Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şimdi korkularımı ve deli cesaretimi sana zincirliyorum, esareti paylaşma vakti.
☾
you'redrowning..
જ
Farklılığın yarası normal insanların tahminlerindekinden de tiksindirici bir kabustur. Farklı olmayı marifet sananlar gibi olamadığım için mahvolan hayatım çocukluğumdan beri acınası gelir; saklanarak yaşadığım hayatı seven herkesten nefret ederim çünkü doğdukları anda kucaklarına altın tepsiyle bırakılan hiçbir şeye hayatım boyunca sahip olamadım, olamayacağım. Lanet varsaydığım tuhaflığımın baskısı hiç son bulmayacak, omuzlarım ağırlığına dayanamayacak olsa bile yüküm biraz bile hafiflemeden son nefesime dek yanımda olacak.
Kirli aynadaki yansımama daldığımı fark ettiğimde kendime gelmek için gözlerimi avuşturdum. Günlerdir uykusuz kaldığımdan bitkindim ve susamıştım. Evin bütün alışverişlerini on yaşında anne demeyi bıraktığım kadın yapardı ama günlerdir ortalarda yoktu. Gelmesini beklemiştim ama hafta sonları dışarı çıkmayan kadının eve gelmeyesi tutmuştu. Yanlışlık olmasın, bekleyişim özlediğimden değil dışarı çıkmaya korkuşumdan.
Çene hizzamda kesili saçlarımın üstüne geçirdiğim şapkayı düzelttim. Aynaya son kez bakarken cesaretimi toplayıp kapı kolunu çevirdim. Yanıbaşımızdaki markete gitmeyip bütün günü susuz geçirmeyi göze alabilirdim ancak tatlı yemiştim, dilim damağıma yapışmıştı. Asansöre bindiğimde etrafın kalabalık olmamasını umdum. Bu defa asansörün aynasındaki yansımama takıldı bakışlarım. Anlımın yarısını örten şapka, titrek ve endişenin kol gezdiği gözler, soyulmuş dudaklar.
