1. BÖLÜM

19 4 4
                                    

Herşey hazırdı ama ben değildim.Daha bişey anlamadan üstüme gelinlik giydirilmiş saçım başım yapılmış öylece düşünüyordum,napmalıydım.

Hiç ama hiç kendimde değildim neler olup bitti onu bile anlamıyorum ne çabuk baloya geldik hiçbir fikrim yok. Herkes oynarken dinlenmek için kenara oturdum ve benle aynı anda kız kardeşim İlayda hemen peşimden yanıma geldi bir kaç dakika öylece oturduktan sonra hiç beklemediğim Bir şey çantasından çıkarmadan bana gösterdi ne demek istediğini gayet iyi anladım ama genede anlamayan gözlerle ona baktım .

"Ablacığım bu adamı sevmediğini adım gibi biliyorum o yüzden al bu bıçağı ve ilacı sonrada işini hallet. Hallettikten sonra beni ara hemen yanına sana bir süre yeticek kadar parayla gelicem. Yurtdışına kaçabildiğin kadar uzağa kaç. Seni seviyorum,seni çok seviyorum"İlayda'nın söylediği sözler beynimde tekrar ederken hiç düşünmeden bıçağı ve ilacı aldım ona sıkıca sarıldım. Sonunda baloda bitmiş kocam olucak adam yani Murat ile evimize geçtik .

"Murat ben kendime kahve yapıcam sende istermisin"biliyorum kahfe ne alaka diyeceksiniz ama ne bileyim aklıma ilk gelen bu oldu bana önce öyle b
ir baktı ki önce azarlayacak sandım fakat"Olur"dedi tekdüze bir sesle. Önce banyoya girdim üzerime siyah birşeyler geçirdim daha sonra ise İlayda'nın verdiği ilacı ve bıçağı cebime koydum. Bıçak küçük bir şeydi ama çok keskin bir şeye benziyordu. Hızlıca mutfağa geçtim ve kahfeleri yaparken Murat'ın bardağına ilacın hepsini döktüm. Kahfelerimizi içerken o koltukta uyuyakaldı. Ben ise ilk önce acaba öldürmesemde böylece bırakıp gitsemmi diye düşünürken aklıma annemgil benim evleneceğim kararımı verirken onlara söylediğim söz geldi "Beni sevmediğim biri ile evlendirirseniz kim olursa olsun asla acımam öldürürüm" demiştim ve yapıcaktım. Bıçağı cebimden çıkarmadan İlayda'yı arayıp buraya gelmesini söyledim. Konuşma bittikten sonra bıçağı cebimden çıkardım ve ilk önce tam kalbinin olduğu yere daha sonra gözümün gördüğü her yere sapladım. Tam o sırada İlayda geldi. Yedek anahtarın birini ona vermiştim böylece kolaylıkla zile basmadan içeri girdi.

"Ablacığım al bu paraları ve kaçabildiğin kadar uzağa kaç bir yolunu bulup yakında bende gelicem yanına sakın gözün arkada kalmasın kardeşin böyle çok daha iyi olucak" dedi ve bana sıkıca sarıldı sanki birdaha sarılamayacakmışız gibi.

"Kardeşim, güzelim, seni çok ama çok seviyorum kendine çok iyi bak herşey için çok teşekkür ederim"dedim ve ona son bir kez sıkıca sarılıp hızla oran ayrıldım. İlayda gerçekten bu işlerde profesyoneldi. Hızlıca aşağıya indim ve önüme gelen ilk taksiye bindim. Ücretini ödedikten sonra havaalanına gelmiştim İlayda gideceğim yere kadar herşeyi hazırlamıştı.

Uçağın kalkışa geçmesiyle birlikte uyumam bir olmuştu . Yanıma oturan bir kızın bana seslenişiyle sıçradım ve anlam veremeyen gözlerle baktım

"merhaba!"kızın kumral kıvırcık saçlarına bayılmıştım üstelik yüzündeki çillerde ona çok yakışmıştı

"merhaba"kızın yüzünde hem enerji hemde büyük bir hüzün vardı"ah bu arada ben Beren" hafifçe gülümsedim"bende Zümra"kız öyle enerjikti ki neredeyse tüm yol boyunca onunla konuştum ve bu bana terapi gibi gelmişti sanırım gerçek arkadaşımı bulmuştum. Hemen böyle hızlı karar verdiğime bakmayın siz olsanız aynı şeyleri söylersiniz eminim!

Beren ile sohbet etmek harika bir şeydi. Onunla konuşurken aklımdan bütün herşey silinmişti sanki. Saatler sonra uçak inişe geçiyordu. Beren gibi biriyle karşılaşmak zordu...

Uçak indiğinde Beren ile vedalaştım ve adını bile bilmediğim sokakta yürümeye başladım. Burada kimseyi tanımıyordum tabiki ve ilk işim güzel bir ev almak olucaktı.

Merhaba arkadaşlar işte ilk bölüm!!!🤩
Ben ZÜMRA'yı yazarken çok eğleniyorum umarım sizde keyifle okursunuz!😃
Bu yazdıklarım tamamen kendi hayal ürünüm!💫🙂

ZÜMRA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin