SELENOPHİLE

KAL YA DA KAL

Kitaba verdiğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederim. Kitabın gelecek bölümünden yayınlanacak kesitlerini vs görmek için beni tik toktan takip edebilirsiniz.
Tik tok: roya19307
Herkese iyi okumalar.

__________________________________

Kan,barut.

Her yer buğuluydu. Toz duman altındaydık. Kulaklarım çınlıyordu. Neler olmuştu? Bir kaç dakika önce burada gülüşün ailelere, askerlere, sağa sola koşuşturan çocuklara ne olmuştu?
Babama ne olmuştu?

Kafamı sağa sola salladım. Şoktan çıkmalıydım. Babam ve diğerleri için yapmalıydım bunu. Birinin yanıma geldiğini hissettim. Arkadan koluma dokundu.

"Bengi."

Araldı gelen.

"Aral bana sağlık malzemesi gerekiyor. Tampon, gazlı bez. Kanamayı durduracak her hangi bir şey."

Babamın vücuduna bakıyordum aceleyle. Neresinde yara olduğunu anlamaya çalışıyordum. Aral bir kere daha seslendi bana.

"Bengi.."

Sözünü kestim.

"ARAL BENGİ DEYİP DURMA BİR ŞEY YAP BABAM ÖLÜYOR."

"Dur.."

Ağlamaya başladım. Sakin kalamıyordum ilk aşkım, hayattaki ilk deneyimlerimi yaşadığım, bu dünya da en çok değer verdiğim adam kollarımında kanlar içinde yatıyordu. Hızla ceketimi çıkarttım. Yeni aklıma getirmiştim. Her şeye sonradan bi çare bulurdum salaktım işte. Karnında derin bir yarık vardı. Ceketi oraya bastırdım. Bir yandan da nabzına bakıyordum. Nabzı çok yavaş atıyordu. Her yeri kan içindeydi. Kaç yarası var bilmiyordum, derin miydi, beyin kanaması mı geçiriyor, iç organlarına zarar mı geldi hiç birini anlayamıyordum. Belimde bir el hissettim. Ne kadar dirensemde el beni geriye çekti. Onun kokusu geldi burnuma.

"Şşş sakin ol. Ambulans geldi bırak müdahale etsinler."

Sanki bunu bekliyor gibi ona sarılıp daha da ağlamaya başladım. Önümüze hızla sağlıkçılar geldi babamı sedyeye yatırdılar. Ben hareket etmeden olanları izliyordum. Aralın eli hala belimdeydi. Babam ambulansa bildirilince hareketlendim.

"Ben..benim babamı yanına gitmem gerekiyor."

"Birlikte gidelim."

"Hayır saol gerek yok."

Gideceğim sırada kolumdan tuttu.

"Bengi bu halde motor kullanırsan kaza yaparsın. Gözünün önünü bile görmüyorsun. Bir de seninle uğraşmayalım ha? Ben kullanmayı biliyorum bırak ben götüreyim."

Şu an itiraz edemezdim, haklıydı. Kafamı salladım.

"Sen geç geliyorum."

Hızla motora doğru ilerlerken Eylülü gördüm, Selimin yanındaydı. Onun iyi olduğunu görünce içim bi nebze rahatlamıştı. Ben motora binerken Aral bi askere bir şeyler söylüyordu. Asker kafasını sallayınca Aral yanıma geldi. Kaskı takmadan bindi, ona anahtarı verince hızla gazladı motoru. Ambulansın direkt arkasındaydık. Kısa sürede hastaneye varmıştık. Ambulansın kapısı açılırken hızla indim motordan. Babamı hızla içer götürüyorlardı. Onu ameliyathaneye aldıklarında durmak zorunda kaldım. Burada çalışıyor bile olsam şu an beni içer almayacaklarını biliyordum. Yinede bir ümit babamın ameliyatına girecek doktor arkadaşlarımdan birinin yanına gittim.

"Mehmet. Bende gireyim ameliyata. Girmeliyim, lütfen bende."

Nefes nefese kalmıştım. Mehmet arkadaşça elini omzuma koydu.