Kendime veda ettim
Çok oldu
Bilmiyorum
Gittim
Çünkü en çok ben kırıldım
En çok beni ben kırdım
Sustum
Ruhum ölürken
Sustum
Bir neden buldum hep
Onları affettim
Kendimi yok ettim
Duymazdan geldim kendimi
Halbuki beni en çok hep ben severdim
Severdim öyle mi?
Değil
Öyle değil
Sevseydim yaşardı ruhum
Ellerim açılmazdı
Acımasız kalplere
Sevseydim
Şuan bir tabuta sarılmazdı herşeyim
Üç kuruşa tamah etmezdi bedenim
Ama yine de bugün
Bugün bir umut yeşerdi yüreğimde
Gördüm o beni anladı
Benim için umut yok
Ama o beni anladı
Hiçliğimi anladı
Kendisini bir avuç sevgiye feda eden
Bu dilenciyi bir yabancı anladı
Ölüyorum
Sonunda bedenimde yok oluyor
Ama artık bir hiç değilim
Devam siirime hoşgeldiniz
Keyifli okumalar ❤️
Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum ❣️
Şarkının şiirle alakısı yok ama bu sarkı çok seviyorum ve abartılması gerektiğini düşünüyorum 🖤
Şarkı:
Yad Eller/MaNga
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
