You Can't Hold My Heart +18 (Jenlisa) ✓tamamlandı✓

🫀³

Lisa's pov

Jennie iki gündür okula gelmiyordu. Açıkçası onu çok tanımıyordum fakat aynı sınıfta olduğumuz zaman boyunca, neredeyse hiç devamsızlığı olmadığını biliyordum...

Günlüğünde okuduklarım korkunçtu. Korkunçtu diyorum, çünkü daha önce beni böylesine seven birine denk gelmemiştim...

Kesinlikle aşk insanı değilim, yalnızca sevişir, takılır ve yoluma bakarım. Jennie ise benden, aşkına karşılık vermemi istiyordu ama bu inkânsızdı...

İki gün boyunca Jisoo, Rosé'ye yaklaşmaya çalışıyor ve ara ara onu teselli etmeye çalışıyordu... Hadi kendimi es geçiyorum ama Rosé neden Jisoo'ya bir şans vermiyor ki ? Jisoo üzüldükçe ben de ister istemez üzülüyordum...

~

Çıkışta Jisoo bizimkileri gönderip eve birlikte gitmemizi söylemişti. Bakalım bu sefer hangi konuda kızacak...

Okul kapısında bekleyen şoförüm indi ve arka kapıyı bizim için açtı. Bindiğimizde eve sürmesini istedim.

Jisoo'dan önce davranarak ilk ben sordum;

L: Rosé baya üzgündü, Jennie için diye düşünüyorum ?

Gergince başını salladı;

Js: İki gündür kendini odasına kapatmış ve sürekli ağlıyormuş. Rosé çıkışta evine gitmiş, onunla konuşmuş ama çok mutsuzmuş...

Yüzünü sıvazlayarak derince iç çekti;

Js: Bizimkiler bazen çok abartıyor, farkında mısın ? Buna sen de dahilsin. Artık kendinizi dizginleyin diyorum...

Hemen ona dönerek çıkıştım;

L: Benim ne suçum var ya ?! Kızı ağlatan ben miyim sanki ?

Js: Bir de soruyor musun ? Tabii ki ağlatan sensin !

Göz devirdim;

L: Ya, bana aşık olmasını ben mi söyledim sanki ?!

Js: Onu mu diyorum ben ? Üzerine gitmek yerine düzgünce konuşabilirdin !

Oflayarak sırtımı arabaya yasladım;

L: Of Jisoo...

Js: En azından deneyebilirsin Lisa ? Hayatını daha ne kadar böyle devam ettireceksin ? Aşkı veya sevgiyi hiç tatmayacak mısın ?

Cevap vermedim. Çantamdan kulaklığımı çıkardım ve telefonumdan rastgele bir şarkı açtım...

~

Jennie's pov

Rosé ve annemin ısrarıyla bugün istemesem de okula gidecektim. Bir yandan hak veriyordum, çünkü daha fazla devamsızlık yapıp derslerimden geri kalmamam gerekiyordu...

Rosé'nin arabasını kapının önünde görünce, hemen durduğu yere ilerledim.  Şoförü vakit kaybetmeden, arka kapıyı benim için açtı. Teşekkür ederek arkadaşımın yanına bindim.

Sıkıca sarıldı. Sarılışına karşılık verdiğimde, sırtımı okşarken fısıldadı;

R: İyi misin ?

Olmadığım hâlde mırıldanarak iç çektim;

J: Hmhm...

...

İlk ders bitince teneffüste, sonraki ders için çantamdan defter ve kitabımı çıkarıyordum. O esnada karşıma bir beden dikilerek konuştu;

L: Jennie, baş başa konuşabilir miyiz ?