Arkamdan koşturan çağan resmen sinirimi bozmuştu birden durdum durduğum gibi tam durmak isterken yere yapıştı gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım"iyi misin"
Sinirle bana baktı"çok iyiyim ya burası serin ya o yüzden yattım"
"İyi sana iyi yatmalar"diyip yürümeye devam ettim hastaneden çıkıp etrafa baktım geceydi dışarı çıkan çağana baktım"çağan"
"Efendim naz"derin bir nefes verip geri yüzüne baktım"sigaran var mı"
"Var niye"
"Götüne sokucam da gerizekalı"
"Olmaz veremem o bebe-"ne dedi o bakışlarını üzerimden çekti
Arkama bakmadan yürümeye başladım Bir zaman sonra eve gelmiştim kapıyı açtım zaten kırıktı hızlıca gidip odama girdim ve yatağıma yatıp elimi karnıma götürdüm daha fazla düşünmeden gözlerimi kapattım
...
Durmuş öylece sahneden insanlara bakıyordum
"Tuana" Hocaya baktım hadi dermiş gibi başını salladı
"Peki"fon müziği çalmaya başladı
Aslında Billie Eilish everything i wanted söyleyecektim ama son anda sena şener Sevmemeliyiz söylemeye karar verdim Fon müziği çalmaya başladığı gibi gözlerimi kapatıp mikrofonu elime aldım
Gün alır sessiz, büyür yanımda Her adım, her anımda Gün olur sensiz Utanıp olmaktan Bilerek yanarım aslında Güler bana Ağladığım gece yarısı İnsanlığın garip sancısı Belki de biz Öğrenmeliyiz Belki de biz Sevmemeliyiz Her şeyi gören sen Göremedin mi beni? Her şeyi duyan sen Duyamadın mı beni? Her şeyi bulduysan Bulamadın mı beni? Her şeyi bilen sen Bilemedin bir beni Belki de biz Öğrenmeliyiz Belki de biz Sevmemeliyiz Demlenir içim kendim olmaktan Süzerek yaşarım aslında Gün olur sensiz Utanıp olmaktan Bilerek yanarım aslında Güler bana Ağladığım gece yarısı İnsanlığın garip sancısı Belki de biz Öğrenmeliyiz Belki de biz Sevmemeliyiz Her şeyi gören sen Göremedin mi beni? Her şeyi duyan sen Duyamadın mı beni? Her şeyi bulduysan Bulamadın mı beni? Her şeyi bilen sen Bilemedin bir beni Belki de biz Öğrenmeliyiz Belki de biz Sevmemeliyiz
Şarkının bitmesi ile herkes alkışlamaya başladı gözlerimi açtığımda tuttuğum yaşlar birer birer akıp gitmişti mikrofonu çıkarıp sahneden indim ve hızlıca konferans salonundan çıktım ağlamam gerekti ve ben kendimi tutamayıp ağlamaya başlamıştım bile Kalbim o kadar çok acıyor sızlıyordu ki onun başkası ve i başkası benim en yakınım en azından eskiden en yakınım olması kalbimi çürütüyor birden durup yere düştüm ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım herkes bana bakıyordu ama ben umursamadan sadece ağlıyordum birden yüzümü avuçlayan iki elle ellerin sahibine baktım abimdi hızlıca ona sarılıp daha fazla ağlamaya başladım "Abi yapamıyorum dayanamıyorum gücüm yetmiyor!"
O da bana sıkıca sarıldı"hayır hayır öyle düşünme sakın sen benim hayatımda tanıdığım en güçlü insansın lütfen kendini toparla kardeşim"
Geri çekilip ayağa kalktım ve ordan uzaklaştım kimse kimse beni anlamıyor AMA KİMSE ANLAMIYOR BENİM KALBİM SIZLIYOR ONLAR BUNU NERDEN BİLECEK Kİ ONLAR EN YAKINI VE SEVDİĞİ ADAM TARAFINDAN İHANETTE UĞRAMADI!
Okuldan çıktığım gibi koşarak eve gittim Eve geldiğim gibi odama çıkıp kapıyı kapattım içimde tuttuğum çığlık birden patlamıştı yere oturup kafama vurarak çığlık atmaya başladım"YETERR BIKTIM!!"
Yaşadıklarım geldikçe aklıma daha da bağırıp çağırıyordum birden odanın kapısı zorlanmaya başladı geri çekilip ağlayarak kapıya baktım birden açılması ile korktuğum için evde büyük bir çığlık yankılanmıştı
"Tuana!"yanıma gelip bana sarılan çağan ile öylece kalmıştım çığlıklarım bile dinmişti geri çekildiğinde hiç düşünmeden ellerimi yanaklarına yerleştirip dudağına yapıştım
Durdu durdu sonra ise geri çekildi "Git burdan çağan git"
"Tuana.. o çocuk kimden benden mi yoksa"ağlamam şiddetlenmişti.
Göğsünden ittip yere yattım"GİT BURDAN!"
"Tuana lütfen artık bana cevap ver!"
Yüzüne bakmadan öylece gözlerimi kapattıp kendimi uykuya teslim ettim
*Çağan'nin anlatımı ile*
Resmen yerde uyuya kalmıştı yavaşça ve dikka ederek onu kucağıma alıp yatağına yatırdım yastığını düzeltirken elim birşeye değdi çıkarıp baktığımda gördüğüm şeyle tuana'ya baktım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yastığın altından çıkan fotoğraf çağan gibi düşünün
O bununla mı uyuyor gerçekten yanına oturup saçını okşamaya başladım Gülümsemeye başladı"efee yapmaa"
Dedi mızmızlanarak gülümsedim ben büyük hata yaptım ve bunun farkına çok geç varıyorum ben onu çok özledim bana mızmızlanarak konuşması aslında tatlı olan sinirli bakışları gülümsediğinde kısılan gözleri sarılması öpmesi herşeyini o kadar çok özlemişim ki Yaklaşıp dudağına küçük bir buse kondurdum ve üzerini örtüp yanına uzandım saçlarını okşamaya başladım Bir zaman sonra içim geçmiş olucak ki
Uyandığımda Tuana ile koyun koyuna yatıyorduk tam kalkmak için hareket edecekken bir ses duydum
"Yapma.. gitme lütfen yine gitme yine beni aldatma yine bana ihanet etme nolursun çağan gitme.."
Dönüp dolu gözlerle bana bakan tuana'ya baktım"naz.. o bebek kimden"
"Yada boş ver istersen git umrumda değil" diyip arkasını dönüp iyice yorgana sarıldı
"Niye gizliyorsun benden niye çocuk benden mi lütfen cevap ver"
Vermedi sadece sustu"tamam sus illaki öğreneceğim" gidip yataktan kalkıp hızlıca aşağı inip evden çıktım
Ne yapıp edip bulmam gerek öğrenmem gerek kimden bu çocuk eger benimse.. İşte o zaman onun gönlünü nasıl alırım hiç bir fikrim yok
Durmuş evin önünde bunları düşünürken birden önüme bir motor durdu silahını çıkardığı gibi göğsümdeki acı ile yere yığıldım _______________________________&& Evetttt bakalım çağan beye neler olucak aceba öldürsem mi diye düşünmüyor değilim neysee byeeee
