Taekwondo · HyunLix

𝟒

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 💕😺

***

Felix'in dediği saatte hatta yarım saat öncesinden gelmiştim salona. Kendi kendime çalışıyordum.

Ama tahminimce asıl ders saati gelmişti çünkü kapı açılma sesi duymuştum. Salona yaklaşan adımlar ve ses doğru olduğumu gösteriyordu.

"Erkencisin bakıyorum." Aynadaki yansımasıyla göz göze geldim.

"Çalışıyorum gördüğün gibi." dedim.

Salonun tek bir ışığı yanıyordu, akşam olduğu içinde karanlık bir ortam sayılabilirdi içerisi.

"İyi. Sen bu azimle çalışmaya devam et. Ben hemen geliyorum." dedi. Yanında çantası vardı. Muhtemelen üstünü değiştirecekti.

Beş ve onuncu adımda sağ ve sol bloğu karıştırmadığım sürece sorun yoktu. Ve eminimki bu sefer başarabilecektim. En azından ona göstermek istiyordum.

Fazla sabırsız bir tipe benziyordu, neyseki fazla anlayışlı bir insandım. Değil onu, kimseyi kırmak istemezdim, bu yüzden ne kadar sinir olursam olayım ona yansıtmayacaktım.

"Önce ısınalım." dedi Felix. Ayakkabılarını çıkarıp yanıma geldi. Üstüne taekwondo kıyafetlerini giymişti. Siyah kuşağınıda bağlamıştı güzelce.

Gözlerine baktığımda benim kemerime baktığını gördüm. Gözlerini devirip yanıma geldi.

"Şunu bağlamayı öğren." dedi. Kemerimi açıp arkamdan geçirdi. Bu sırada nefesi yine boynuma değmişti. İki ıcu önümde birleştirip bağladı.

"İşte oldu." dedi kendi kendine. Ardından her zamanki gibi emir vermeye devam etti. "Koş!"

Onun arkasından koşmaya başladım. Salon boştu ve biz kocaman salonu yuvarlak oluşturarak koşuyorduk.

Bi beş dakikanın sonunda nefes nefese durduk.  Felix yere bağdaş kurup oturdu. Onun önünde durdum.

"Noldu? Esnemeyecek miyiz?" dedim.

"Miyiz? Ben esnemeyeceğim, sen esneyeceksin."

"Nedenmiş o?" Alttan al, alttan al.

Gözlerini dediğim dedik havada bana dikti.

"Çünkü keyfim ve kahyası öyle istiyor. Sağ kolu esnet!" diye bağırdı sonda.

Gözlerimi devirip dediğini yaptım. Sol kolumu, ardından dizlerimi esnettim.

"Kafanı sağa, sola, ileriye, geriye doğru hareket ettir!"

"Ba!" Sakindim. Sonuçta yapısı buydu ve ben onu değiştiremezdim. En iyisi alışmaktı, zaten çok durmayacaktım burada.

Sadece annemin inadına gelmiştim. Ona göre başı boş bir çocuktum. En azından sporla ilgilenmeme sevinmişti.

"Bacaklarını bir omuz genişliğinde aç, belini çevir!" dedi. Bu sefer bende gözlerimi ona diktim. Tam karşımda oturmuş bana emir veriyordu!

Bacaklarımı yavaşça bir omuz genişliğinde açtım. İki elimi belime koyarak çevirmeye başladım. Felix'e sahte gülümsememi yollarken bakışlarının başka yere kaydığını fark ettim.

Kasıklarıma mı bakıyordu o?! Şaşkınlıkla ona baktım. Yutkunduğunu fark ettiğimde, "Lan!" dedim. Sesim biraz yüksek çıkmış olacak ki irkilmişti.

"Egzersiz ayağına taciz mi ediyorsun beni?!"

"Ha? Ne?" dedi gözlerini art arda kırparak.

"Baktığın yer yer değilde, o yüzden dedim." Anlamadığını fark ettiğimde bakışlarımla işaret ettim baktığı yeri.