ʚ So What? P.Gavi ɞ

0.3

Üzgünüm bir süre yazamadım ama devamm
                              ⋆｡ﾟ☁︎｡⋆｡ ﾟ☾ ﾟ｡⋆
——————————————————————————
Son kez antrenmana gelmiştim hoca basıyordu ben manşet alıyordum bu böyle tekrar etti.Çok susamıştım ve suyum bitmişti kafeteryaya gidip su alacaktım.Ve Pabloyu gördüm konuşmamızın üstünden 3 gün geçmişti bir daha hiç konuşmamıştık.Açıkçası selam vermek istemedim o da bana vermezdi genelde hatta görmezden bile gelirdi.Kısasa kısas.Ben bunları düşünürken biri bana seslendi.Bu Marcdı.
Marc:Selam Amâlia!
Demişti heycanlı bir sesle.
Amâlia:Selam Marc  bir şey mi oldu çok heycanlı gözüküyorsun?
Marc:Aslında bu öğlen birlikte yemek yiyelim mi diyecektim bildiğim çok güzel bir yer var olur mu?
Aslında farklı kişilerle konuşmak bana iyi gelebilirdi.
Amâlia:Çok sevinirim tabikide olur.
Marc'ın mutlu olduğu o kadar belli oluyordu ki beni bile mutlu etmişti.Ve fazla hoş sırıtıyordu.Her neyse.
Marc:Çok sağol o zaman ben seni antrenmandan sonra girişte beklerim.
Amâlia:Anlaştık!Görüşürüz.
Marc:Görüşürüz.
Suyumu almıştım ve antrenmana dönmek için kapıya yönelmiştim ama bir el beni durdurdu.
Pablo:Ne konuştun bununla bu kadar?
Ah! Başlıyoruz.
Amâlia:Bunun bir adı var ve ayrıca seni ne kadar ilgilendirir?
Pablo:Adı falan umrumda değil ve çok ilgilendirir şimdi söyle.
Amâlia:İlgilendirmez hayır söylemeyeceğim.
Pablo:O zaman bende onun ağızını dağıta dağıta öğrenirim.
Kolumu bırakıp kapının kolunu tuttu ve sıra bendeydi bu sefer ben onun kolunu tuttum.
Amâlia:Pablo!Ne yaptığını zannediyorsun?
Pablo:Hala söylemeyeceksen gidiyorum.
Amâlia:Tamam dur!Beni öğlen yemeğine davet etti.
Pablo:Gitmeyeceksin ben onunla konuşurum.
Amâlia:Ne demek gitmeyeceksin söyle dedin söyledim ama bunda söylediğini yapmayacağım konuşmana falan gerek yok.
Pablo:Hayır dedim ya gitmeyeceksin o çocuğun amacı farklı!
Amâlia:Neymiş amacı?
Pablo:Eminim senden hoşlanıyordur hep böyle olur.
Amâlia:Ondan hoşlanmadığım ne malum?
Şaşırmış ve duraksamıştı ve üzgün bir sesle;
Pablo:Hoşlanıyor musun?
Amâlia:Hayır ama sadece bir yemek Pablo bir şey olursa ararım.
Derin bir nefes alıp bana sırıtmıştı.Ne oluyordu buna??
Pablo:Pekala sadece yemek ve  bir şey olursa arıyorsun.Aramazsanda yemekten sonra direk benim evime geliyorsun ne dediğini ve ne yaptığını anlatıyorsun.Anlaştık mı?
Pekala ilk defa evine gelmemi söylemişti.
Amâlia:Anlaştık.
Deyip kapıdan çıkmıştım ve antrenmana devam etmiştim.
——————————————————————————
Kısa oluyor bölümler biliyorum ama bu kadar yazabiliyorum üzgünümm
                                  ˚₊‧꒰ა ☆ ໒꒱ ‧₊˚