0.2

431 15 3
                                    

Pedri'ye yazmaya karar vermiştim. Sonuçta en yakın arkadaşı bir şeyden rahatsız oluyorsa bilir.
——————————————————————————
Amâlia:Hey! Pedri nasılsın?
(12.03)
      Pedri:İyiyim bir şey mi oldu sen bana
yazmazdın?
(12.07)
Amâlia:Ah! Aslında şey bu sıralar Pablonun bir şeyi mi var?
(12.08)
     Pedri:Yani bu sıralar takım olarak kötü gidiyoruz haliyle Pablo da bu sıralar agresif ama seni böyle düşündüren neydi?
(12.12)
Amâlia:Anladım.Bu sıralar bana iyi davranmıyordu da onda neyse sağol.
(12.14)
      Pedri:Pekala takma kafana.Görüşürüz.
(12.16)
Amâlia:Görüşürüz.
(12.18)
——————————————————————————
Tek sebebi bu olamazdı hayır.Pablo son birkaç aydır böyleydi ve artık onu tanıyamıyordum.Belkide artık burda işim yoktu artık ailemin yanına gitmeliydim.Evet kesinlikle gitmeliydim burdan ama ilk önce komple değil 3 haftalığına gideyim sonra dönünce eşyalarımı toplayıp temelli giderdim.Ben düşüncelerimde kaybolmuşken kapı çalmıştı.Kapıyı açmıştım karşımda Pablo vardı.Şaşırmıştım.
Amâlia:Pablo içeri geçebilirsin.
Pablo:Tabii.
Balkona yönelmiştik ve oturduk.
Amâlia:Bir şeyler alır mısın?
Pablo:Yok sağol.
Garip bir sesizlik olmuştu.Fakat ben bu sessizliği bozmuştum.
Amâlia:Sen benimle çok konuşmazdın ne oldu?
Pablo:Hadi ama yapma böyle sadece 1 gün konuşmadık.
Amâlia:Sorun konuşmamamız değil zaten Pablo bana olan davranışların.
Pablo:Sana nasıl davranıyor muşum?
Demişti alaycı bir sesle.
Amâlia:Nasıl mı?Kırıcı hemde çok kırıcı.
Bu cevabı beklemediğini biliyordum ve şaşkınlıkla;
Pablo:Üzgünüm böyle davrandığımın farkında değildim.
Amâlia:Takımdan dolayı stresli olabilirsin bende öyleyim ama sana bunu yansıtmıyorum Pablo.
Pablo:Gerçekten üzgünüm.
Amâlia:Sadece üzgünsün zaten.Neyse artık önemi yok.
Pablo:Neden önemi yokmuş?
Amâlia:Çünkü ailemin yanına taşınacağım.
Evet bunu da beklemiyordu.
Pablo:Bak ben gerçekten daha dikkatli olurum burayı sevdiğini biliyorum g...
Cümlesini yarıda bıraktı ve bir kaç saniye sonra devamı geldi.
Pablo:Gitme
Evet bende bunu beklemiyordum.
Amâlia:Pablo üzgünüm.
Pablo:Kararına saygı duyarım ama doğum günü partimi kim organize edecek?
Demişti gülerek.
Amâlia:Bunu mu düşünüyorsun gerçekten?
Demiştim bende gülerek.
Pablo:Ben gideyim seni merak etmiştim yardıma ihtiyacın olursa ben burdayım.
Deyip göz kırpmıştı ve gitmişti.
——————————————————————————
Beni mi merak etmiştii!Neyse tamam sakin ol Amâlia.Olabilir sonuçta arkadaşız.Ama keşke daha fazlası olsak.
——————————————————————————
Umarım 2.bölümü beğenmişsinizdirrr.
                                    ☆⋆。𖦹°‧★

ʚ So What? P.Gavi ɞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin