"ဟက္...ဦးေရခ်မ္းတေယာက္အခုဆိုရင္...
ဒုကၡပင္လယ္ထဲမွာေရာက္ေနၿပီထင္ေလရဲ႕..."
"ဟုတ္တယ္သခင္ေလး...
သူ႕မန္ေနဂ်ာယူသြားတာသိန္း ၅၀၀၀ ေလာက္ရွိတယ္"
"စိုင္းလုံ... မင္းလုပ္ငန္းစလိုက္ေတာ့....
အခ်ိန္က်ၿပီ...လို႔ငါထင္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့...သခင္ေလး"
ဒီမိသားစုႏွစ္ခုမွာဘယ္လိုရန္ၿငိဳးေတြရွိၿပီး
ဘယ္လိုလွ်ိုဝွက္ခ်က္ေတြရွိလဲဆိုရင္ျဖင့္...
"သား...ခမ္းဒယ္ဒီတိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲအခုဆို ကုန္မဏီ
ပါပိတ္ရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီေနာ္"
"ေနပါအုန္းေဖေဖရယ္သားတို႔ေတြစဥ္းစားပါအုန္းမယ္"
ခမ္းရယ္ခိုးရယ္သူအမနဲရယ္သုံးေရာက္သားစဥ္းစားခ်ိန္ေနမွာဖုန္းလာသံတခုၾကားလိုက္ရေတာ့တယ္...
"ဟလို..."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္... ဥကၠထႀကီး
မနက္ျဖန္မွကြၽန္ေတာ္တို႔ပိုက္ဆံေတြမနက္မွမရရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြသက္ဆိုင္ရာကေနတိုင္စကားေျပာရမယ္ထင္တယ္"
"စိတ္ခ်ပါ ကိုသက္ မနက္ျဖန္ရေစရပါမယ္ဗ်ာ
စိတ္ခ်ပါ မနက္ျဖန္ရွယ္ယာဝင္အကုန္ေခၚလိုက္ပါေနာ္"
"ဟုၿပီ ဥကၠထ ႀကီး မနက္ျဖန္႐ုံးကေစာင့္ေနမယ္"
ဤသို႔ေျပာၿပီးဖုန္းပါခ်သြားေလေတာ့တယ္
"သားခမ္း...သားမွာအသိေတြမရွိဘူးလား....
ဖုန္းဆက္ၿပီးေခ်းၾကည့္ပါလားသားရယ္
အေဖျပန္ဆပ္ေပးပါမယ္ေနာ္...သား"
"ဟုတ္...ေဖေဖဘယ္ေလာက္ေခ်းေပးရမွာလည္း"
"သိန္း၈၀၀ သား..."
"ဗ်ာ...."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲသား..."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္...သားရေအာင္ရွာေပးပါ့မယ္..."
"သားရယ္ရေအာင္ရွာေပးပါေနာ္....
ေဖေဖေတာင္းပန္ပါတယ္သား"
"ရတယ္...ေဖေဖ...ေဖေဖဘာမွေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူး
ေဖေဖအျပစ္မွမဟုတ္တာ.... အဲ့ဆိုသားေမးၾကည့္အုန္းမယ္ေနာ္...."
ခမ္း...တစ္ေယာက္ေခ်းေပးမယ္သာေျပာတာဘယ္သူ႕
ဆီကိုေခ်းရင္ေကာထင္းမလည္း...ကိုကိုဆီလား...
ကိုကိုကလည္းအဲ့ေလာက္ရွိမွာပါ...ဒါေပမဲ့အားနာတယ္ကိုကိုဆီေခ်းရမွာလည္း.....ၿပီးေတာ့ငယ္ေလး....ကေရာသူလည္းမျဖစ္နိုင္ပါဘူး.... ေဟာဟိုလူႀကီးရွိေသးတယ္...ဟုတ္တယ္သူ႕ဆီေခ်းရမွာပဲ.....
"ဟလို...ကိုပိုင္လားမသိဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ဗ်... ခမ္းရဲ႕...ဘာေျပာစရာရွိလို႔လည္းခမ္းရဲ႕"
"ဟိုေလ...ကိုပိုင္ဆီကအကူအညီေလးတစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႔ပါကူညီနိုင္မလားမသိဘူး"
"ရတယ္ခမ္း...ခမ္းကိုကီုယ္ဘာကူညီေပးရမွာလည္းခမ္းေျပာခမ္းအတြက္ကိုယ္အဆင္သင့္ပဲ"
အာဏာပိုင္တစ္ေယာက္ခပ္ညစ္ညစ္အၿပဳံးေလး
တခုၿပဳံးလိုက္ေလတယ္...
"ဟိုေလ...ခမ္းကိုေလသိန္း၅၀၀၀ေလာက္ေခ်းေပးလို႔ရမလားဟင္...ဟိုခမ္းျပန္ဆပ္မွာပါ..."
ဖုန္းေျပာေနစဥ္ေနာက္မွေခၚသံၾကားလိုက္ရေလေတာ့တယ္
"ခမ္း...ပိုက္ဆံမေခ်းနဲ႕ေတာ့ပိုက္ဆံေခ်းလို႔ရၿပီ"
ခမ္းလည္းဖုန္းကိုလက္ကေလးနဲ႕နည္းခြာၿပီး....စကားစလိုက္တယ္
"ကိုကိုကလည္းဒီမွာေခ်းမို႔ကို...အင္းပါကိုကိုသေဘာအဲ့
ဆိုဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္ "
"ေအးေအး..."
ခမ္းလည္း ခို နဲ႕စကားေျပာၿပီးေတာ့မွပဲဖုန္းစကားေျပာရန္ဟန္ျပင္လိုက္ေလတယ္
"ဟို...အကူညီမယူေတာ့ဘူးေနာ္...ကိုပိုင္..."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ခမ္းေလးရဲ႕"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကိုပိုင္ေရ...အခုပဲကိုကိုကမေခ်းနဲ႕ေတာ့တဲ့အခုပဲသူေခ်းၿပီးၿပီဆိုလို႔ကိုပိုင္ေရ..."
"ရပါတယ္...ခမ္းေလးရဲ႕...
ခမ္းေလးလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္ေျပာေလေနာ္"
"ဟုတ္...ကိုပိုင္ေက်းဇူးပါေနာ္...
ဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္လုပ္စရာေလးရွိလို႔ေနာ္"
"အင္း...အင္း...ခမ္းေလးဒါပဲေနာ္"
ဖုန္းက်သြားေပမဲ့...အာဏာပိုင္ တစ္ေယာက္ကေတာ့
မ်က္ႏွာေပၚတြင္ခပ္ညစ္ညစ္အၿပဳံးတစ္ခုၿပဳံးလိုက္မိတယ္...
"ကီုကို..."
"ေျပာေလခမ္းေလးရဲ႕........"
"ပိုက္ဆံကအဆင္ေျပၿပီဆိုေတာ့ျပန္ဆပ္ဖို႔ကေကာ...ဟင္"
"ပိုက္ဆံကရွာလို႔ရပါခမ္းရယ္....
မပူပါနဲ႕ေဖေဖပါသာလုပ္လိမ့္မယ္ေနာ္.....
ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္.... .ကိုကို....
ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္...ရန္ေလးစီသြားလိုကအုန္းမယ္..."
...............................................................
အၿငိဳးႀကီးတဲ့ ကိုကို နဲ႕
ဘာမွမသိတဲ့ ခမ္း....
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ကံက္မြာကဘယ်လိုတွေရှေ့ဆက်ကြမလဲ...ဆိုတာေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း.....
အားလုံးကိုေတယင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ
စာေမးပဖဲဲပီးရင္ေတာ့ပုံမုန္ျပန္တင္ေပးမယ္ေနာ္
.....
YOU ARE READING
" ချစ်လှစွာသောရန်သူတော် "
Romance" အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " ကြာပန်းလေးနှစ်ပွင့်ဆိုင် " " ခူးမယ်လို့ကိုင်... မပိုင်တဲ့မောင်မို့ " " အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " မကြီးရယ် လှမ်းလို့မရ " အချစ်မှာမျက်စိမရှိဘူးဆိုပေမဲ့မင်းဘဝမှန်ကိုငါသိလိုက်ရတော့မင်းကိုငါမုန်းတယ်
