Afscheid

226 22 6
                                    

POV. Esmee

Het laatste uur samen met 5SOS is aangebroken. Nee, ik zou willen dat ik niet naar school zou moeten. Dan zou ik met ze mee op tour kunnen. Nu moet ik Michael n de steek laten en dat wil ik helemaal niet. Maandag moet ik weer naar school en vandaag is het zaterdag, maar ik mag van mijn ouders niet langer blijven. Ze weten zelfs niet dat ik verkering heb met Michael. Ik loop naar de hotelwoonkamer. Al onze spullen staan er al. 'Ik ga je heel erg missen.' Zeg ik tegen Michael en hij trekt mij in een knuffel. En natuurlijk rollen er weer van die k*t tranen over mijn wangen. Ik haat het als ik huil! Waarom moeten mensen toch altijd huilen? Waarom moet ik toch altijd huilen? 'We houden toch wel contact?' Vraag ik hoopvol. 'Natuurlijk, jij bent mijn Unicorn!' Zegt Michael en drukt zijn lippen op de mijnen. Als we beide terug trekken verschijnt er een glimlach rond mijn lippen. 'Hey tortelduifjes, we moeten gaan!' Zegt Ashton die zijn hoofd om de hoek van de deur steekt. 'We komen er zo aan!' Zegt Michael. Ik voel mijn telefoon trillen door mijn handtas heen. 'Je mag wel kijken hoor.' Zegt Michael en ik pak mijn telefoon uit mijn tas. Ik zie dat ik een appje heb binnen gekregen in de groep: Vampire Unicornio

Me = Merijn, Jo = João, J = Janneke, Lo = Lotta, Sj = Sjors, D = Daphne, S = Sophie, E = Esmee

Me: 'SERIEUS! WAAR IS IEDEREEN???'

E: 'Ohw, Hi or Hey records Merijn. We zijn in London en komen vandaag terug naar York.'

Me: 'Wat deden jullie in London zolang???'

E: '5SOS ontmoeten.'

Me: 'Ohw, ja ik hoef niet vol gespamd te worden over 5SOS.'

Jo: 'Ik ben terug sinds vanochtend 1:03.'

Me: 'Dat hoef ik niet te weten Jobs.'

Jo: 'Ik heet João!'

Me: 'Mijn tel en ik vinden van niet. Je heet vanaf nu Jobs!!!'

Lo: 'WAAROM MOCHT IK NIET MEE NAAR LONDON????'

S: 'We wilde eerst met Great Times gaan, maar Roza en Janneke zijn halverwege weg gegaan.'

J: 'Mensen het is best laat, dus houd jullie koppen!!!'

E: 'Sorry, geen zin in...'

Janneke Bax heeft de groep verlaten

E: 'Okay, bye Janneke...'

'Met wie appje?' Vraagt Michael aan mij. 'Met Merijn, Lotta, Sjors, Janneke, João, Sophie en Daphne.' Antwoord ik. 'Okay.' Zegt Michael. 'MENSEN! SCHIET EEN BEETJE OP DAPHNE, SOPHIE EN ESMEE MOETEN GAAN!' Roept Ashton vanaf de gang. 'OKAY! WE KOMEN ER ZO AAN!' Roep ik naar Ashton.

E: 'Mensen, ik moet nu gaan dus, doei Sociophat, Darkness, Jobs, Jammer, Rozalietje, Lottery en Mercedes...'

Ik doe mijn telefoon weer in mijn tas. Michael trekt mij nog snel in een knuffel, voordat we de hotelkamer verlaten.

POV. Sophie

Luke heeft mij op schoot getrokken na dat ik heel erg moest huilen, omdat ik hem en de rest, maar vooral Luke, zo erg ga missen. Luke fluistert lieve woordjes tegen mij, waardoor ik wat rustiger word. Maar ik kan nog steeds niet stoppen met huilen. 'Uhm... Luke... en Sophie... uhm... Sophie... je moet... g... gaan.' Stottert Ashton. Waarom stottert hij? Misschien vindt hij het gewoon jammer dat we weg gaan. Luke geeft mij snel een kus op mijn mond en tilt mij als een bruid op en loopt zo zijn hotelkamer uit. Ik was mee gegaan naar de hotelkamer van Luke en Michael en heb Esmee achter gelaten in onze hotelkamer. Luke zet mij op de grond als we de lift in stappen. Ashton is waarschijnlijk Michael, Calum, Daphne en Esmee gaan roepen. Of die heeft hij al geroepen, maar ik zie hem nergens meer. Als de lift deuren dicht gaan trekt Luke mij in een stevige knuffel en ik laat mijn tranen weer de vrije loop. Ik voel ook dat er tranen op mijn hoofd vallen, ik gok dus dat Luke ook huilt. Ik zou eigenlijk wel willen weten hoe dat eruit ziet, maar nu gewoon niet. Ik wil nu voor altijd zo met Luke knuffelen en hem nooit meer verlaten, maar dat kan niet...

POV. Daphne

Calum zit op de bank in mijn hotelkamer en ik ijsbeer voor de bank. 'Daphne kun je alsjeblieft komen zitten?' Vraagt Calum lief. 'Sorry, kan ik niet. Ik ben aan het bedenken hoe mijn leven zonder jou zou zijn en dat is echt niet leuk.' Zeg ik en ik voel dat er een traan over mijn wang rolt. SERIEUS! MOETEN DIE TRANEN OOK ALTIJD ALLES VERPESTEN! Calum staat op van de bank en trekt mij in een knuffel. Ik kijk omhoog en Calum drukt zijn lippen op de mijnen. Ik voel gewoon vuurwerk en kriebels in mijn buik. Hij is zo leuk en zo lief. Waarom moet ik hem nu verlaten? 'Jongens we moeten...' Zegt Ashton die de hotelkamer binnen komt. Maar waarschijnlijk ziet hij ons staan en houdt hij zijn mond. Calum trekt terug en we lopen samen de hotelkamer uit. We lopen naar de lift en wachten tot hij open gaat. Als de deuren van de lift open gaan stappen Calum, Ashton en ik de lift in.

POV. Michael

Esmee en ik staan buiten te wachten op de rest. Esmee staat naar haar schoenen te staren en ik sta gewoon langs haar. Er is geen paparazzi, tenminste dat denk ik want ik zie ze niet. Luke en Sophie komen het hotel uit. Sophie loopt naar Esmee toe en geeft haar een knuffel. Esmee probeert los te komen uit de knuffel. 'SOPHIE IK WIL GEEN KNUFFEL!' Gilt ze en Sophie laat haar niet los. Daphne komt ineens door de deur naar buiten rennen en haalt Sophie van Esmee af, waardoor iedereen moet lachen omdat het er zo grappig uit ziet. Ashton, Luke, Calum en ik helpen mee de koffers in de achterbak van de auto van de moeder van volgens mij Esmee te zetten. We hebben alles in de auto gezet. 'GROEPS KNUFFEL!' Roep ik keihard. Iedereen doet mee met de groeps knuffel, alleen Esmee niet. Ik trek Esmee in de groeps knuffel en ik denk dat we zo een minuutje staan. 'MEIDEN! EVEN OPSCHIETEN OF IK KOM UIT DE AUTO OM JULLIE PERSOONLIJK DE AUTO IN TE GOOIEN!' Roept de moeder van Esmee. We stoppen met de knuffel en ik zie dat Luke Sophie nog snel in een stevige knuffel trekt. Luke drukt zijn lippen nog snel op die van Sophie en ze trekken na 10 secondes of zo weer terug. 'Bye everybody, ik hoop dat we nog eens wat leuks samen gaan doen en elkaar zeker nog opzoeken en dat we zeker nog WhatsApp gebruiken om contact te houden.' Zegt Sophie en geeft iedereen nog een knuffel. Calum doet precies hetzelfde bij Daphne. 'See you guys later!' Zegt Daphne en geeft ook iedereen nog een snelle knuffel. Sophie en Daphne gaan in de auto zitten. 'Uhm...' Zegt Esmee en ik trek haar in een knuffel. Esmee is de enigste die moet huilen van de drie meiden en dat vind ik zo leuk aan haar. Ze probeert de tranen ook niet tegen te houden. Als ik stop met de knuffel druk ik mijn lippen nog op de haren en dan is het tijd om haar te laten gaan. 'Ik ga je missen...' Is het enigste wat ik nog kan zeggen. 'Ik ga jou ook heel erg missen.' Zegt Esmee nog steeds huilend. Esmee knuffelt nog snel iedereen en dan vertrekt mijn Unicorn terug naar huis. Ik hoop dat ik haar ooit nog zie. Esmee stapt in de auto en de deur wordt dicht gedaan. Esmee, Sophie en Daphne zwaaien naar ons tot de auto om de hoek van de straat is verdwenen. We lopen terug het hotel in, naar onze hotelkamers om onze eigen koffers in te pakken. Want wij gaan vanavond weg, dan gaan wij naar Ierland. Naar Leeds.

POV. Daphne

Het is heel gezellig in de auto terug naar York. Maar je voelt de spanning en het verdriet gewoon. Iedereen gaat Calum, Ashton, Luke en Michael missen. Straks moeten we weer verder met ons normale leven. Hoe zouden ze eigenlijk op school reageren? Zouden ze boos zijn of juist heel aardig ineens, zodat ze in contact met 5SOS kunnen komen? Ik hoop maar dat het gewoon hetzelfde blijft.

Sophie wordt als eerste thuis gebracht en ik als tweede. Logisch want de

moeder van Esmee brengt ons thuis. 'Bye Daphie! Ik zie je maandag op

school!' Zegt Esmee en we geven elkaar nog een knuffel. Dan loop ik mijn

huis in en is mij normale leven weer begonnen...

___________________________________________________

Hi or Hey records allemaal, hopelijk vonden jullie boek 1 heel erg leuk. Vandaag zal ik proberen hoofdstuk 1 van boek 2 te update. Dat boek heet: "See You Again - 5SOS" Please comment/vote. -XXX- Esmee.

5SOS FT. Great TimesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu