Querencian

2

Yaş 21(jk)

15 yaşımda evden ayrıldım o üvey babam olacak pislikten kaçmak için omegalardan oluşan bir yurtta kalmaya başladım çoğu kez yurduma geldi pis sözcükleri aklımda sürekli yankılanıyor,beni çoğu kez almaya da çalıştı ve sürekli yurda sunduğu gerekçe şuydu kaba, agresif ve yaramaz bir çocuk muşum ama olanları müdürümüze anlatım maalesef hiç birşey yapamadı çünkü o pislik bizden çok güçlüydü pis alfa bozuntusu sadece üvey babam olan alfadan tiksin miyorum kasabada ki tüm alfalardan tiksiniyorum niye mi? Her sokağa çıkışımda laf atıyorlar ara sokaklara çekmeye çalışıyorlardı sadece bu da değil omegalari hor görüyorlardi ve ben bunun bilincinde büyüdüm.bu iğrenç yerden jimin gibi kurtulmalıydım ama korkumuyor değildim çünkü arkamda bırakacağım bir kardeşim var evet bir kardeşim maalesef o da bir omega ve 8 yaşında olmasına rağmen vücudu cidden herkesin ağzını sulandıracak şekilde onu geride birak mak istemiyorum yaşadıklarımı yaşasın istemiyorum.jimin'nin nasıl kaçtığına gelirsek diğer ülkeye geçti .geçmesi 4 gün sürdü kendime inanıyorum bende geçicektim ,bana bir mektup göndermiş yoongi hyung'kendisi eniştem olur'beni sınırda beklicek ama dördüncü gün orda olmazsam içeri girdiğim an fark edilirmişim diğer askerler tarafından ve oranın deltası kaçaklara pek iyi davranmıyormuş yani bende olsam bende öyle yapardım kaçak diye elleyip belleyecek değildi ya ama maalesef burda yaşayamıyordum
Tamamen bunlara dalmişken yurdun müdürünün sesini duydum

"Jungook"

"Buyrun efendim"

"Kaçman için yardım etmeye geldim"

"Siz ciddi misiniz!?"

"Evet o pis adama bırakmam seni atlarimdan birini sana vericem ve babanı oyalanmak için eşimi iş başına bille geçirdim hazırlan hadi"

Ona sarıldım o benim güvendim insanların içindeydi

"Nasıl... nasıl teşekkür edicegimi bilmiyorum çok teşekkürler" diyip yanağına ufak bir öpücük kondurdum

"Hadi oyalanmayalım"

Yurdan çıkmıştık ve ormanın içinden sınıra kadar gelmiştik jisoo attan indi ve " jeon kendine dikkat et " dedi ve bir pohça verdi" bunun için de altın var eğer karşına soyguncu çıkınca ver yemekte var birkaç kesici alet lambada var bunlar işini görür küçüğüm" ağlamaya başladı bende ağlıyordum yemin olsun ki bu kadın beni bittiriyor du
"Efendim birgün sbana geçen hakkınızı ödüyecegim yemin olsun ki sizi cidden çok ama çok seviyorum " diyip tekrar sarıldım benden ayrıldı

"Zaman yok jeon hadi git"

Gözlerim dola dola dioblese geri bindim at siyahtı ve çok şirindi özgürlüğü damarlarımda hissetmiştim sonunda bitmişti ızdırap yol boyunca kendime sözler verdim hayatım cidden güzel olacağına dair .
Jimini özledim tek dostum de sanırsam ruh eşini bulmuştu min yoongi hyung bana yardım eden ilk alfa ve ilk sevdiğim alfa olarak tarihe geçti ondan başkası ilede anlaşabilecegimi pek sanmıyordum gerçi ama belki anlaşırdım kim bilir.

3 saat sonra;

Mutlu mutlu yoluma devam ederken iki kişi önümü kesti

"Oooo buralarda ne cevherler dolaşıyor muş böylede haberimiz yokmuş hyeon"

Titriyordum lanet olsun ki yine titriyorum

"Bakın ne isterseniz veririm benden uzak durun"

"Cidden verir misin lan bize"

Hemen altın kesemden altın alıp onlara uzattım

"Lütfen alın bunları benden uzak durun yalvarırım "