Seni unutmak için çaldım kapıyı
Senden kaçarken sana tutuldum yine
Sende kalamiyorum
Kaldıkça kanıyorum
Kaldıkça ölüyorum
Senden gidemiyorum
Gittikçe seni daha çok seviyorum
Öyle bir döngü ki
Ben kalbimi kaybediyorum
Etrafim kalabalık
Gülüyor insanlar bana
Hayır, onlar beni fark etmiyor bile
Gülen benim aslında
Hiçbir şey yokmuş gibi davranıyorum
Herkese iyiyim diyorum
Dudaklarım yalanlarıma ses oluyor
Gözlerim o yalanları gizliyor
Gülüyorum ruhum diz çöküp ağlıyor
Hiç olurken zafer nidaları atıyorum
Görmüyorsun en çok bu yaralıyor
En çok sen inanıyorsun yalanlarıma
Sen inandıkça herkes gidiyor
Ben terk ediliyorum
Ama biliyorum geçecek
Kalbim affetti seni
Ama aklım silecek bendeki yerini
Öfkem bir gün yok olacak
Sen de herkesleşeceksin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoesíaBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
