Suçlarımdan Biri / Altay Bayındır

12

"Altayy, sevgilim çok özledim seni"

Duyduklarım karşısında olduğum yerde kalırken anlamaz gözlerle altaya baktım.

"Bu kız kim hayatım?"

Sevgilim? Hayatım? Ben bu kızı yıkarım yemin ederim. Sinirle altaya döndüm

"Konuşup bir şeyleri açıklayacak mısın? Kim bu kız ve neden sana böyle şeyler diyor"

Altay pişman gözlerle bana baktığında kız altaya izin vermeden konuştu.

"Asıl sen kimsin? Ben Altay'ın nişanlısıyım. Nişanlımın evinde ne işin var? Beni aldatıyor musun Altay"

"Hayır Melis, Ada benim arkadaşım. Ayni zamanda iç mimar, evimizi o tasarladı hatta."

Sinirden ellerim titremeye, gözlerim dolmaya başlamıştı.

"Anlamadım"

Altay bir bana bir de isminin melis olduğunu öğrendiğim kıza bakıyordu.

Gözlerimden birkaç yaş damla firar ettiğinde sinirle elimi kaldırdım ve Altay'a tokat attım.

"Arkadaş mı? Sen nasıl bir insansın ya?"

"Noluyor ya"

"Ne olduğunu ben sana anlatayım meliscim. Bu senin çok sevgili nişalın ve ben aylardır sevgiliyiz"

"Nasıl ya ne diyorsun sen"

"Senin anlayacağın ikimizi birlikte idare ediyormuş kendisi"

"Altay doğru mu bu?"

"Açıklayabilirim Ada"

"Neyi açıklayacaksın ya sen bir de yüzsüz yüzsüz konuşuyor musun"

"Ada yemin ederim anladığın gibi değil"

"Bir daha sakın beni arama Altay, karşıma çıkma cüretini kendinde bulma bile, sakın!"

Eşyalarımı aldım ve o ikisini arkamda bırakıp çıktım. Arabama bindim ve eve sürmeye başladım. Eve gitmek istemediğimi fark ettiğimde berile gitmeye karar verdim.

Ulaştığımda hızla arabadan indim ve zile bastım. Kapıya geldiğimde Berili görmemle zar zor tuttuğum göz yaşlarım bir anda akmaya başladı.

"Ada ne oldu iyi misin"

"Hiç iyi değilim"

"İçeri gel konuşalım sakin ol"

Birlikte içeriye geçtiğimizde ben koltuğa oturdum, o ise mutfağa bana su getirmeye gitti.

Geri geldiğinde yavaşca suyu içtim ve olanları anlatmaya başladım.

**

"Ada inanamıyorum. Belki mantıklı bir açıklaması vardır"

"Allah aşkına beril, benim için arkadaşım dedi. Evimizi o tasarladı dedi. Bunun nasil mantıklı bir açıklaması olsun"

"Haklısın da ne biliyim işte ya"

Konuşmamızı bölen berilin çalan telefonu olmuştu

"Altay arıyor"

"Sakın açma Beril, sakın"

"Tamam canım açmıycam zaten"

"Ben ne yapıcam Beril canım çok yanıyor"

"Bebeğim benim gel buraya"

Bana sarıldığında daha çok ağlamaya başlamıştım.

"Furkana haber verelim ister misin?"