ZÜMRA

3. BÖLÜM

3 ay sonra...

İlayda öldüğünden beri ruh gibi yaşıyordum ama o intikam alınacaktı. Artık yeni evimin bütün eşyalarını almıştım. Ve sadece bir iş bulmak kalmıştı. Hem bir iş bakmak hemde ekmek almak için dışarıya çıktım.

Burası oldukça tenha biryerdi sokakta hiç kimse yoktu. Herşey normal gidiyordu taki ilerdeki duvarın arkasından ordan kaçmaya çalışan  bir el görene kadar. Çantamda nolur nolmaz diye taşıdığım bıçağım şimdi işime yarayacaktı. Oraya doğru ilerledim beni çok şaşırtan bı okadarda sinirlendiren bı manzarayla karşılaştım. 35-40 yaşlarındaki bir adam tahminlerime göre 14-15 yaşlarındaki bir kız çocuğunu taciz ediyordu o an hiç düşünmeden bıçağı adamın beline sapladım. Ve orada yere yığıldı. Bununla da kalmadım tabiki. Bıçağı kaldırabildiğim kadar havaya kaldırıp iki gözünede sapladım. Ve dayanamayıp ellerininide vücutundan ayırdım. Daha sonra kızıl saçlı üstü başı yırtık olan kıza döndüğümde bir köşede oturmuş ağlıyordu. Onun oturduğu yerin yanına oturduğum. Başını kaldırdı ve bana minnettar bir şekilde baktıktan sonra sıkıca sarıldı. "Gerçekten çok teşekkür ederim."dedi ve der demez ağlamaya başladı. "Şşş sakın ağlama bunu kim olsa aynı şeyi yapardı"dedim. Ve daha sonra beni şaşırtan bir söz söyledi. "Hayır yapmazdı hatta yapmadıda"işte o an insanlığın gerçekten öldüğünü anladım...

Neredeyse beş dakika boyunca öylece oturduk ve daha sonra aklıma bu adamı öldürdüğüm geldi ve kıza doğru eğildim."Hey ne dersin bu günlük seni evimde misafir edeyimmi?" kız sanırım günlerce hatta aylarca bu sokaklarda kalıyordu ve hiç düşünmeden onayladı. Burdan gitmeden önce adamı kaldırıp çöp kutusunun içine attık.

Kamera varmı yokmu diye kontrol ettikten sonra içime bir su serpildi çünkü ne kamera vardı nede başka bir  şey. kızla beraber ekmek aldıktan sonra sessizce eve doğru ilerledik. Elimden o kadar sıkı tutmuştu ki...

Onunla konuşmak için sohbeti başlatan ben oldum. "Bu arada ben Zümra senin adın ne"kız neredeyse biriyle konuşmak ona derdini anlatmak için can atıyordu ki sorumu sorar sormaz yanıtladı. "Elif"dedi ve ufak bir tebessüm etti." Moralini bozmak istemem ama bu konu hakkında konuşmak istermisin" ne demek moralini bozmak istemezsin Zümra kızı yarım saat öncesine tekrar götürdün resmen. Başıyla beni onayladıktan sonra. Koltuklara yan yana oturduk. "O adam seni ne zamandan beri rahatsız ediyor canım " -Zümra ne kadar saçma konuşuyorsun ya-"bugünden önce beni kimse rahatsız etmedi."dedi ve ben saçma sorularıma devam ettim
"Peki annen, baban ve kardeşlerin nerde" dedim." Hiç kardeşim olmadı fakat babam idamdan annemde kanserden vefat etti" o an kalbime bir bıçak saplandığını hissettim. "Sen ne zamandan beri dışarıda kalıyorsun" ve evet arkadaşlar gene saçma bir soru ve Zümra. "10 yaşından beri"dedi. "Peki şu anda kaç yaşındasın"dedim. "15" dedi. Kızı resmen sorguya almış gibi hissediyordum ve öyleydi de!

Kızla saatlerce sohbet ettik ve onun bütün hayatını öğrendim annesini ve babasını kaybettikten sonra bir süre yurtta kalmış. Ama o orda o kadar fazla şiddet görmüşki artık dayanamayıp kaçmış. 10 yaşından beri sokaklarda kalmaya başlamış. Aslında ona yaşlı bir teyze her gün yemek ve arada kıyafet falan veriyormuş ama o ölünce o binaya başkaları taşınmış ve Elif'i azarlayıp derhal burdan gitmesini söylemişler oda benim geçtiğim tenha sokağa gelmiş. Buraya gelmesinin sebebi ise kimsenin onu rahatsız edemeyeceğini düşünmüş ama düşündüğü gibi olmamış.

Şimdi arkadaşlar söyleyin bana ben bu kızı dışarıya birdaha nasıl bırakırım ya başına daha kötü şeyler gelirse. Ona bir teklifte bulunacaktım. "Güzelim bak"diye girdim söze." Artık hayatının geri kalanını benimle yaşamaya ne dersin. Sakın benden çekinme utanma sana söz veriyorum her ne olursan olsun sana öz kardeşim gibi davranırım. Hemen cevap vermene gerek yok  düşünmen için süre verebilirim tatlım"bir kaç dakika öylece birşey demeden durdu ve sonunda dudaklarını araladı. "Kabul ediyorum. Hayatımın geri kalanını sizinle yaşamak istiyorum. Bu teklifi kimden olursa olsun asla kabul etmezdim ama bugün bana yaptığınız şeyler gerçekten bunun karşılığını veremem. Ve beden bilmiyorum ama içimde size karşı büyük bir güven duygusu var"dedi o an gözlerimin dolduğunu hissettim. Elif gerçekten çok güzel bir kızdı . kızıl saçları çok hoşuma gitmişti. Dolgun pembe dudakları, yeşil gözleri, yüzündeki çiller,ona o kadar yakışmıştı ki. Ve aşırı derecede İlayda'ya benziyordu. Onu görünce İlayda'yi görür gibi oluyordum...

Saatler sonra...

Saat 12'ye geldiğinde artık gerçekten çok yorulmuştum. Elif banyo yaptığında ona kendi kıyafetlerimden vermiştim. Evimde boş bir oda vardı ve orayı Elif'in odası yapmayı düşünüyordum. Tabiki de para kazanmaya başlayınca çünkü elimdeki para sınırlıydı. Elif uyuduğunda kendime bir kahve yaptım ve öylece düşünmeye başladım. Bugünkü yaptığım şeyden asla pişman değildim gene olsa aynısını tekrar yapardım. Kahfemi bitirdim ve koltuğa uzandım. Artık o kadar yorulmuştum ki uzanır uzanmaz oracıkta uyuya kaldım.

Tekrardan selamm!💞
Kitabı nasıl buluyorsunuz lütfen yorumlara yazınn:))