Rindou: Her neyse çok zaman geçti zaten aradan... Az önceki krizin ne kadar boktandı biliyor musun? Anasını satayım üstüne kollarını yaralamışsın! TÜM İŞİMİ BIRAKIP PANSUMAN İLE UĞRAŞTIM YARIM SAAT! Seni çılgın sürtük.
Rui: HEY BANA SÜRTÜK FALAN DEME!
Rindou bir kahkaha fırlattı.
Rindou: Bir insan hiç mi değişmez... Hâlâ aynısın lan Rui...
Rindou eli ile saçlarını karıştırıp odadan çıktı.
Çıkmadan önce,
Rindou: Bu arada abin 15 dakikaya gelir en geç haberin olsun.
Dedi ve kapıyı kapattı.
Aradan 15 dakika geçti ve içeri İzana geldi.
İzana: Daha iyisin sanırım.
İzana,elleri cebinde içeri geldi ve yanına yatağa oturup saçını okşadı.
Rui:Abi... Senin işini biliyorum...suç işliyorsunuz. Muhakkak uyuşturucu satmışsınızdır, satıyorsunuzdur. O zaman neden bana karışıyorsun? Bırak bende içeyim.
İzana: Sen, bizden uyuşturucu alan bağımlı ,evsiz serseriler ile bir değilsin. Kendini sakın onlarla bir tutma! Sen benim kardeşimsin. Uyuşturucu bağımlısı olmanı izleyemem!Bir daha böyle saçma sapan sorular sorma bana!
Rui: ...
İzana:Evde sıkılıyor musun?
Rui: Tüm günümü bu lanet odada geçiriyorum abi... Dışarı çıkmak istiyorum.
İzana:Bu süreci atlatana kadar seni yalnız dışarı çıkarmak pek mantıklı değil. İstersen yarın benimle gelebilirsin. Ama bana söz ver... Asla yanımdan uzaklaşmayacaksın... Sana güvenemiyorum Rui.
Rui: Tamam... tamam gerçekten söz veriyorum.
İzana: Pekala... Hadi hapını iç.
Dedi ve cebinden çıkardığı hapı Rui'ye uzattı.
Rui bunu yapmak istemiyordu... Er0!n'i bırakmak istemiyordu. Bir süre hap ile bakıştı. İzana pür dikkat Rui'nin hamlelerini izliyordu. En sonunda ağzına attı ve suyla beraber yuttu.
İzana: Aferin benim güzelime...
Dedi ve İzana alnına bir öpücük kondurup kalktı.
İzana kapıya doğru ilerlerken,
''Özür dilerim...'' Dedin.
İzana durdu ve sana anlamsız bakışlar attı.
''Neden özür diliyorsun?''(İzana)
''Dün geçirdiğim kriz için... Bazen kim olduğumu anlayamıyorum... Gerçek ben ile sahte kendimi ayırt edemiyorum. Tiksiniyorum kendimden! Uzun zaman sonra seninle ilk karşılaşmamı bile mahvettim... Benim gibi birisi ile uğraşmayı hak etmiyorsu-''(Rui)
''Kes sesini!'' Diye sesini yükselterek araya girdi İzana... Göz teması kurmuyordu.
''Özür dilerim...''(Rui)
''Yeter artık her boka özür dileme! Güçlü ol! Hayatta karşı bu kadar saf bir bakış açın olması beni çok sinirlendiriyor... Etkilenme diye sana gerçek hayattan hiç bahsetmedim... Pişmanım... Seni hayattın zorluklarına alıştırtmam gerekirdi. Bir daha bana böyle saçma sebeplerden ötürü özür dileme! Senden bu saçmalıkları duymak beni sinirlendiriyor...''
''Abi bıktım artık! O şeyi içmeyince delirip çevremi incitmekten! Okulumu kaybetmekten! Bana tahammül edilmesine dayanamıyorum, kalbim dayanmıyor! Ölüm bile artık mantıklı gelmeye başladı! Belki de hak ettiğim gibi fazla dozdan ölüp gitmeliydi-''(Rui)
Sözünü bitirmeden İzana senin saçından tutup kendisine çekti ve bir eli cebinde sana sıkıca sarıldı.
''Sus ve böyle sikim sonik şeyler düşünmeyi bırak...''(İzana)
Daha fazla dayanamadın gözyaşların pırlanta cildinden aşağıya akıyordu.
''Seni küçük ergen.''(İzana)
''Hey! Abi bana ergen deme!''(Rui)
İzana'nın yüzünde küçük bir sırıtış oluştu.
''Sana hayvan muamelesi yapmayacağım. İstiyorsan aşağıya gelebilirsin. Fakat uyuşturucu alırsan çok kolay anlarım ve bir daha asla sana böyle davranmam. Odandan çıkamazsın ve sana sık sık ziyaretler yapmam.''(İzana)
Onaylar şekilde başını salladın.
''Pekala. Kapını kilitlemeyeceğim.''(İzana)
''Teşekkür ederim...''(Rui)
İzana gülümsedi ve odadan çıktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
εϊзYazım tarzımı beğeniyor musunuz? Ya da geliştirmem için bir şey önermek isterseniz mutlaka dikkatte alırım<3εϊз
