"Yani artık okula gitmek istemiyorsun"
"Evet hemde asla, hiçbir zaman"
"Ama Jay korkuda normal bir duygudur. Elbette onu yaşaman çok normal"
"Hayır o duygudan hoşlanmadım. Bir daha onu yaşamak istemiyorum"
"Jay sen duygularını hissetmeye başlamışken onlardan bu kadar tikinirsen hiçbir şey değişmeyecek"
"UMRUMDA DEĞİL! Bu duygu işleri yüzünden ondan uzaklaşamam"
"Kimden Jay"
Ne yapacaktım ona cevap veremezdim, bunu ona söyleyemezdim. Bu durum beni çok aşıyordu kendimi ifade bile edemezdim.
Çünkü ne hissetiğimi bile bilimiyorum, onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum. Tek bildiğim şey onu tekrar görürsem iyi olacağım.
Two Weeks Later
Okul mu iğrenç bir yer, ordan tiksiniyorum. Ama şuan okula gitmek isti- Unut bunu oraya gidemem aptal insan!
Oraya gidemem eğer gidersem Jungwon benimle konuşmayacak. Onun yanında ne yaptığımı bile bilmiyorum, kesin bana daha çok öfkelenicek onunla konuşamayacağım.
Flash Back
"Jay unutma öfkede bir duygudur"
Flash Back End
Ya o kadın haklıysa Jungwon'nun bana duyguları mı var? Ah deliricem sanırım bu düşünceler hiç susmuyor. Onunla konuşursam susar mı? Aptal insan bana hiç yardımın yok.
"Oha gelmiş mi? Uzun zamandır onu görmemiştim
"İlk kez devamsızlık yapıyor zaten"
"Geç kaldığım için üzgünüm"
"Günaydın Jay seni burada tekrar görmek güzel" Evet öğretmenler beni sever. Dersleri iyi olan sessiz bir eziği hangi öğretmen sevmez? Beden hocaları tabiiki ve sornaki ders beden. Hemde Jungwon'nun sınıfına karşı... Her şey daha kötüye gidiyor.
