Prolog

32 2 2
                                    

Zawsze starałam się być cudowną córką rodziców. Pomimo ich trudnego charakteru próbowałam poradzić sobie z bólem przez jaki przechodziłam. Ale nie. Pękłam. Wyniosłam się od tych jebanych ludzi których nie mogłam nazwać rodzicami. Tyle nienawiści, cierpienia, płaczu, wycia, ataków paniki, agresji i rzecz jasna przemocy. Zniosłam te jebane 17 lat wielkiego piekła. Kiedy teraz wspominam tych ludzi, chce tylko ich nieszczęścia. Niech przechodzą to przez co przeszłam ja.
Czasami zastanawiam się co by było gdybym się nie wyniosła. Wiem tylko, że nie poznała bym miłości mojego życia. Pewnie leżała bym też teraz martwa, a rodzice popijali by sobie kawę ciesząc się ze swojego przeklętego sukcesu.

Już nie będę samaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz