Just a person × Nishimura Riki

7

Zamanı gelmişti... Herkesin iple çektiği o canice nefretin iki masum çocuğun hayatına mâl olacağı an gelmişti.

Ortada tavandan asılmış bir halat, onun hemen altında ise bir sandalye vardı.

Riki ve Yuin'in, ikisinin içinde kelimelerle anlatılamayacak kadar büyük bir korku vardı.

Son kez Yuin'e sarıldı Riki, son kez vedalaştılar bir daha görüşememek üzere.

"Özür dilerim Yuin... Gerçekten özür dilerim, bu acıyı çekeceğin için... Hayatını mahvettiğim için özür dilerim."

Zar zor konuşuyordu, kelimeler ağzından zorla çıkıyordu. Söylemek, özür dilemek en zor şey gibi geliyordu.

"Özür dileme, buna gerek yok. Canım acısa da senin yanına geri geleceğim. Senin suçun değildi bunlar."

Sonrası tamamen sessizlik... İkisi de konuşamadı. Görevli adamlardan birisi Yuin'i kolundan çekerek Riki'den ayırmıştı.

Yuin gözyaşları içinde odaya götürüldü, elleri ve gözleri bağlandı.

Herkesin gözü önünde onu sandalyeye çıkardılar, halatı boğazından geçirip bağladılar.

Şimdiden canı çok acıyordu, yapabileceği hiçbir şey yoktu. Ailesi ön koltuktan kızlarının canice olan sonunu hevesle izliyordu.

Üçten geriye sayılmadan sandalyeyi çekmişlerdi. O an ortamda sadece acı dolu yüksek sesli bir çığlık yayılmıştı.

Riki'nin de canı acımıştı. O çığlık... Herkes alkışlarken Riki kulaklarını kapatıyordu, Yuin'i düşündü sadece.

O masum, küçük kız... Şimdi bir melekti.

Riki'yi çıkardılar sonrasında. Riki zaten az önce o acı cığlıkla ölmüştü. Geriye bedeninin ölümü kalmıştı.

Saniyelik bir acının ardından o da Yuin'in yanına gitmişti.

İnsanlar kutlama yapmaya başlamışlardı. Herkes sokaklara dağılmıştı.

Heeseung bu gürültü ile evden dışarı çıkıp olanları kontrol etmek istemişti. O acı haber belki de en çok onu etkilemişti.

Kendine gelemedi, duyduklarını sindiremedi. Gücü yetmedi...

O gün herkesin en mutlu, Heeseung'ın hayatına lanet okuduğu gündü.

O günden sonra bu olay haberlerde yansımaya başlamıştı. Bu haberlere karşılık devlete karşı halk isyana geçmişti.

Sonunda birileri o nefretten arınıp gözlerini açmıştı.

İsyanların gücüne dayanamayıp yenik düşen devlet, katliamları durdurmak zorunda kalmıştı ama bu Riki veya Yuin'i geri getirmiyordu.

Bilemeyiz, belki de onlar bu kötülüklerden uzakta birlikte daha mutlulardır.

O küçük bedenlerinin toprakla buluşması için çok erkendi ama ruhları huzura kavuşmuştu...

~~~~~~

FINAL!

Özür dilerim normalde kafamda başka bir bitiş vardı ama onu hiçbir şekilde uygun bulmadım ve böyle saçma bir şekilde bitirdim.

Yine de umarım beğenmişsinizdir.

Bu kurguda Yuin'in fedakarlığını, Riki'nin Yuin'e "Güzel kızım" demesini, Heeseung'ın Riki'nin saçlarını okşayıp sakinleştirmesini ve son sözleri unutmayın.

Bir sonraki kurguda görüşmek üzere <3