"មើលទៅហ្គេមជិតចាប់ផ្ដើមហើយ"
នៅអារ៉ាប៊ី
ជុងវ៉ុនកំពុងមើលខ្សែរក៏របស់ខ្លួុន ទាំងទឹកមុខsad
"តើខ្ញុំអាចឃើញមុខឪពុកម្តាយខ្ញុំបានទេ" ជុងវ៉ុន ថាទាំងគិតទៅឡើកពាក្យសម្ដីរបស់លោកគ្រូមុខពេលគាត់ស្លាប់
------------
"ជុងវ៉ុនហា... កាពិតទៅអែងមិនមែនជាចៅរបស់លោកគ្រូទេ "គ្រូជុងវ៉ុនថាទាំងក្អកឈាម និងហូរឈាមជាច្រើន
" ហឹហឹ... រឿងនេះខ្ញុំដឹងយូហើយ ហិហិ... "ជុងវ៉ុនតបទាំងទឹកភ្នែកពេញមុខ លោគ្រូឃើញដូចនេះក៏លើកដៃទៅដាក់លើមុខជុងវ៉ុន ជាលើកចុងក្រោយ ទើបគាត់និយាយទាំងសម្លេង ខ្យោយៗថា
"ជុងវ៉ុនហា... ខ្សែរកដែរឯពាក់នោះវាគឺជារបស់តែមួុយគត់ដែរអាចជួុយ ម្ដាយឯងបានហើយ.... ហើយ.... ហ"និយាយប៉ុនិងគាត់ក៏បានស្លាប់បាត់ទៅ
"ជុងវ៉ុនហា... ហើយនៅគ្រប់គ្នាកំពុងរងចាំឯងហើយ.. ឲលឿនឡើង"ថេយ៉ុន ក៏ស្រែកហៅរកព្រោះមិនឃើញជុងវ៉ុនមក
"ទៅហើយ... "ជុងវ៉ុនក៏ដើរចុះទៅទាំងគិតពីសម្ដីរបស់លោកគ្រូពេញខួុរហើយ
*តើម្ដាយរបស់ខ្ញុំកើតអីទៅ *
*បើខ្សែរកនេះអាចជួុយម្ដាយខ្ញុំបានហេតុអីក៏គាត់ទុកវានៅនិងខ្ញុំ * ជុងវ៉ុនបានដើរគិតរហូតមកដល់ថេយ៉ុនដែរកំពុងឈរចាំខ្លួុន
"ជុងវ៉ុនហា... ថ្ងៃនេះឯងស្អាតណាស់ដឹងអត់"ថេយ៉ុនក៏បានសរសើរអ្នកជាប្អូនធម៍
"ជ្រេញ"ជេយ ដែរឈរក្បែរនោះក៏និយាយតិចៗទាំងជ្រេញ
"អរគុណណាបង"ជុងវ៉ុន😺
"ខ្ពើម"ជេយ😑 ជុងវ៉ុនដែរឈរក្បែរនេះលឺក៏សួុរឡើង
"លោកនិយាយ"ជុងវ៉ុន
"អត់មាននិយាយអីផង"ជេយ
"តែខ្ញុំឮថាលោកនិយាយថាខ្ពើម"ជុងវ៉ុន😡
"ចុះបើខ្ញុំខ្ពើមមែន"
"លោកខ្ពើមអី"😡
"ខ្ពើមឯងនិង"ជេយថាហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ បន្សល់ទុកតែជុងវ៉ុនដែរឈរខឹងម្នាក់ឯ
"អាចង្រៃ... អាងាប់... អាឆ្កួុត... អា.. អឹម.. "ជុងវ៉ុនជេ ជេយមិនទាន់ចបើផងក៏ត្រូវជេគខ្ទប់ម៉ាត់ជាប់ រីឯអ្នកផ្សេងក៏ដើរទៅបាត់
YOU ARE READING
ពិភពអារ៉ា និង អារ៉ាប៊ី
Fanfictionកាប្រកួុតប្រជែងដើម្បីយកមុខមាត់ឲអាណាចក្រខ្លួុននិង ការពារអាណាចក្រខ្លួុនពីពិភពម៉ូកូម៉ូ
