an görüyordu beni anlamaz böyle şeylerden. "Kaba adam" diye söylendim kendi kendime

-"kaba olan kimmiş?"

Sesin sahibine baktım Serkan BOYRAT. Allah aşkına ne istiyordu bu adam benden bela mıdır nedir.

-"kendi kendime söyleniyordum. Buyrun bi isteğiniz mi vardı?"

-"yoo öyle bi dışarı çıkayım hava alayım dedim geçerken de sesini duyunca merak ettim"

Anladım dercesine kafamı salladım. Ama hâlâ karşımda durmuş gitmiyor. derdi ne bunun?

-"yeni mi başladın işe?"

-"evet"

Açıkçası  konuşmak istemediğim için kısa kesiyordum ve anlamasını bekliyordum gitmesi için.

-"ne zaman başladın peki?"

-"bugün."

-"öyleyse seni daha çok sık göreceğim burda desene."

-"anlamadım?"

-"çok sık geldiğim bir yerdir belki her gün belki haftada bi kaç gün. Manzarasını ve sessiz sakin bi yer oluşunu seviyorum."

-"öyle mi ne güzel."

Konuşmayacağımı anlamış olmalı ki bi kaç dakika sonra uzaklaştı masamdan. Dışarı çıktı yaklaşık on dakika sonra içeri girdi. Bakışlarını üzerimde hissediyordum ama bakmayacaktım kesinlikle. Özel masalarına doğru yürüdü ve oturdu ama bu sefer tam karşıma gelecek şekildeydi. Gözleriyle eziyordu sanki beni fazlasıyla rahatsız olmaya başlamıştım. Artık dayanamayıp bende gözlerine baktım ve "ne" dercesine kafamı salladım. Güldü ukala. "Çok komik ya zaten gerizekalı"
Saat 00.00 olmak üzereydi ve ben normalde 23.30 da çıkardım ama gitmek bilmediler bir türlü. Üstelik yarın erken kalkıcaktım yine.

Biraz daha geçti çalışanlardan herkes evlerine gitmişti. Ben ve Ahmet bey kalmıştık onun sağ kolu gibi bişeydim misafirler de dağıldı ve herkes çıktı. Bende masamın altındaki sporlarımı giydim bi elime çantamı diğer elime stilettolarımı aldım ve Ahmet beyden izin isteyerek ayrılmıştım. Çok yorgundum biraz sahile doğru yürümeye karar verdim yürüdüm.. yürüdüm.. ben gittikçe deniz benden uzaklaşıyordu sanki. Vardığımda hemen oturdum yere kimse yoktu. Denizin sesi kulaklarımı dolduruyordu.Yanıma birinin oturmasıyla irkildim ve anlamsızca o yöne baktım. Serkan BOYRAT.

-" ah, özür dilerim korkuttum mu?"

-"e yani korktum bir anda oturuyorsunuz sonuçta ses vermeden."