Forget me

Çaresizlik

Evet sayın seyirciler siz sıkılmadan hemen başlıyoruz 5 çiftimiz var ve oda sayıları gördüğünüz gibi kulübelerin üstünde yazıyor tek yapmanız gereken seçtiğiniz odayı oylamak olacak!

Dilas'tan

"Ray bunun işe yarayacağını sanmıyorum dursan mı artık.." beni dinlemeden kapıyı yumruklayan gençle derin bir iç çektim sahi buraya geldiğimizden beri pes etmiyordu, hayır o hiçbir zaman ped etmiyordu ve kaba kuvvetin her şeyi çözeceğine inanıyordu sanırım kaba kuvvetinin tek işlemediği bendim bana kıyamıyordu ve bazen farkettiğim kadarı ile küfürlerini üstü kapalı ediyordu sırf ben sevmediğim için.

Lafımın üstünden dakikalar geçmesine rağmen bu sefer de kapıyı tekmeleyen genci kendime çektim ve kısaca öptüm bana büyücü dedikleri oluyordu onların sakinleştiremediği bu sinir küpünü tek öpücüğümle sakinleştirdiğim için sonunda soluklanarak bana baktığında sessizce göğsüme çekmiştim "Dilas elimden bir şey gelmiyor ama burdan çıkarsam ilk işim bu sik sik konuşan kimse anasının amına torpille dalmak olacak."

Sadece gülerek karşılık vermiştim neden burdayız ne yapmaya çalışıyorlar bilmiyorum ama anladığım tek şey diğerleri ile birlikte haberimiz olmadan bir televizyon programına çıkarılmaktı endişelensem bile televizyon programında bir şey yapmayacaklarını düşünerek kendimi aakinleştiriyordum ama en önemlisi de onu sakinleştirmekti çünkü asla duygularını belli etmese bile anlıyordum ben onu anlıyordum işte aklıma lisedeki kavgalarımız gelince istemsizce gülmüştüm sırf benimle konuşmak için yapmadığı kalmamıştı bende insan sevmediğim için konuşmayınca kavga yoluna başvurmuştu kaç kere ikimiz de morluklar la ve ağımız burnumuz kan içinde eve dönmüştük ama şuan bunları hatırlamak bile beni mutlu ediyordu sarıldığım bedenin kafasına minik bir öpücük koyup rahatlaması için belini okşadım

Evet kabin sayısı belli oldu!!! İlk kabinimiz 3 numara isimlere gelirsek Ray ve Dilas evet sayın yarışmacılar size kapı altından karton ve kalem atılacak sizde bağımsız bir şekilde bir isim yazacaksınız ve aynı kabindekilere de bu hak veriliyor ne iyi değil mi? O halde başlıyoruz!

Kaşlarımı çatarak kapının altından itilen iki karton ve kalemleri aldım "bunlar ne için?" Ray'a dönerek birini uzattım "bilmiyorum Dilas" içim içimi yerken yatağa oturup sessizca kartona baktım "yazalım o halde biliyorum çok riskli ama kimsenin haberi olmadan buraya getirildik ve yapmazsak kötü bir şey olabilir sana bir şey olsun istemiyorum" bana bir şey diyecekken vazgeçip kartına dönen çocuğa bakarak önüme dönüp kartona kendi ismimi yazdım kafamı kaldırdığım an Ray ile göz göze gelmeyi beklemiyordum "beni yazmazsan götünü sikerim Dilas" kartonu hızlıca arkama saklayarak gözlerimi kıstım "imkansız Ray özgür irade kullanın dediler o yüzden karışma" kaşlarını çatıp bir şey diyecek çocuğun sözlerini anons kesince ilk defa mutlu olmuştum yoksa burda söve söve başımın etini yerdi

Size verilen süre doldu herkes kartonlarını odanın sağ tarafındaki kameraya tutsun

Kalkıp kartonu kameraya gösterirken Ray'ın da sinirlenmiş bir şekilde göstermesini izleyip geri indirdim garip bir şekilde televizyonda oylama sırasında diğerlerini göremiyorduk bunu bu oyun herneyse kaderini belirlediğimiz kişiyi diğerleri görmesin diye yapmış olmalıydılar

Çok garip sadece 3 numaralı kabin olamış 1 Dilas ve 1 Ray maalesef eşit oy çıktığı için ikinize de veda etmek durumundayız

"Diğer puştlar neden oylamadı lan"

"Sakin ol Ray başımıza ne gelecek bilinmiyor kendi elleriyle yakmak istemediler bizi büyük ihtimalle şimdi öğreneceğiz ne olacağını"

İçeri giren gazla afallayarak hızlıca Ray'a dönüp kendi omzuma çektim ve nefes almasını bir nebze engelledim bu kokuyu öğretmen olduğum için başka bir öğretmen arkadaşımdan öğrenmiştim odaya zehir veriyorlardı elimi çırpınan çocuğa daha fazla bastırıp solumamasını sağladım belki ben ilk ölürsem bu saçma şey biterdi ve o kurtulurdu çeneme gelen yumrukla geri sendeleyip yüzüne baktım ilk defa liseden sonra bana vurmuştu konuşmaya hali kalmayan çocuğa bakarak zorlukla yutkundum yere çökerken gözleri dolu dolu olan sevdiğim korkuyla bana bakıyordu "s-anırım ilk defa ağlayacaksın ha?" Gülmemle kaşlarını çatıp yanıma eğilmişti ve sıkıca sarılmıştı gaz olduğunu anladığını biliyordum o da benim kadar zor durumdaydı ve salak değildi "benden önce ölü-rsen ölünü sikerim D-ilas" konuşmaya halim kalmazken zorlukla ensesini kendime çekip dudaklarımızı son kez ebediyetle buluşturmuştum.

Seni seviyorum Ray..