Foute Liefde

Hoofdstuk7: Diégo?

Ik loop de kamer binnen dat mevrouw Devee zei.
Kamer was vreemd precies zo hemel kamer. Alles wit letterlijk alles. je zag amper de deur, zelf de deurklink was wit.

"Doe maar de deur open." zei ze
ik keek vol vertrouwen naar haar.
"Toe maar, ik ben bij je."

Ik opende de deur en zag niets.
"Loop door Angelita.."
Stilletjes aan liep ik door.
"Wacht, hier."
Net voor ik iets ging zeggen. sloot ze de deur achter mij.
"Mevrouw Devee, bent u hier?"
"Ja, ik verlaat je heus niet"
en ze knijpt zachtjes in mijn hand. Nu weet ik dat ze ergens rond mij staat.
"Sluit je ogen."
"Ok" ik sloot mijn ogen.
We liepen verder zonder ene besef waar naar toe. We liepen door, nog steeds had ik mijn ogen gesloten.
"Open je ogen, alsjeblieft."
Ik opende mijn ogen en daar stond hij dan...
Een knappe jongen rond de 20.
Strakke t-shirt waardoor je zijn sixpack zag, zwart haar in een kuifje en langs de kanten wat kaal, groene lichte ogen.
Zijn shortje was wel wat te laag je zag zijn V-line maar dat was het waard.

"Als je mij nodig hebt, gewoon roepen."
"Maar waar gaat u naar toe? Mevrouw? Schreeuw ik
Zonder antwoord liep ze gewoon weg.

Ik liep naar de jongen toe.
"Hey"
"Hi" zei hij met een zware stem.
"Dus jij bent het nieuwe meisje."
"Uhm, denk ik"

" Ik ben jou mentor zegt hij en direct zegt hij alles wat op het puntje van zijn tong lag. Eerst zal je fotoshoot meemaken, dan gaan we elkaar beter leren kennen, liefdes verdriet verhaaltjes, hoe je hier terecht gekomen bent?, hoeveel ze betaald hebben voor je? ik heb ook degene die komt als je op dat knopje drukt in je kamer, je bent mijn 2de meisje dus extreem veel ervaring heb ik niet, maar ik zal je helpen." En hij haalt een diepe adem.. Oef dat is eruit fluistert hij.

"Okéé dankje, waar is dat eerste meisje."
"In de hemel."
"I-is ze dood?" Zei ik geschrokken
"Nee, ze is gewoon in de hemel."
Ik begreep er niets van als iemand zegt ..dies in de hemel is dat toch omdat ze er niet meer is en hij zegt dat ze niet dood is. Whatever.

" Ik leg je het volgende week uit.
Ik staar naar zijn sixpack die teveel showt.
"Wil je er aan komen?"
Ik word zonet uit mijn levensechte droom gehaald en ik word knalrood.
"Nee, dankje" en ik geef hem een klein glimlach. Damn die gast is knap.

....
We liepen door een geheime deur en kwamen uit in de gang van mijn kamer.

"Welke nummer heb je ?" Vroeg hij
" Gewoon die recht voor je."

We zaten op mijn bed en hij over mij.
Ik bleef maar staren naar zijn te strakke t-shirt.

"Angelita?"
"U-uhm ja, sorry."
"Is niets, waar dacht je aan?"
"Niets gewoon dagdromen." zei ik aarzelend. ik kon hem moeilijk zeggen dat ik zijn sixpack sexy vond das gewoon erg.
" Als er iets is dan zeg je het gewoon, ik ben de enigste waarmee jij je verhaal kunt delen en waar is je gsm?"
"Geef eens dan geef ik je mijn nummer."
"Ok." zei ik zo cool mogelijk terwijl ik van binnen aan het fangirlen was.
Ondertussen ging ik mijn mobieltje halen.
"Alsjeblieft."
"Dankje." en hij toetste zijn nummer in.

"So, vertel is." Vraag ik
"Wat moet ik vertellen dan?" Zegt hij
" ik weet je naam niet."
"Charle. Charle debeste."
"Is jou naam debeste?"
"Niet lachen hé, ik werd gepest door mijn achternaam vroeger maar pech das verleden tijd."
"Ik vind je voornaam wel heel mooi dus maakt niet uit."
"Dankje, dat waardeer ik enorm."
"Is niets."

Beiden kijken we elkaar aan,

"Wauw, ik smelt hier. ik voel dat ik begin te blozen. snel kijk ik naar de vloer want die is toch 'zeer mooi'.
Sarcasme stijgt."
"Je wordt rood, voel je je goed?"
omg serieus? Waarom vraag die dat nou? Urgh goed kalm, kalm blijven en antwoord. zeg ik in mezelf.
"Ja tuurlijk, gewoon warm." antwoord ik
"Sorry, ik weet ik ben veel te knap om in zo klein kamertje zitten. Zegt hij vol trots en een grote glimlach.
Maar ik lach niet terug want het is waar, ik krijg precies steeds een rare gevoel als ik oogcontact maak, een prettig gevoel dat mijn eenzaaming verdoofd, gevoel dat ik niet eerder had.
Wordt ik verliefd?
.
.
.
.
WORDT ZE VERLIEFD OP HAAR MENTOR?