Encuentros Extranos ~ Joao Felix

0.6

"felix!,beni bırakma yalvarırım!"

"mason'a haber vereceğim..."cümlesi felix'in duyduğum son cümlesi olmuştu

polisler beni zar zor arabaya bindirdiğinde ellerimdeki kelepçelere bakmıştım,berbat hissediyordum

berbat bir histi

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿

demir parmaklıkların arkasında geçen birinci saatim doluyordu,mason ve felix sanırım burdaydı ama konuşmama izin vermiyolardı

üç tarafı demir parmaklıklarla çevrili olan odadaki o sert koltuk gibide ama koltuk kadar rahat olmayan o şeyde otururken bacaklarımı kendime çekip sımsıkı sarılmıştım

dıştaki kapının açılmasıyla içeri polisle birlikte üç kişi girmişti,

başımı yavaşça oldukları tarafa çevirdiğimde mason ile felix'i görmüştüm

"o şerefsiz beni şikayet mi etmiş"dediğimde mason onaylayan bir ses çıkarmıştı

"dün lafla taciz eden o,bu sabah evi basan o,ama içerde duran benim"diyip alnımı dizime yasladığımda oldukça çaresiz hissetmiştim

"benim bir avukatım var,mason ile senin için ifade verdik,eminim ki asıl suçlunun o olduğu ortaya çıkacaktır"dediğinde felix,telefonun çalmasıyla odadan çıkmıştı

felix'in çıkmasıyla oturduğum yerden kalkıp mason'a yaklaştım,ona sarılsam tüm çaresizliğim gidecekti fakat aradaki demir parmaklıklar buna engel oluyordu

elleriyle demir parmaklıkları tutmayı başladığında bende ellerini tutmaya başladım

"çok olmasanda suçsuzsun ellie,çıkacaksın burdan"

umarım,umarım çıkacaktım...

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿

akşam olmaya başlıyordu ve bende biraz o rahatsız düz saçma plakada oturuyordum,uyuyorda olabilirdim

demir parmaklıklı odanın kapısının kilidinin sertçe açılmasıyla gözlerimi açmıştım

"çıkabilirsin,saldırgan olmana rağmen suçsuz oldun"dediğinde inanamamıştım,tanrım,çıkıyor muydum,

yeri bile öpebilirdim...

etrafa baktığımda kimseyi görememiştim ta ki dışarı çıkana kadar

mason ve felix'i gördüğüm gibi mason'a hızlıca koşup sımsıkı sarıldığımda başımın üstüne bir öpücük bırakmıştı,"o beş saat beş yıl gibi geldi"dediğimde gülümseyerek ellerini yüzümün iki tarafına koymuştu mason

dayanamayıp tekrar kollarımı beline sarıp başımı mason'ın göğsüne yasladığımda felix ile göz göze gelmiştik

"ben bir şey yapmadım,avukatı olan felix'ti" dediğinde yavaşça mason'dan ayrılıp başımı kaldırarak felix'e bakmaya başladım

"teşekkür ederim felix,seni her gördüğümde berbat şeyler olsa bile,bu güzeldi"derken cümlenin sonunda gülümsemiştim,o da benim gülümsememle gülümsemişti

"bugünki yaptığım şeyi düzeltmek gibi düşün"

"düşünürüm..."

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿

"marco,oğlum..."diyerek koşa koşa mason'ın yan komşusundan marco'yu kucağıma alıp her yerini öpmeye başladım

"çok gençsiniz,annesi olduğunuzu düşünmemiştim"dediğinde kadına daha fazla bu konu hakkında konuşmasını istemediğim için teşekkür edip mason'ın evine doğru yürümeye başladım