風配図
Bugünkü durağı biraz sıkıcıydı. Yani eski Shinazugawa için sıkıcıydı.
Her gün, bazen iki günde bir. Buraya uğrar ve onun eskisi kadar düz olmayan gülüşüne katlanmaya çalışırdı-
Kimi kandırıyordu ki?
Eski düşmanlık yoktu içinde. Sanki iblislerin atasının ölümüyle birlikte içinde beslediği tüm kin, nefret, öldürme arzusu ve düşmanlıkta ölü vermişti.
Kapıya birkaç kez vurduğunda, kelebek konağında görev yapan üç küçük kızlar tarafından açıldı. Birbirlerine çok benziyorlardı onun gözünde. Bu yüzden isimlerini ezberlemekle uğraşamayacaģını düşündü.
"Evde kimse var mı?"
"Giyuu ve Tanjiro-sama içeride!"
Onların başını okşadı ilk başta. Yanlızlık duygusundan biraz olsun kurtulduğunda içeri geçti. Oturma odasına geçtiğinde sevimli bir sohbetin ortasında olmalılardı ki keyifleri yerlerindeydi.
"Shinazugawa-san! Size de uğramayı düşünüyorduk. Büyük şans oldu!" Büyük bir heyecanla konuştu Tanjiro. Artık içi dışına çıkmış gibi duran bu gençten böylesine gür ve neşeli bir ses beklemezdi.
"Hoşgeldin Shinazugawa-San.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnsanlığımı Yitirirken/風配図 | Shinazugawa Sanemi |
FanficO ki; kardeşleri gözlerinde ölmüş, annesini parçalamış ve hayatta kalan tek kardeşinden katil ünvanını kazanmıştı. Artık geri dönüş yoktu onun için. Değersiz hayatını ölmek için yollar ararken harcayabilirdi. Bir avcı olma yolunda mükemmel olmayan b...
