# 1#

22 3 0
                                    


        Her zaman ki gibi annemin bağırış sesleriyle güne merhaba dedim . Acaba yine abim ne yaptı . Ben Ada evin en küçük kızıyım maalesef benden büyük iki abim en büyük abim Fırat kendisi Üstteğmen en küçük abim Emir benden sadece üç yaş büyük lise üçe gidiyor .

Tavanı izlerken odamın kapısı sert bir şekilde açıldı kafamı kaldırıp kapıyı açana bakma gereksimi duymadım çünkü bu evde kapımı bir tek abim Emir açar .

A.d: Yine ne işin düştü acaba abi ?

E.m: ADA ! Saat kaç oldu kızım hadi kalk daha sana tercih yapıcaz sonra yengenin yanına gidicem hadi kalk kızım bak kafandan aşağıya su dökerim

A.d: Senin karın ağrın şimdi anlaşıldı Emir bey acaba bunu annem biliyor mu ? ANNE!

Tam bağırmak üzereyken abim eliyle ağzını kapattı . Bende bundan fırsat bilip elini ıstırdım...

E.m: Aaaaaaaaaa ! Bittin kızım sen gel buraya

Abim bağırır bağırmaz odadan çıkıp merdivenlere doğru koşmaya başladım hızlıca aşağıya inip bahçeye çıktım havuzun başında bilgisayarıyla ilgilenen Fırat abime doğru koşmaya başladım . Emir abimden beni bir tek Fırat abim kurtara bilirdi . Ben önde Emir abim arkadan koşarken annem bir an bize baktı ...

A.n:Bıktım sizin kavganızdan! Annem bağırınca Fırat abimhızlıca bize döndü bilgisayarı şezlonga bırakıp ayağa kalktı ...               

                                                                                                                                                                                                          F.ı: Yine ne oldu ? Bir huzur yokmu şu evde ...

A.d: Abi valla ben bir şey yapmadım kendisi odama gel...

Emir abim konuşmama izin vermeden beni bir anda kucağına aldı ben daha ne olduğunu anlamadan kendimi havuzda buldum . İyi ki yüzme biliyorum bilmesem bu salak beni bir gün kesin boğacak . Yüzeye çıktığımda annem oğullarına katılmış onlarla beraber gülüyordu .

Tabi varsa yoksa biricik oğulları Adayı düşünen yok ki ben kimim ki zaten yaaa . Beni üvey evlat yerine koyuyorlar . Aaaaa! Bir an önce odama gitmem lazım abimden intikamımı yenge adayımızın yanında mı alsam ki ? Ben aklımdan böyle düşüncelere dalmıştım ki benim canımdan daha az sevdiğim abim Emir kulağımın dibinde bağırana kadar ...

E.m: Kızım ordan çıkmayı düşünüyor musun ?!

Emir abimin söylediklerinden sonra havuzdan çıkıp eve doğru yürüdüm .... Tam eve girecekken

A.d: Emir abi yengeme selam söyle bir ara gelsin de kahve içelim !

Benim söylediklerim den sonra Emir abim tam peşimden gelicekti ki annem kolundan tuttu ... Annem abimi soru yağmuruna tutarken ben abimin haline gülerek odama çıktım ...

           Sonunda odamda yalnız kalabilmiştim. Vakit kaybetmeden kankamı aradım ...

A.d: Kanka napıyosun ?

İ.z: Ne yapayım kanka yaaa Leya hanımla uğraşıyorum .. Sen ?

A.d: Bende ne yapayım kanka Emir beyle uğraşıyorum ... Kanka ne oldu biliyor musun ?

İ.z: Nerden bilebilirim kanka söyle hadi ..

A.d: İzgi Emir abimin sevgilisi varmış !

İ.z: Yani kanka olamaz mı ?

A.d. Annemin bunu öğrenmesini sağlamış olabilirim ..

İ.z: Neeeeeee ! Kızım Emir abin seni öldürür ne yaptığının farkında mısın ?

A.d: Boşver bir şey olmaz ..

İ.z: Neyse okulda görüşürüz . Tercih yapmaya gelcen mi ?

A.d: Evt gelcem hemde Emir abimle .. Görüşürüz bebeğim bays...

İ.z: Ooooo ! Neyse bays bebeğim ...

Telefonu kapatır kapatmaz dolabımın önüne gittim elime mavi renkli bir crop ve mavi renkli bir paraşürt pantolon aldım üstümü giyinmeden önce kapımı kilitlemeyi de ihmal etmedim abimin gelme ihtimalini göze alamam ....

       Üstümü değiştirdikten sonra makyaj masasına oturdum aynadan kendime baktım ve kendime şu satırları söyledim

" ben başarabilir ben yapabilir ... ben kendi ayaklarımın üstünde durmayı küçük yaşta öğrendim beni kimse yıkamaz ... ben tek başıma güçlüyüm kimseye ihtiyacım yok ... yapabilirim dimi başarabilirim dimi gökyüzü çocukluğumun vazgeçilmezi biliyorum uzun zanamdır görüşmüyoruz ... beni affet çocukluğum beni kendi elleriyle öldürdüler ama sesim çıkmadı beni affet çocukluğum seni geri getiremem ama beni affet ... madem çocukluğumu benden aldınız anne abi bari gençliğimi almayın çünkü sizi bu sefer affetmicem.. Keşke o gün babamın neden gittiğini anlatsaydınız "

Aynadan kendime bakarak söylediğim bu satırlar bir gün benim söylediğim son satırlar olucak ama şundan eminim " beni kendi elleriyle öldürücekler anne abi dediğim insanlar ve işte ben o gün onları asla affetmemeye yemin edicem "

Hem hafif bir makyaj yaktım ve işte hazırım . Artık aşağıya inebilirim ' lütfen abim sabah olanları unutsun lütfen ' duamı ederek merdivenlerden aşağıya indim ...





bir sonraki bölümde görüşmek üzere  \\

                              UMARIM BEĞENİRSİNİZ 

ATEŞ'ENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin