Crossed Roads

İş Başka, Seviş Başka

  "Kesinlikle olmaz."

   "Sence bizim normal vatandaşlar olarak resmi kanıtlara ve olay yeri raporlarına erişme şansımız var mı? Bak hem Azra polislerle içli dışlıymış. Bize yardım edebilir. Tamam, hadi yardım etsin demeyelim, biz onu kullanabiliriz. Erhan'ın olayını aydınlatmak istemiyor musun?"

   "İstiyorum ama bunu Azra'yla birlikte yapmak istemiyorum."

   Derya burnundan soluyup avuç içlerini sertçe dizlerine yapıştırdı. Deniz'in peygamber sabrı zorlayan inadıyla hiçbir zaman baş edememişti. Buna rağmen denemekten de geri durmuyordu.

   Deniz ise kararından emin, asla geri adım atmıyordu. Eğer bu vakada hep beraber çalışırlarsa eski günlere geri döneceklerinden korkuyordu. 

   Derya'nın tavırlarına bakılırsa "kendimi kaptırmıyorum" dediği Heves'e çoktan kıyma çektiriyordu. Ona olan aşkı zafiyetten öte, aklına oyunlar oynuyor ve işin kötüsü Derya bu zehirli aşkın esareti altında Deniz'i asla dönmek istemediği eski yaşantısına dönmesi için baskı yapmaya başlamıştı.

   Eski günlere dönemezdi.

   Her gün korkuyla yaşamak istemiyordu.

   Azra etraftaysa hiçbiri güvende değildi, olamazdı.

   "Ben sana git Azra'nın kucağına atla mı diyorum? Karı avukat, biz de bundan faydalanabiliriz. Demek istediğim bu, ne bok yemeye altında başka bir şey arıyorsun anlamıyorum."

   "Sen Heves'le içli dışlısın diye ben neden Azra'yla aynı ortama girecekmişim? Hala aynı bokları yemedikleri ne malum. Daha da önemlisi sen nasıl bu kadar kör olabiliyorsun?"

   "Bunun Heves'le ne alakası var lan?" Derya hiddetle oturduğu koltuktan kalktı. Birkaç saattir ofiste anlamsız bir tartışmanın içindeydiler ve artık durum can sıkıcı ve kalp kırıcı olmaya başlıyordu. Özellikle de Deniz'in her fırsatta Heves'le ilgili söylenmesi.

   Üstelik Heves değişmişti.

   Unutulmayacak, affedilmeyecek şeyler yapmış olsa bile. Geçmiş geçmiştir. Belki de bu sadece Derya'nın kendini savunmak için kullandığı ve işin kötüsü kendisinin de körü körüne ikna olduğu bir düşünce veya cümledir. 

   "Tabii, hiç alakası yok. Ya sen bir kere Heves'e nasıl güvenebilirsin? Seni elli kere aldatmadı mı?"

   "Çocuktu o zaman daha. 11 senelik yaş farkı sana şaka gibi mi geliyor? Toydu, cahildi. Şimdi büyüdü, olgunlaştı. Hayat sadece bizi yaşlandırmıyor, haberin var mı?"

   Deniz sakince bir sigara yaktı. Ciğerlerini tüm kapasitesine kadar dolduran dumanın geniz yakan kokusu dudaklarından tüm odaya yayıldı. Ofiste sigara içmeme kuralı da böylece çöpü boylamış oldu. Zaten son zamanlarda kendilerine saygısızlık yapmakta aşırı ısrarcılardı. Kurallar, verilen sözler, kesilen ahkamlar derken binlerce parçalık yapboz parçalarının sinir bozucu ufaklığı kadar can sıkıcı anıları birleşip, zar zor kalplerine çektikleri yalan setlerine taarruz ediyordu.

   Her tartışma geçmişin üzerine, her laf hatırlanmak istemeyen acı dolu anıların tiksindirici kirine parmak atarken şimdiki zamanda temiz kalmakta zorlanıyordu.

   "Daha geçen gün sen demedin mi Azra'ya şöyle güven olmaz Azra böyle şerefsiz, bık bık bık bık, mıy mıy mıy mıy diye?"

   "Evet dedim. Fikrim değişmedi zaten. Ben de Azra'ya meraklı değilim, sadece kullanalım diyorum."

   "Azra'ya meraklı değilsindir tabii. Senin bütün derdin Heves."

   Sürekli bir hata yapıyormuş gibi suçlanmaktan sıkılan Derya kaşlarını kararlılıkla çattı. "Aynen, tüm derdim hatta tek derdim Heves. Seviyorum onu. Ne yaparsa yapsın sevmeye de devam edeceğim. Ondan başkasını istemiyorum. Mutlu musun?"