Lieve mama,
Ik denk dat ik het nu eindelijk begrijp.
Het heeft misschien lang geduurd maar eindelijk begrijp ik dat mijn brieven nooit aan zullen komen.
Eindelijk begrijp ik waarom papa zo verdrietig is.
Eindelijk begrijp ik waarom je nooit terug schrijft.
Eindelijk begrijp ik wat in de sterren betekent.
In de sterren betekend eigenlijk onder de grond niet?
Jij bent onder de grond.
Daar waar papa me heen gebracht heeft.
En toch ben je ook daar in de sterren.
Daar kan ik dan heen kijken om je te zien schitteren.
Een van die vele vonkelende lampjes aan de hemel ben jij.
Jij bent niet meer hier.
Jij komt niet meer terug.
Eindelijk kan ik het begrijpen.
Het spijt me voor als ik je verdrietig heb gemaakt toen je neer keek.
En het spijt me ook dat ik papa zo alleen heb gelaten.
Ik heb alleen maar aan mezelf gedacht.
En aan jou natuurlijk.
Lieve mama, je bent inderdaad een vage herinnering geworden zoals je in je brief zei.
Maar ik zal altijd omhoog blijven kijken naar de sterren.
Want dat is waar je bent.
Je komt dan misschien nooit meer terug maar je bent er wel.
Ik denk ook wel dat je begrijpt dat dit mijn laatste brief is.
Mijn laatste brief aan jou in de sterren.
Kusjes voor altijd.
Sarah
JE LEEST
In de sterren
Short Story"Snappen waarom ze nooit meer thuis komt kan ik ook niet. Het enige wat ik weet is terug schrijven. Eindeloze brieven schrijven aan mama die in de sterren is." #moonlightawards
