"နန္းယုံခမ္း...."
ပထမတစ္ခါပိုင္ေခၚသည္မၾကားေပ
ေနာက္တစ္ခါထပ္ေခၚေတာ့လည္း
"နန္းယုံခမ္း"
ဒုတိယအႀကိမ္လည္းမၾကားေပ
ပိုင္ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုလာမိသည္
"နန္းယုံခမ္း"
ဒီတစ္ခါေတာ့ပိုင္ေဒါသႀကီးစြာေအာ္ေခၚမိသည္
"အကိုေလး...အကိုေလး
မမေလးရယ္အျပင္ထြက္သြားတယ္ခုနကပဲ"
"ဘာ...သူကငါ့ကိုေျပာမသြားတာ....ငါကဘာမို႔လို႔လည္း"
"ဟို...ခုနကမမေလး....အကိုေလးအခန္းစီသြားေသးတယ္
မိမိက....မမေလးအကိုေလးကိုေျပာၿပီးထြက္သြားတာမွတ္လို႔ပါ"
"ရၿပီ...မိမိ...နင္သြားလို႔ရၿပီ
ငါဒင္းကိုအပစ္ေပးရမယ္..."
"ဟုတ္...အကိုေလး"
ပိုင္တစ္ေယာက္ေခါင္းသာညိတ္လိုက္ေတာ့တယ္
စိတ္ထဲမွာေတာ...ခမ္းစီလိုက္သြားဖို႔ပဲဖစ္သည္
ခမ္းသိထားဖို႔ကေတာ့...အာဏာပိုင္....ကိုအာခံရင္
အေၾကာင္းကိုေကာင္းေကာင္းသိရမွာဆိုတာပါပဲ...
ပိုင္တစ္ေယာက္ခမ္းဘယ္သြားလည္းသိဖို႔ဆိုတာGPSဖြင့္ဖို႔ပါပဲ...ခမ္းသူ႕စီကထြက္ေျပးမွာစိုးလို႔...GPSထည့္ထားတာျဖစ္သည္ထိုအရာက
..........................
"အမယ္....ခမ္းနင္ဝလာတယ္ၾကည့္စမ္း"
"ငါမဝပါဘူးဟ....အရင္တိုင္းပဲ
ဘယ္ေနရာဝလို႔လဲ......ရန္ေလးရဲ႕"
"ငါထင္တာျဖစ္မွာပါ....
အဲ့ဆို...ခမ္း...အကိုစက္နဲ႕ခနေနအုန္းေနာ္....
ငါသြားၿပီးဝယ္စရာေလးရွိလို႔...."
"ေအးေအး..."
ရန္ေလးထြက္သြားေတာ့ကိုစက္ကစကားစၿပီး
စကားစေျပာလာေတာ့သည္
"ခမ္း...အဆင္ေျပရဲ႕လား
ဟိုေကာင္နဲ႕..."
"အဆင္ေျပပါတယ္..."
"ခမ္း...သိလားခမ္းအဆင္မေျပရင္သူနဲ႕ကြာလိုက္ပါ
ကိုယ့္ဆီျပန္လာပါကြာေနာ္"
"အကိုစက္...ခမ္းကေယာက်ာ္ေလးပါ"
"ကိုယ္သိတယ္ေလ...ခမ္းေယာက်ာ္ေလးမွန္း...
ခမ္းရဲ႕ျဖစ္တည္မူကိုျမတ္နိုးတယ္...
ခမ္းကိုကိုခ်စ္တယ္"
"ဘာ...ေတာက္...ေခြးေကာင္"
ပိုင္တစ္ေယာက္စိတ္တိုစြာ...ကႆ္သတုန္းေကာင္၏႐ုပ္အား၃ခ်က္ေလာက္ဆင့္ထိုးလိုက္ေတာ့သည္
"ပိုင္...ေတာ္ေတာ့လို႔ေဘးမွာဝိုင္းၾကည့္ေနၾကၿပီ"
"ဘာလဲ...မင္းကမင္းအေကာင္ထိလို႔နာတာလား
ဟမ္...ေျပာစမ္း"
"ကဲလာပါပိုင္ရယ္...ေဘးမွာလူေတြၾကည့္ေနတယ္မေကာင္းဘူး"
ခမ္းလည္းလက္ကိုဆြဲလာရင္းအိမ္ကိုျပန္ရန္ကားေပၚသို႔
တင္ၿပီးအိမ္ကိုျပန္လာလိုက္ရေတယ့တယ္....
"ခြပ္"
ဤအသံကား...အာဏာပိုင္တစ္ေယာက္
ခမ္းအားလက္သီးျဖင့္ထိုးလိုက္ေသာအသံျဖစ္သည္
"ပိုင္...မင္းထိုးရက္တယ္ေနာ္...ငါ့ကို"
"ထိုးရက္တယ္...အဲ့ေတာ့ေရာဘာျဖစ္လဲ
မင္းေတာင္မင္းမေတာ္ရတဲ့လင္နဲ႕ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာပဲ
အဲ့ေတာ့ငါကလုပ္နိုင္ရမွာေပါ့"
"ပိုင္...စကားကိုလက္လြတ္သဖြယ္မေျပာနဲ႕
ကိုစက္နဲ႕ခမ္းကငယ္ငယ္ကတည္းကခင္လာတာ
ေမာင္ႏွမလိုပဲ"
"ဘာ...ေမာင္ႏွမဟုတ္လားဘာေမာင္ႏွမလဲ
ဘယ္ေမာင္ႏွမကရည္းစားစကားေျပာလား....
ဟမ္ေျပာစမ္းပါ....ဘဂ္လားေမာင္ႏွမလား"
"ပိုင္....
ငါေျပာၿပီးၿပီေလငါကရန္ေလးနဲ႕သြားေတြ႕တာ
သူပါလာမွန္းငါမသိဘူး....ၿပီးေတာ့သူဘက္က
သာျဖစ္တာငါသူ႕ကိုမခ်စ္ဘူး"
ခမ္းလည္းငိုယိုၿပီးေျပာေတာ့တယ္...
ပိုင္လည္း...စုတ္တခ်က္သပ္ၿပီးအခန္းထဲမွထြက္သြားေတယ့တယ္....
....................................
ခမ္း....ငါတကယ္ေတာ့မင္းကိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ....
မင္းကိုစေတြ႕ကတည္းကခ်စ္ခဲ့တာပါ
ဒါေပမဲ့...မင္းမိဘေတြကိစၥေၾကာင့္မင္းကို
ခနတာေျမဇာပင္အျဖစ္သုံးရမယ္ခမ္း
ပိုင္တစ္ေယာက္စိတ္ထဲမွေတြးရင္းမ်က္ရည္ဝဲလာရင္း
ငိုမိပါေတာ့တယ္.....ေတြးရင္းကေနဟိုအတိတ္မ်ားစီသို႔....
လြန္ခဲ့ေသာအတိိတ္ကာလတစ္ခုစီသို႔....
To Because.................
ေနာက္ေန႕အပိုင္းက်မွရွည္ရွည္ေလးေရးေပးမယ္ဗ်
အခုေတာ့ဆက္ေရးလို႔မရလို႔ပါ
အတိတ္ကိုျပန္ၿပီးဘာျဖစ္ခဲ့လည္းဆိုတတာ
အပိုင္းသစ္နဲ႕အတူျပန္လာခဲ့ပါအုန္းမယ္ဗ်ာ
ဖတ္ရတာအဆင္မေျပတာရွိရင္ေျပာေပးၾကပါေနာ္
Voteေလးေတြလည္းေပးၾကပါအုန္း
Onile ပါရာ....မွာမတင္ေတာ့ဘူးေနယ္
accပ်က္သြားလို႔ဗ်....
YOU ARE READING
" ချစ်လှစွာသောရန်သူတော် "
Romance" အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " ကြာပန်းလေးနှစ်ပွင့်ဆိုင် " " ခူးမယ်လို့ကိုင်... မပိုင်တဲ့မောင်မို့ " " အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " မကြီးရယ် လှမ်းလို့မရ " အချစ်မှာမျက်စိမရှိဘူးဆိုပေမဲ့မင်းဘဝမှန်ကိုငါသိလိုက်ရတော့မင်းကိုငါမုန်းတယ်
