an omega among alphas | hoseok x bts

012: idol

"pekâlâ çocuklar! bitirdik!" herkes bu lafı kutlarken, yeni mv'nin kayıtları nihayet bitmişti.

hoseok derin bir iç çekti, çok uykuluydu, sorun olmadığı için mutluydu, daha fazlasına katlanamazdı. ancak bazı üyelerin, birlikte çektikleri sahne yüzünden taehyung'u öldürmek istediğini biliyordu.

ama bunun haricinde her şey mükemmeldi, soyunma odalarına gittiler, üstlerini değiştirdiler, hava biraz soğuktu ama kayıt esnasında dayanılabilirdi, ki dışarısının da hallice soğuk olduğunu hepsi biliyordu.

"hey küçük güneş," jimin ona yaklaştı, "merak ediyordum da..." duraksadı ve dilini dudaklarının üzerinde gezdirdi, "benimle yemek yemeye gelir misin?"

diğerleri en kısa boylu alfanın sözlerini duydular, hiç hoşlanmadılar, namjoon onlara yaklaştı.

"hepimiz birlikte yesek daha iyi olur, ne dersin?" lider, gamzelerini belli eden bir gülümsemeyle konuştu.

jimin, bu teklifi omegayla yalnız kalmaması için yaptığını biliyordu, teklife duyduğu öfkeden dolayı hemen kaşları çatıldı.

"bana iyi bir fikir gibi geldi," diye onayladı taehyung, çünkü hoseok'un jimin'le yalnız kalmasını o da istemiyordu.

yoongi cep telefonuna bakmayı bırakırken, "ilk defa buna katılıyorum," dedi. "özel bir restoran bulmamı ister misin?"

"hadi gidip biraz pizza alalım!" grubun maknaesinin heyecanlı sesi duyuldu.

"ya da bizim için bir şeyler hazırlayabilirim?" seokjin sormuştu.

"hayır hyung, bizim için bir şeyler alsan daha iyi olur, mutfaktan biraz ara ver," dedi namjoon.

hoseok sadece alfaların söylediği her şeyi dinledi, konuşmasına izin vermediler, kesinlikle hiçbir şey istemiyordu, tek istediği eve gidip uzun bir şekerleme yapmaktı.

ilk fark eden jimin olacak şekilde esnedi.

"uykun var mı küçük güneş?" esnemesinden dolayı gözlerinde oluşan küçük yaşları silerek sordu.

"tabii... yalnız, biraz uyumak istiyorum."

"peki, daha fazla  konuşma." alfa, omegaya gülümsedi. "arkadaşlar, sanırım geri dönsek iyi olacak, benim küçük güneşim uykulu."

"Senin mi?" jungkook tek kaşını kaldırarak sordu, jimin gözlerini devirdi.

"evet, benim." jimin, kendi kollarıyla çevrili olduğunu hissedince hemen aşağı bakan hoseok'a arkasından sarıldı.

"bırak onu!" taehyung, neredeyse emir veren sesini kullanarak haykırdı,jimin parmağını dudaklarına koyarak sessiz olmasını işaret etti, hoseok'un bir emir sesi duyarak korkmasını istemiyordu, "kes şunu."

"hayır, bir süre hoseok hyung'la birlikte olmam gerekiyor, o yüzden..." omuz silkti.

personel garip hissetti, idollerin konuşmalarına neredeyse hiç dikkat etmezlerdi, ama bu sefer dikkat ettiler ve bu onları çok garip hissettirdi ama bu sefer ortamdaki şey sadece şefkat değildi, atmosfer çok farklı hissettiriyordu, alfalar hoseok'a çok odaklanmıştı, gruptaki herkes öyleydi ve aslında sırf jimin betaya sarıldığı için onları kızgın görmek daha da garipti.

daha önce bir söylenti yaratılmıştı: "grubun tek betası olan hoseok ile flört ediliyor." ama apaçıkça bu gerçek değildi, şirket tarafından yalanlandı ve üstüne gerçekler eklendi. şimdiyse üyelerin bu davranışları personellerin kafısını karıştırmaya yetmişti.

"çocuklar!" yönetici geldi ve sahneyi fark etti, hoseok'un fiziksel teması kabul etmesi tuhaftı ama kötü bir şey görmedi. "üç gün sonra comeback'iniz olacak, bu heyecan verici olmaktan da öte, hazır mısınız?"

"her zamankinden daha fazla!" namjoon gülümseyerek cevap verdi.

"harika!" müdür cevap verdi. "pekâlâ, şimdilik iyi dinlenin, hak ettiniz ama konserlere hazırlanmanız gerekecek, mnet canlı sunumlar isteyecek ve ardından konserlerin yeni tarihleri ​​ve imza günü gelecek."

"endişelenmene gerek yok hyung!" grup lideri yorum yaptı. "bundan ve army'nin bizi bu konuda desteklemesinden memnun olacağız!"

müdür başını salladı ve ardından jimin, hoseok'u hâlâ bırakmadığı için hoseok ve jimin'e baktı.

"bu kadar çok sarılmayı bırakın yoksa sizin bir çift olduğunuzu düşünecekler."

herkes, menajerlerinin son yorumuna gülseler de, o gittiğinde kendilerini jimin'e kötü kötü bakmaktan sakınmadılar ama tabii ki alfa, omega'yı hiç bırakmadı.

hoseok anında korkmuştu, eğer sadece bundan şüpheleniyorsa, o zaman bundan sonra ne olacağını hayal etmek istemedi, ama şimdi önemli olan, henüz kimsenin gerçek durumunu keşfetmemiş olmasıydı ve en azından bu onu biraz rahatlatmayı başarıyordu.