Querencian

9

2 haftadır delta ile konuşmuyorduk jimin son haftalarda bayagı yoğundu
Yoongi hyungla kendime akşam yemeği hazırlıyordum canım reçel çekmişti reçeli getirirken kaymıştım benimle vücudumun üzerine düşün hyunga baka kalmıştım bir anda yerde gülmeye başlamıştık çünkü üzerimiz full reçel olmuştu

"Ben gel-"

Yoongi hyung gülerek

"Hoş geldin bebeğim"

"Sizin bu halliniz ne"

"Sakarlığım tuttu jimin yere düşerken yoongi hyung beni tutmaya çalıştı ama sonuç hüsran"

Bize göz devirip odasına çıkmıştı son bir haftadır böyleydi birşey mi yapmıştım yoongi hyung bana baktı anlamaz bakışlarla sonra hızla jiminin yanına gitti

                         .    ෴ 

"Neyin var senin jimin"

"Yoongi benimle ilgilenmiyor sun"

"Benim güzel bebeğim hiç bir araya gelemedik ki bence bu geceyi değerlendirmek lazım ben boşum"

"Bende boşum ama jungook var "

"Onu dışarı atacak değiliz ya"

"Jungook'u neden bu kadar çok düşünüyorsun?"

"Jimin gidicek başka yeri olsa burda beklemez değil mi hele ki senin şu son bir haftadır tavırlarını katlanmaz"

"Tavırlarım yersiz yani jungook gülüyor sende gülüyorsun, kıyafet deniyor bu çok yakışmış demeler,benim bilmediğim bir takım espiriler ve az önce kapıyı açtığımda karşılaştığım Manzara cidden sıkıntı bende mi yoksa sizin oynaşmanızda mı?!"

"Kendine gel jimin pişman olucagın konuşmlar yapıyorsun"

"Yapmıyorum sana dünyanın en güzel haberini vereceğim zaman karşılaştığım Manzara "

"Herşeyi abartıyor sun"

"Ben mi herşeyi abartıyorum öyle mi?"

"O zaman benden değil jungook tan çocuk sahibi ol!"

"Jimin kes sesini doğru konuş!"

"Diyordum ki yoongi bu dünyanın en iyisi babası olucak en yakın arkadaşım ile kırıştırıyor!"

"Bir saniye sen-"

"Evet hamileyim ama siktirsene sana laf anlatmicam "

"Jimin bebeğim yemin ederim öyle birşey yok yanlış anladın "

"Ben hiç birşeyi -"

Sözüne devam etmeden yoongi öpmeye başlamıştı dakikalar süren öpüşmelerinde yoongi ayrılmış

"Bir daha beni anlamadan dinlemeden konuşma eğer sen istersen jungook'u bu evden göndeririz "

Jimin istediği olduğu gibi gülümsemişti

"Hep çilek reçeli olmuşun ilk seni yıkıyalım"

                              ෴

Herşeyi duymuştum zaten duymamak imkansızdı ben jiminin böyle düşündüğünü bilmiyordum yıllarca dost olmuştuk ona güvenerek geldiğim bu yolda bunu yapmıştı hamilelik hormonu dan kaynaklanır o öyle düşünmez bana bunu yapmaz diye kendimi avutuyordum ama nafile hızlıca kıyafetlerimi ellime almıştım
Bu evde hiç birşey bırakmıcak tım herşeyimi alıp hızlıca dışarı çıktım canım yanıyordu sanki sanki buraya sığamıyordum,ne yapacağımı bilmiyordum dioblesi alıp nereye gidicektim onu bilmiyordum kendimi yapış yapış hissediyordum kendi ülkememde olsaydım belki birşeyler başarırdım değil mi başarırdım yada bunun ilerisine gitsem başka bir ülkeye ne olabilirdi ki hızlıca ormana gitmiştim bir ağacın altına oturup seslice ağlamaya başlamıştım nede olsa deltanın dı kimse yoktu evet yasaktı ama ağlicak hiç bir yer yoktu ormanın en derinliklerinde kimse olmadığından emindim bacaklarımı içe çekmiş kafamı görmüştüm