Love in the Time of Tragedy

Chapter 6

I saw Julianna walking towards us, oh bat ang saya ata nito! Nakakabingwit na naman siguro ito ng gwapo sa daan.

"Whats with that face?" taas kilay na tanong ko nito ng makalapit na ito sa pwesto ko, I saw how her cheeks turns into red. Ok? Anyari?

"A-ah.... wala psh!" nauutal nitong sagot sa tanong ko at tinakpan yung mukha niya. Kinilig ata ang anteh nyo mga migz!

"Wala? Namumula kana riyan oh!" biro kong sabi, matalim itong tumitig sakin at umirap, aba aba ang attitude ah!

"Dzuh, mainit kasi kaya ganon" sus palusot pa, galing na ako jan dae. Kilig-kilig tas wala rin namang patutunguhan hmp!

"Sus palusot kapa! May ini-imagine ka na naman riyan ey no? Halika na nga, nakakairita yang kalandian mo" inis kung sabi at nauna ng naglakad papunta sa cottage kung saan nakatambay yung mga kasamahan namin. Nag init bigla ang utak ko ng mag flashback sa utak ko ang nangyari kanina

-----Flashback

Habang dala ko ang isang bag yung iba kasi si Reign nalang ang nagdala papasok sa cottage hinanap ng mga mata ko si julia iwan ko lang at sang lupalop na naman ito nagligalig kainis talagang bruhang iyon-

"Aray!" inis kung sigaw sa kung sino mang bumunggo sakin, putek! Ang tatanga naman ng taong ito-

"Would you please look your way, gosh nasisira ata itong dress ko ang mahal pa naman nito" inis akong tumingin sakong sinong haliparot na naman ang nag eeskandalo sa harap ko- jusko! Haliparot nga! Sang lupalop ng mundo ba ito galing- mahal mo mukha mo bwesit!

"Tapos kana?" Walang gana kong sabi nito, tumingin ito sa'kin at umirap, sus dae baka kunin ko yang mga mata ko tsk! Kapanget na tao napaka-bruha pa.

"Y-you? Arggghh" inis nitong sabi at nagmamartsha itong umalis sa harap ko, bwesit ang sakit ng balakang ko- napalakas ata ang umpog ko sa kanya! Psh!

-End of flashbacks

Kaya heto mainit pa ang ulo ko. Napakamalas ko talaga ngayong araw! Hayts! Pagdating ko sa cottage tamang-tama rin ang pagluto ng sinugbang baboy, ok nagugutom narin naman ako.

"Veron, Ann hali na kayo, nakakagutom sa byahe"  sabi ng isa sa mga kasama namin, tumango lang ako at tumayo na, nakita ko rin sa peripheral vision ko na naglakad na rin papunta sa lamesa si julia medyo lutang parin ito, kung pugpugin ko kaya ng martilyo ang ulo Im sure magbalik ulirat ito!

"Ito Veron, I know favorite ko ito-"

"Can I join your table?" naputol bigla ang sinasabi ni Reign ng bigla lang may nag interrupt sa kanya, wait- his voice is- so familiar with him- nag-angat ako ng tingin and my world became stop- nag slow ang paligid ng magmata ang mga mata namin ng taong nakatayo sa gilid ni Julia. I-its him- narito siya-!

"Sure, its vacant then naman" I didn't remove my eyes to him kahit nakababa na yung tingin niya at naupo na sa harap ko, mas lalo siyang gumwapo at mas naging professional- umiwas ako ng tingin ng manumbalik na naman bigla yung sakit na nararamdaman ko sa paglisan nito bigla ng walang paalam. I continued to eat at hindi nalang sila pinansin na nag-uusap-

"Si Leigh, kumusta siya?" Leigh? Parang nahehele ako sa paraan ng pagbigkas niya sa pangalan ko- nag-angat ako ng tingin at tama nga ako nakatingin ito sa akin, those eyes-shit! I don't want to assume, ayaw kong masaktan lang kaya habang maaga pa I need to remove this feelings!

"Im okey!" I coldly said and trying my best na hindi lang mautal sa harap nila and thanks god I did it. Isang malalim na buntong-hininga ang binitawan ko at nagsimulang kumain ulit, natahimik naman sila mabuti naman dahil ayaw kong marinig ang boses nya.

"Im full, mauna na ako" malamig kung ani at tumayo na sa hapag kainan, I didn't wait to there response at umalis na roon. My feet took me in the shore, alas sais e medya na pala ng hapon, palubog na rin ang araw. I breathe heavily at naupo sa sanga ng puno malapit sa tubig makulimlim narin pero hindi naman nakakatakot dahil may mga ilaw rin naman dito sa dalampasigan. I mesmerizing the view someone interrupt my peaceful thinking and make my heart bet fast.

"Can I sit?" I didn't bother to look dahil alam na alam ko naman na siya iyon, I just nod my head, ramdam ko naring naupo ito sa tabi ko- gosh how I miss this man so much pero sobrang sama ng loob ko sa kanya dahil nawala lang ito na parang bula. The silence eat us, tanging kalaskas lang ng tubig sa dalampasigan ang nag-iingay.

"How are you?" sumabay sa hampas ng tubig ang napakaganda nitong boses, parang nahehele ako nito. Pinakiramdam ko ang puso ko and I found something weird feelings down there! Did I love him na? But no! I don't want to assume! I looked at him, nakatingin lang ito sa papalubog na araw- I saw how handsome he is kung malapitan, his pointed nose, pinkish lips, thick lashes and brows at makinis nitong balat, nabigla ako ng bigla itong lumingon sa'kin at nagka eye-to-eye kami, bigla nalang nag slow mo ang paligid-

"I-m fine, how about you?" mahina kung sabi at nag iwas ng tingin, why I'm so affected gosh!

"Im fine too" after that wala na ring niisa sa'min ang nagsalita, bumalik na naman ang katahimikan na namamagitan saming dalawa- should I ask him kung may kasintahan naba siya? Ayts, sira ka Leigh baka mahalata niya yun!

"Kailan kapa bumalik?" Bat parang may hinanakit yung tono ng boses ko? I mentally shake my head! I look at him, but he remain silent.

"Kahapon" mahina nitong sabi sakin at nasa dalampasigan parin ang attention nito, tumango nalang ako at tumahimik nalang. Pakiramdam ko lumalabas na sa lungga ang puso ko, I need to stay away from him para hindi ito lumala pa. Tumayo ako at nagpagpag, ramdam kung tumitig ito sa akin pero hindi parin ako tumingin dito

"Mauna na ako Tom, medyo inaantok na rin. Goodnight" hindi na ako nag-abalang lingunin at hintayin pang magsalita ito, diri-diretso lang ako sa paglakad. Mahal ko naba? HAHAHAHA kung ito man ang sagot sa nararamdaman kung ito kailangan kung itakwil at kalimutan ito. Ayaw kung umasa, ayaw kong mag-assume na pareho kami ng nararamdaman. Oo, mahal ko siya pero patuloy ko lang siyang mahalin ng patago!