Hendine hedef gördüğü herkesi pusuya düşüren ve çoğunlukla öldüren Soobin,
Soobin'in insan öldürdüğü yerin karşısında evi olan Yeonjun.
Her şey Yeonjun'un telefonuna gelen 'yatak odani arka tarafa bakan odaya al' mesajıyla başlar.
Hikayenin tüm kurg...
Soobin telefonu kapatıp kendini yatağa atmıştı evet yorucu ve tuhaf bir gündü uykusu onu biraz daha ayakta kalırsa komple ele geçireceğini bildiği için hiçbir şey düşünmeden gözlerini kapatıp hızlıca uyudu. Fakat bu günkü olaylar onu rüyasında da rahat bırakmıyordu. Soobin'in uykuya daldığında bu günkü olaylar tekrar rüyasına giriyordu fakat farklı bir durum vardı.
Evet Yeonjun'a tekrar bıçak çekiyordu fakat onu öldüremiyordu bıçağı Yeonjun'a ne kadar saplarsa saplasin ona etki etmiyordu aksine Yeonjun ondan daha fazla korkmuyordu Soobin Yeonjun'a her ne yaparsa yapsın zarar veremiyordu aksine ona zarar vermeye çalıştıkça kendine zarar veriyordu. Başta kolundaki uzun kesik olmak üzere. Soobin ani bir şekilde uyanık kendini kontrol etti. Kendine hiçbir zarar gelmişti ama bunun bir işaret olduğunun farkındaydı. Saate baktığında çokta okul saatine 1 saat kaldığını fark edip hazırlanmaya başlamıştı.
"Beomgyu Taehyun!"
"Sanada günaydın Soobin" bunu söyleyen Beomgyu'ydu Soobin koşarak ve bağırarak yanlarına gidiyordu.
"A pardon günaydın arkadaşlar olm ben bu Yeonjun'dan hiçbir yerde kurtulamiyorum yeter amk"
"Otobüste mi karşılaştın ne oldu" diye cevaplamıştı Tae.
"Hayır ama"
Soobin Yeonjun'un okuldan içeri girdiğini görüp hızlıca Yeonjun'a doğru ilerlemişti. Soobin iyice Yeonjun'un yanına geldiğinde Yeonjun tabi bunu fark etmiş merakla sormuştu.
"Ne oldu Soobin orda öldürmediğin yarım kalan işi burda mı tamamlayacaksın"
"Saçmalama Yeonjun eğer böyle bir şey isteseydim onu dün yapardım"
"Senden korktuğumu düşünmüyorsundur umarım. Yine yapsan yine engel olurdum."
"Neden Yeonjun. Neden? Neden tanımadığın insanları korumaya çalışıyorsun. Neden işime engel oluyorsun. Soobin son cümleyi söylerken sesini biraz yükseltmişti.
"Istersen daha fazla konuşma Karina geliyor Soobin onunla ilgilen sen."
"Yeonjun bak."
"Ne var ne diyeceksen çabuk söyle. Senin yanında daha fazla durmak istemiyorum"
"Çok kabasın ama. Hemde fazla"
"Acaba neden Soobin bunu görüyormusun ne yaptığını?" Yeonjun bu cümleyi söylerken kolundaki kesiği Soobin'e göstermişti.
"Bak bak eserine iyi bak. Unutmuşşundur belk-" Yeonjun tam bu cümlenin sonunu getiremeden Karina araya girmişti.
"Neyi unuttun Soobin"
Soobin ne diyeceğini bilememiş bir koluna nerdeyse boylu boyuna kesik bıraktığı çocuğa bir de sevdiği kıza bakmıştı.
"Bir şeyi unutmadi Karina."
"Ne konuşuyordunuz sinirli sinirli"
"Soobin sana hediye almış fakat onu kaybetmiş sanırım yerini unutmuş onu söylemişti de" Yeonjun ne yapıyordu. Soobin anlamsız bakışlarla ona baksada. Yeonjun çekip gitmişti.
"Soobin iyi misin" Karina soruyu yönelttiğinde başını olumlu anlamda sallayıp Karina'yı da alıp sınıfa doğru ilerlemişti.
-----------------
"Bak Kai bu tam senlik."
Okul bitmiş yarınki 11. Sınıflar partisi için kıyafet bakmaya gitmislerdi Yeonjun Kai Wonyoung ve Chaewon. Kızlar ayrı bir tarafa erkekler ayrı bir tarafa gitmişlerdi. Fazla zaman kaybetmek istemiyorlardı çünkü başka bir sürü yapacaklari aktivite vardı AVM de. Yeonjun pahalı ama çok güzel olan bir takımı Kai'ye gösterip "Bak Kai bu tam şenlik" deyip Kai'ye zorla giymesi için uzatmıştı Kai takımı alıp hızla giymeye gittiği sırada Yeonjun eline aldığı başka bir takımı denemek için Kai'nin arkasından gitmişti.
Nihayet aktiviteleri bitmiş saatte 1.30 olmuşru gece. Kai Yeonjun Chaewon ve Wonyoung bu güzel geçen gün için birbirlerine teşekkür etmiş ve ayrılmışlardi.
Kai ne kadar Yeonjun'un yanında kalmak için ısrar etsede Yeonjun istememişti. Taksi durdurup binmiş evinin adresini söyleyip arkasına yaşanmıştı Yeonjun. Taksi evinin önünde durup Yeonjun'un parasını ödemesiyle gitmişti. Evinin kapisina doğru hızlıca ilerlerken arkadan bir ses ilişmişti kulağına.
"Yeonjun ben bilmiyorum yani. Sana zarar vermek istememiştim öyle bir amacım yoktu çünkü hedefim sen değilsin ben hedefim olmayan kişilere dokunmam. Sadece sen bir an öyle söyleyince kendime hakim olamadım ben çok özür dilerim"
Yeonjun sırıtmıştı.
"Neden bunu yapıyorsun Soobin. Neden insanları öldürüyorsun. Ne yaptılar sana.
Ortalığı bir an derin bir sessizlik kaplamıştı. 5 dakika kadar zaman sonra sessizliği Yeonjun bozmuştu.
"Soobin bu kimliğini bilen varmı peki"
Soobin yutkunup devam etmişti.
"Sen Beomgyun Taehyun ve Kai başka bilen varsada bilmiyorum ha bide öldürdüğüm kişiler."
"Kai'nin bildiğini nerden biliyorsun"
"Böyle bir şeyi sence saklarmıydın ondan"
"Haklısın galiba"
Sohbet böyle böyle yarım saat daha sürmüştü ve Yeonjun'u iyice uyku bastırmasıyla Soobin Yeonjun'un omzuna dokunup
"Gidelim artık yoksa burda uyuyacaksin ama boynumda uyumak istersen bilemem" Diye gülerek Yeonjun'u kaldırmıştı banktan.
"Haha ne kadar da komik bir katilin boynunda uyuyacagima hiç uyumam daha iyi ne de olsa bir katil ne yapacağın belli olmaz Soobin belki de kesiği üste doğru daha çok tamamlarsın kolum tamamen çizik olur."
"Yeonjun sana bunu yapmayacağımı daha ne kadar söyleyeceğim SANA ZARAR VERMEM. Ama senin için değil kendime zarar gelsin istemiyorum bu yüzden."
"Ha o yüzden yani tamam iyi geceler Choi"
Yeonjun hızla evine girip gitmişti. Arkasında buruk ve uykulu bir Soobin bırakarak.
_________________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
