ʚ So What? P.Gavi ɞ

0.5

Gavi'yle tartışmamın üzerinden 4 gün geçmişti.Zaten bu gece uçağım vardı açıkçası Gavi'yle küs ayrılma fikri beni üzüyordu ama yapacak bir şeyim yoktu.Diye düşünürken telefonum çaldı.Arayan abimdi.Her zaman ki gibi ne zaman gelirsin?Nerdesin?Bindin mi?Ve bende bıkmadan bütün sorularına hıhı aynen falan derdim çünkü katlanamazdım.Verimli(!)telefon konuşmamı bitirmiş valizimi yerleştirmeye devam etmiştim derken kapı çaldı.Kapıyı açtığımda karşımda Pablo'yu görmem bir olmuştu.
Pablo:Amâlia ben geçen gece için üzgünüm.
Şaşırmıştım açıkçası çünkü kavgalarımızda hep ben mal gibi ayağına kapanırdım.
Amâlia:Gelsene içeri öyle konuşalım.
İçeri geçip oturmuştuk her ne kadar gitme telaşımdan hiç yer olmasada.
Amâlia:Peki bende küs kalma taraftarı değildim.Özürünü kabul ediyorum ama bir daha suratıma bakmadan kapıyı çarpıp çıkarsan bunun geri dönüşü olmaz.
Pablo o kadar eminimki böyle sert çıkmamı beklemiyordu.
Pablo:Gerçekten üzgünüm sana karşı kaba mıyım?
Bu da soru muydu şimdi?
Amâlia:Evet.
Demiştim kısa ve öz bir şekilde.
Pablo:Sana karşı fazla kaba olmak elimde değildi.
Ah! Ve işte bu da beklediğim cümle değildi.
Amâlia:Elindeydi ama Pablo sen ipleri elinden kaçırdın.
Pablo:Olabilir seni düşünmekten o kadar çok ip saldım ki.
Ne demişti o?Beni mi düşünüyordu?Ne manada?Nasıl?
Amâlia:Nasıl yani?
Pablo derin bir nefes alarak ayağa kalkıp komuşmaya başladı;
Pablo:Bu sıralar çok düşündüm ve Pedri'yle de konuştum ona hep seni anlatıyordum.Acaba hep sana karşı kaba mıyım diye düşünüyordum gerçekten üzgünüm.Sana karşı hep bir şeyler hissediyordum ama ne olduğunu bilmiyordum isimlendiremiyordum.Ama artık sana hislerimi itiraf etmenin tam sırası çünkü artık gidiyorsun en azından bilmiş ol.Amâlia senden hoşlanıyorum.
Ne?Yılardın hoşlandığım çocuk benden hoşlanıyordu!!
Amâlia:Pablo ciddi misin?
Pablo:Hiç olmadığım kadar.
Demek ki geçen gece Marc'la deneyebilirim düşüncem yüzünden kapıyı çarpıp çıkmıştı.
Amâlia:Pablo seninle tanıştığım günden beri bunun hayalini kuruyordum ve evet bende senden hoşlanıyorum.
Pablo'nun gözlerinin içi parladı.Ama o da benim gibi ne yapacağını bilmiyor gibiydi.
Amâlia:Peki bu söylediklerinden sonra nasıl Amerika'ya gitmemi bekliyorsun?
Demiştim gülerek.Ve Pablo bana beklemediğim bir anda sarıldı.Aslında çok duygusal bir çocuktu.Ve bende ona hiç tereddüt etmeden karşılık vermiştim.
Pablo:Gitme.Ciddiyim gitme sensiz ne yapabilirim ki?
Demişti benden çekilirken.
Amâlia:Ailemi görmem lazım çok uzun zaman oldu ve artık bana destek olacak pekte kimse yok buranın eski tadı da yok.
Pablo:Ben varım ben sana kimse olurum eski tadını geri getirebiliriz sadece bana güven.
Amâlia:Sana güvenim sonsuz ama gitmem lazım Pablo üzgünüm.
Pablo:Lütfen beni bırakma keşke daha önce söyleseymişim aptal kafam!
Deyip elerini sıkmaya başlamıştı.
Amâlia:Pablo sakin olur musun?Birşey yok zaten 2 haftalığına gideceğim.Sonra döneceğim.
Pablo başını kaldırıp şaşkın bir surat ifadesiyle;
Pablo:Temelli değil mi?Niye daha önce söylemedin?
Amâlia:Hayır ama 2 hafta sonra dönünce temelli geri gitmeyi planlıyordum am...
Ama diyemeden Pablo sözümü kesmişti;
Pablo:Hayır asla gitme maçlarıma gelirsin bana destek olursun ben sana destek olurum.Birlikte uyuruz birlikte kalkarız.Pes oynarız.Yani her zaman ki gibi ben alırımda neyse.
Amâlia:Pardon!Sen mi alırsın pek inanmadım ve ayrıca kurduğun hayaller güzel ama bilmiyorum.
Pablo beni iki eliyle belimden tutup kendine çekti.Ve flörtöz bir ses tonuyla;
Pablo:Biliyorsun gitmemelisin ve daha başka şeyler yaparız yeterki gitme.
Amâlia:Peki düşüneceğim.
Pablo:Düşünecek bir şey yok.
Amâlia:Pablo!Düşüneceğim dedim.Şimdi lütfen bavulumu hazırlamam lazım hani gidersen çok sevinirim bebeğim.
Pablo:Bebeğim mi?
Demişti şaşkın bir ifadeyle.
Amâlia:Bütün söylediklerimden bunu mu anladın ayrıca beğenemedin mi bir daha söylemem.
Pablo endişeli bir şekilde;
Pablo:Hayır hayır!Çok bile hoşuma gitti ondan.
Amâlia:Peki sevindim şimdi gider misin?
Pablo:Amaaa!
Amâlia:Ama falan yok.Hadii!
Pablo:Gidiyorum pekala.
Tam giderken onun kolundan tutup kendime döndürdüm.Ve parmak ucuma kalkıp onu yanağından öptüm.
Pablo şok olmuş bir şekilde;
Pablo:Ateşle oynama bence.
Amâlia:Oynarsam ne olur?
Demiştim iddalı aynı zamanda flörtöz bir sesle.Dememle birlikte Pablo'nun dudağıma yapışması bir oldu ve şok olsamda bir süre sonra karşılık verdim.Çok garipti yıllardır platonik olduğum çocuğu öpmek.Çok güzeldi.Bir süre sonra geri çekilip bana konuştu.
Pablo:Ne olurmuş gördün mü?
Amâlia:Sanırım gördüm.Her neyse hadiii görüşürüzz!
Pablo:Peki.Görüşürüzz!
Deyip kapıdan çıkmıştı.
Şimdi ne yapacaktım Amerika'ya mı yerleşecektim yoksa 2 hafta kalıp geri dönüp burdan devam mı edecektim?
——————————————————————————
Selam uzun bir süre sonra geri döndüm tatildeydim ve kafamı dinliyordum ve sonrada bu uzun ve beklenen bölümü yazdım umarım beğenmişsinizdir
                           ♡₊˚ 🦢・₊✧⋆⭒˚｡⋆