Hayat günlüğü

Hayat günlüğü-2

Bu sefer gerçekten okul günüydü. Erken yatmıştım,bu yüzden çok enerjiktim.Kahvaltı edip kıyafetlerimi giydim ve dişimi fırçaladım.Parfümümü sürdüm,akşamdan hazırladığım çantamı aldım ve evden çıktım.

Okula geç gidicem endişesiyle okula otuz dakika önceden gittim(tipik ben).Orada insanların gelmesini bekledim ,deli dolu olduğum için gelen kişilerle konuşmaya çalıştım.Ama bir tanesi bile yüzüme bakmadı.Üzülmüştüm ama pes etmedim.Ve konuşma çabalarıma devam ettim.

Benimle konuşan kişinin de bana dün çarpan,adını bile öğrenemediğim çocuk olduğunu görünce birazcık utandım ve yanaklarım kızarmış olmalı ki, çocuk bana"sen iyimisin?"dedi.Bende başımı sallamakla yetindim.Sahiden çok utanmıştım.Ama hayata devam edip utanmaktan vazgeçtim. "Benim adım Eylül,seninki ne?"diye sordum.Çocuk bana adının Atakan ve bir ikizi olup onun adının da Doğukan olduğunda çok rahatlamıştım(Atakan ve Doğukan multimedyada).

Bana çarpan Doğukan'dı.Atakanla hemen kanka olmuştuk.Çok iyi bir insandı.Bir kızı çok mutlu edebilirdi.Ama ben ona aşık değildim,kabul etmeliyim çok meteor ve tatlıydı.

Ama ben Doğukan'ı daha çok sevmiştim,galiba çarptığımız için galiba bende anlamadım.Bahçede bekleye bekleye çok sıkılmıştım,bir ara tükenmişlik sendromuna gireceğimi sandım.Otuz dakika Atakanla konuşmak dışında çok sıkıcı geçmişti.Ve sonunda tören başladı.İlk başta çok mutluydum,ama törenin sonunda neredeyse bayılacaktım(Çünkü okulun müdürü çok yavaş konuşuyordu ve bir romandan fazla bir söz okumuştur,herhalde 4 saat geçmiştir yine de bana güvenmeyin zaman kavramım berbattır)

Tören bittikten sonra sınıfımı bulmaya çalıştım 11-E deydim.Umarım oradaki kişiler iyi insanlardır diye içimden dua ediyordum.Sınıfa girdim.İnsanlar bana bakıyordu.Hoca yoklamayı alıyordu.Bana "Adın ne kızım?"diye sordu ."Eylül Öztürk" diye cevap verdim ve boş yer bulmaya çalıştım.Sonunda bir yer bulmuştum."Burası boş mu?"dedim.Çocuk"Birisi oturmuyorsa boş demektir seni salak "diye benimle dalga geçti.Ve yüzünü bana doğru döndü.Yeşil gözlerimiz buluştu ve birbirimize dakikalarca baktık sonra bir ses bakışmamızı böldü.Bir kız"Doğukan hayatım,neden bu kıza bakıyorsun?" dedi ve ben yine kızardım. Sahilde çarptığım çocuk ,Atakan'ın ikizi Doğukan'dı bu.Galiba bana bu yüzden bakıyordu .Bunu öğrenince daha kötü hissetim.Doğukan kızla konuşmayınca ortamı sakinleştirmek amacıyla
"Ben Eylül ve sende Doğukan olmalısın.İkizinle tanıştım da başta seni o zannettim "dedim.Neden böyle bir şey söyledim"ikizinle tanıştım seni o zannettim " Bu işi de yüzüne gözüne bulaştırdın,her zamanki gibi."kendime kızarken Doğukan bozuntuya vermeden "Önemli değil. herkes bizi karıştırıyor , sonuçta ikiziz."dedi. Bende gülümsemekle yetindim.

Ve Doğukan bana"Hatırladım ki seninle sahilde çarpıştık,bunun için özür dilerim.Çok dalgındım."Tekrardan içimden "Çok tatlı ve centilmen"dedim.Bu sefer sadece içimden söylemeye dikkat ettim.Doğukanla daha fazla konuşmak istediğim için bana okulu anlatır mı diye merak ettiğimi söyledim.Bana okulun normal bir okul olduğunu sadece birkaç tane kendini kabadayı zanneden tipler olduğunu ve onlardan uzak durmamı söyledi. Bende Kafamı salladım.Bana dersten sonra okulu dolaştıracağına söz verdi.

Şuan çok mutluydum.Ders çoktan başlamıştı ve Konuştuğum için her şeyi kaçırdım.Okulda iyi bir imajım olması için bir daha derste konuşmamaya dair kendime söz verdim(işe yaramayacağını bilsem de,denemeye değer.Sonuçta her öğrenci derste konuşur.)Ders bitimine yakın hoca dönem sonuna kadar yetişmesi gereken bir proje olduğunu ve herkesin yanındaki kişiyle yapmasını söyledi .Bu haberi duyduğumda çok sevindim ve istemeden sırıtmaya başladım.Doğukanla bir proje yapacaktık . Bunu duyduktan sonra oradan kopmuştum ve daha hangi dersten proje yapıcağımızı bile anlayamamıştım.

Doğukan'a "Ne yapıyoruz?"diye sordum.Bana sırıtıp"Türkçe projesi yapıyoruz,hiç mi dinlemedin? "dedi.Bende dayanamayıp"Dinlemedim var mı bir itirazın?"diye çıkıştım.O da gülümseyip"Sakin ol şampiyon ,hatırlat da sana bulaşmayayım ."dedi .kesinlikle ortamı gevşetmeye çalışıyordu.Ve işe yaramıştı.Şuan hayal aleminde yaşıyordum ,tek düşündüğüm oydu ,onunla çıkmak... bir anda romantiğe bağlamıştım.İçimden "öp beni başka bir şey istemiyorum "dedim.Ona dakikalarca bakmış olmalıyım ki bana "Çok yakışıklıyım galiba bana otuz dakika baktığına göre Eylül hanım(!)"dedi.
Karşılık vermezsem olmaz"Tabiikide öylesiniz Doğukan Bey(!)"dedim.Birden yüzü düştü ."Sana da bir şey söylenmiyor " dedi bende gülümsedim .

"Bana dersin sonunda okulu gezdireceksin "dedim. O da "Ders çoktan bitti ,Eylül sen iyi misin?"diye sordu."Hala zaman kavramımın iyi olmadığını anlamadın mı?"dedim ."Yavaş ol biraz daha bugün tanımaya başladım"dedi.Ona hak verdim .

İkinci dersten sonra bana okulu dolaştırdı.Ve bana"İstersen öğle yemeğinde bizimle oturabilirsin."dedi. "Çok isterim,ve sizden başka kimseyi tanımıyorum ."diye karşılık verdim.Tekrar Sınıfa geçtik .Doğukan'a "Benden başka arkadaşın yok mu?"dedim.Doğukan yine sırıtarak"Tabiikide var ama sen burada yenisin sana burada arkadaş olmaya çalışıyorum."diye sırıttı."Ayrıca çok iyi bir insanım"dedi.Bende dayanamayıp"Egoist yaa" diye onunla dalga geçtim. Biraz sinirlenmiş olmalı ki benimle iki ders boyunca konuşmadı.İki dersten sonra ondan özür diledim.Birden morali yerine geldi."Anlaşılan biri benimle konuşmayı özlemiş"dedi."Evet,özledim"dedim ve birden ona sarılasım geldi ama sarılmadım daha doğrusu sarılamadım.

Yine o kız "Doğukan,bu kızla ne yapıyorsun.Okula geldiğimden beri benimle konuşmadın.Kalbimi kırıyorsun." dedi.Doğukan sinirli bir sesle "Gülçin geçen sene olanlardan sonra benimle konuşucak suratı nerden buluyorsun.Artık seninle çıkmıyorum.Hayatıma karışamazsın. Anladın mı beni?"dedi. Doğukan'ı hiç bu kadar sinirli görmemiştim.(Aslında bugün tanıdım yani ilk defa sinirli halini görüyorum ). Biraz sakinleşmesini bekleyip öyle sorarım diye düşündüm.

Altıncı ders(Yemeğe gittiğimiz ders)bitmişti.Doğukan ve Atakan'ın ortasına oturdum. Ve yemeğimi yedim.Meraktan çatlıyacaktım. Bu Yüzden Atakan sana birşey sorucam ,ama özel bir konu hakkında."deyip onu bir köşeye çekip"Şimdi bana Doğukan ve Gülçin Arasında olanı anlat."dedim. Atakan alaycı gözlerle "Biri ikizime abayı yakmış galiba,haksız mıyım?"dedi. Bende hayır anlamında başımı salladım ."O zaman anlatmıyorum "dedi. Çok fena afalladım.Bir yandan aşık olduğumu Söylemek istemiyordum ,bir yandan da Doğukan ve Gülçin Arasında olanları Öğrenmek istiyordum. İkilemde kalmıştım. Ne yapıcağımı düşünürken ,aklıma ikizlerin telefon numarasını alıp oradan mesaj atmak geldi. Bunu deniyecektim.Yedinci derste Doğukan'a sordum ve numarasını verdi."İşte zafer"diye düşündüm."Akşam mesajlaşırız" dedim. Tamam diye kafasını salladı.Çok mutluydum.Şimdi derslerin bitmesini beklemek zorundaydım. İyi Tarafından bakarsam onlarla istediğim zaman konuşabilecektim. Derslerin bitmesini dört gözle bekliyorum...

İkinci bölüm İnanmak zor olsada, okuyuculara teşekkür ederim. Eğer beğenmediyseniz şikayetlerinizi söyleyin
Öpüldünüz
Xoxo
Yazarınız(Ecem)