"Bölüm 6"

2K 123 16
                                    

1,5 ay sonra...

Haftalardır evden doğru düzgün çıkmamıştım,kumru ile yaşanan olaydan sorna kendimi iyice salmış ve resmen depresyona girmiştim.Sadece ders çalışıyordum sadece hedeflerime ulaşabilmek için.

Kadir abi. Haftada en az iki gün bize geliyordu.Ben onlara gitmeyince o bize geliyordu ve bu şekilde vakit geçirmiş oluyorduk,o gün hakkında bir daha hiç konuşmamıştık,konuşulacak bir şeyde yoktu ya neyse...

Bizimkilerde sürekli bir buluşma planı yapmıştı ama sadece iki tanesine gitmiştim.Gruptan sürekli mesajlaşıyorduk.Onlarda bir şeylerin ters gittiğini anladıkları için buluşma konusunda pek ısrarcı olmuyorlardı.

Annem,babam ve senem umursamıyordu zaten, geçen haftaya kadar doğru düzgün yemek yemediğim için annemin gözüne batmıştı.Bir kaç kere yemek ye demişti ama sonra o da umursamamıştı.Anneannem gelmişti bir kaç kere, sarılmıştı, özür dilemişti.Neden özür dilediğini bilmiyordum ama defalarca kez özür dilemişti.

Bugün büyük gündü, sınav günü...
Lise hayatım için büyük bir adım olacaktı,annemle babamın hala bu sınava gireceğimden haberleri yoktu.Eğer kazanırsam söylerdim.Köpek gibi ders çalıştığım için aşırı heyecanlıydım,ya unurtsam?

Aman güneş saçmalama!

Kendi kendimi motive etmeye çalıştıktan sonra hızlıca yataktan kalktım ve banyoya geçtim,saat daha yediydi ama annem erkenden uyanır kahvaltı hazırlamaya başlardı,onlara gözükmeden evden çıkmam gerekiyordu.

Musluğu açtığımda bakışlarım bileğimdeki morluğa kaydı.Dün gece babamın bıraktığı muhteşem bir izdi.Yine senemle tartışıyorduk.Babamda uyarmak amaçlı bileğimi sıkıp yerime oturtmuştu.Bileğime biraz fazla güç uyguladığı için morarmıştı.Tenim zaten hassastı.

Hızlıca işlerimi hallettikten sonra banyodan çıkıp tekrar odama geçtim.Dolabın önüne geçip hızlıca kıyafetlere baktım.Açık mavi bir kot pantolon,beyaz bir tişört ve turuncu bir gömlek çıkardım.Bileğimdeki morluğun gözükmemesi için uzun bir şeyler giymem gerekiyordu.

Hızlıca pijamalarımı çıkarıp, kıyafetlerimi giydim.Sınavda beni rahatsız etmemesi için saçlarımı at kuyruğu yaptım.Bir kaç fıs parfüm sıktıktan sonra hazırdım.

Sandalyenin üzerine bıraktığım, dün gece hazırlamış olduğum çantayı sırtıma taktım ve köşede duran telefonumu elime aldım.Yatak odasının kapısı açılınca olduğum yerde durdum.Hayır ya annem tam şuan uyanmış olamazdı.Bir kaç saniye içinde tekrar kapı açılıp kapanınca banyoya girmiş olduğunu anladım.

Hızlıca odamdan çıkıp dış kapıya yöneldim, yavaşça kapıyı açıp, ayakkabılıktaki ayakkabılarımı yere bıraktım.Hızlıca ayakkabılarımı giydikten sonra kapıyı ses çıkarmadan kapattım.

Oh! Götümden ter aktı yeminle!
Telefonuma gelen mesajla bakışlarım telefonuma döndü

Gökçee

Pişt hazır mısın, çıkıyoruz biz şimdi!

Sizin kapıdayım

Yazdım aşağı inerken,tam gökçelerin kapının önünde durmuştum ki kapı açıldı.

"Günaydın!"dedi gökçe bütün neşesiyle.Saçlarını benim gibi toplamıştı.Üzerinde siyah bir kot pantolon ve süt kahvesi bir tişört vardı.

"Günaydın"dedim gülümseyerek.

"Hadi hadi geç kalıyoruz!"diye koştura koştura dışarı çıkmaya çalışan görkem abiyi görünce gülümsemeden edemedim.

𝓞𝓶𝔃𝓾𝓶𝓭𝓪𝓴𝓲 𝓨𝓾𝓴Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin