Chapter 3: Hurt

45 1 0
                                    

 

[ Lea Pov ]

Pagkarating ko sa bahay ay nakapatay lahat ng ilaw kaya nakahinga ako ng maluwag. Alam kung natutulog na mga chismosang katulong. Dahan dahan akong naglakad papuntang hagdan. Ng biglang magbukas yung mga ilaw sa sala.

" And where do you think your going??" matigas na sabi ni dad. Para naman itong bombang sumabog sa pandinig ko. Gulat ako napaharap sa kanya. Madilim ang anyo ng mukha nitong naka tingin sa akin. Nakadamit pantulog na ito at mukhang pagod at inaantok pa.

" A-Ahm, upstairs    d-dad. Why? " utal at kinakabahang sagot ko.

" Aba‘t may gana ka pang tanungin ako kung bakit?!. Bakit ngayon kalang umuwi huh?! " galit na tanong sa akin.

" A-Ah- k-kasi… mata-gal natapos y-yung birthday party ng k-kabi-gan ko D-Dad. Hehe." utal- utal kung palusot kay Dad. Hindi ko naman kasi alam na ngayon pala sila uuwi mi Mommy. Ang pagkakaalam ko kasi next-week pa.

" OH. GOD!!! Lea ? kailan kaba magiging matino huh?! pagpatay na kami ng Mommy mo?. Alam mo bang pasakit kana sa aming dalawa. Ba't di ka gumaya kay Leslie ang tinu - tino niya kumpara sayo hindi ko maintindhan kung bakit ang layo mo sa kapatid mo naturingang kamabal kayo magkaiba naman sa ugali tsk useless... ."

galit na sabi niya sa akin. Nasaktan ako sa mga sinabi ni Daddy sa akin.

Lagi namang ganito ang eksina eh ! ako ang palaging mali. Mali ba na tulungan ko ang kapatid ko. Hindi o mapigilang napaluha sa sakit na natangap ko kay Daddy. Pero agad ko itong  pinunasan para hindi niya makita.

" Bakit Dad , binigyan niyo ba ako ng pagkakataon na magkapag explain a inyo ? Hindi di ba?!  hindi, dahil mas inuuna nyo pa ang mga sinasabi ng ibang tao kesa sa akin  na sarili niyong anak. s " Ang tanging nasabi o lamang sa aking isipan . Dahil hindi ko kayang sabihin a kanya iyon lahat.  Habang pinipigilan ko ulit ang maluha sa harap niya. Kaya nanatili lang kong tahimik na nakatayong parang  tuod sa harap niya.

"At sa kapatid ko  palagi na lang siya ang bida, sa lahat ng efforts na ginagawa ko siya lang naman ang nakikinabang ng lahat ng iyon.  I don't feel regret of doing about  it. At hindi rin ako galit sa kanya because I love my sister so much."

dagdag ko pa.

" Ayoko ng mangyari ulit to Lea. Dahil sa susunod na mangyari ulit to , hindi na sermon ang matatanggap mo sa akin. At isa pa wag munang dagdagan pa ang mga problema namin ng Mommy mo sayo. " warning ni Dad sa akin.

" 제 말이 이해가 가세요?
(jemale-I ihaega gaseyo?)
Do you understand me? "

" 네... ( ne ) Yes, and 죄송합니다 ( joesonghabnida ) Sorry. " nakayuko kung sagot.

" Lea... make sure tomorrow morning  your excuses are valid to your mother. "

"I 'm very disapointed with you Lea."

pahabol na sabi ni Daddy bago siya naglakad pangtungong hagdan para umakyat.

Sinundan ko lang siya ng tingin na umaakyat na siya ng hagdan.

" Dad kailan niyo ba ko mapapansin ? Dad ,  hanggang ngayon ba  hindi niyo ba  makalimutan ang ginawa ko.  12 yrs na ang nakalipas ng mangyari iyon pero hanggang ngayon hindi ko parin ko maalala ang lahat. Hindi parin malinaw sa alala o ang mga kwento nila. "

Ng hindi ko na matanaw si Dad ay doon ko lang pinakawalan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang lumabas..

" Dad, hik!  why you are so unfair? hik! Dad, anak niyo rin po ako. Dad , im hurting right now , can you comfort me?  I need you Dad and Mom." mahinang sabi ko.  Na humihikbi.

" I- I'm hik ! hurt... I'm hurt... hik ! hurt ..." paulit ulit kung sabi at napaupo ako sa sahig.


" Im hurt and dying inside... Huhu.."

.............

yellowgirl14331

The Dark secret of my SisterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon