Crawford High: Hearts and Bullets

Chapter 2

Attention vs Detention

Raven's Point of View

MULA SA pagkakatingin ko sa cellphone ko ay napaangat ako ng tingin ng maramdaman kong parang kanina pa may naka-tingin sa akin.

Napakunot ako ng noo. Ano bang mali sa mga estudyante ng Crawford High? Sigurado na bang school ang napasukan ko at hindi mental?

Simula ng dumating ako dito kanina ay panay na ang tingin sa akin ng mga estudyante, kung bakit? Aba malay ko.

This is giving me a Wattpad vibes. Yun bang kapag transferee ka sa isang sikat na school, it's either mabu-bully ka o bigla kang magiging sikat. Like wtf? It's cringe, creepy, cliche, and weird. For goodness sake, this is reality. What the heck am I even thinking?

So rather than caring, I decided to just ignore it. I'm good at that anyway.

I proceeded with going back to my classroom. Lumabas kasi ako at pumunta sa canteen ng mag break time na.

Naging smooth naman ang unang araw ko sa C.H. The only problem na na-encounter ko lang is ng biglang tumawag ang damuho kong kapatid habang pauwi na ako.

"Oh?" Bagot na pinagpatuloy ko lang ang paglalakad patungo sa garahe habang inaantay na magsalita si Leon.

"Ate, alam mo na ba?" Napataas ang kilay ko ng marinig ko ang alinlangan sa boses niya.

"What?" May nangyari ba?

"Lolo's back in the Philippines, and as expected, he came looking for you." What?

----------

Kanina pa ako nasa garahe, naka tayo lang ako sa harap ng big bike ko.

Should I go? Paniguradong wala naman magandang maidudulot pag binisita ko si lolo ngayon sa main house. Pero kung hindi naman, lalo akong malalagot pag hindi ako pumunta. Tsk.

"Sucks to be me." Napalingon ako saglit ng biglang may sasakyan na umarangkada paalis.

Uwian na pero iilan pa lang ang umaalis ng Crawford High, paano ba naman ay masyadong maraming mapaglilibangan sa loob ang mga outgoing na estudyante. Kung yung mga nerds naman, paniguradong mas gugustuhin pa nilang magkulog sa higanteng library ng school kaysa ang umuwi.

Sa huli ay wala rin naman akong choice kaya sumakay na ako sa big bike ko at nagpasiyang puntahan na si lolo.

----------

Derek's Point of View

"Asan si Luke?" Palingon-lingon pa si Nikko habang hinahanap si Luke.

Saamin kasing apat, sila ni Luke ang close talaga. Tapos kami rin naman ni Tristan ang malapit.

"Nauna ng umuwi, may gagawin pa ata." Nagsimula na akong maglakad papunta sa court ng Crawford. Paniguradong andun na ang buong team at kami nalang ang inaantay.

"Hindi niyo ba pinaalalahanan na may practice tayo ngayon?" Nang lingonin ko si Nikko ay kunot na ang noo niya.

"Sus. Ni hindi nga kami pinakinggan at basta nalang umalis. May dalaw na naman ata ang lalaking yun dre." Napatawa kami ni Nikko sa sinabi ni Tristan.

"G go ka talaga dre, iparinig mo yan kay Luke at paniguradong yari ka." Tatawa tawa pa kami ng marating namin ang court.

"Coach!" Tumakbo agad kami papalapit sa team ng makita namin sila na gumagawa na ng drills.

"Kayong tatlo, bakit ngayon lang kayo?" Medyo strikto kasi si coach at ang pinaka-ayaw niyan sa lahat ay yung late sa mga practices.

"Hehehe. Sorry coach na detention pa kami nitong si Derek eh. Si Nikko naman po galing pa ng library." Akala namin ay naka-lusot na kami, pero bigla ulit lumingon lingon si coach. Inisa-isa rin kaming tiningnan.

Yari ang batang yun, mukhang hinahanap ata siya ni coach. "Si Crawford, nasaan?"

Akmang sasabihin ko na sana na nagka-emergency ng biglang nagsalita si Nikko na ikinahagalpak naming lahat."May diarrhea coach, hindi daw siya makaka-attend ng practice."

Langyang Nikko to! LT! Yari ka kay Luke bukas! HA HA HA

----------

Crawford Cafeteria (2 days later)

Sofia's Point of View

"THERE SHE is. That girl is the one that we are talking about." Tiningnan ko ang direksiyon na itinuro saakin ni Fiona.

I saw a girl na kakapasok lang ng cafeteria. She's tall, white skinned, has jet black hair, and a beautiful face. No wonder.

"So you're telling me that she's the reason why Kuya Jason rejected you yesterday?" Natatawa akong tumingin kay Edna.

"What? No! Jason didn't reject me, okay? He's just confused, and it's because of that bitch." Napairap nalang ako at tiningnan ulit yung babae.

She's really attractive, it's just that she has this strange aura surrounding her. Halatang aloof at walang pakialam sa paligid niya.

"I doubt it. Look closely Edna, do you think she even knew my brother? Mukha ngang kahit umamin pa yun sa kanya ay hindi niya rin sasagutin." Tss. Kung hindi ko lang talaga kaibigan itong si Edna ay baka nasampal ko na ito. She's just too immature.

Well, Jason is my brother after all. And it looks like my friend here, Edna, is so freaking obsessed with him. It's kinda annoying and creepy sometimes— most of the time.

"Do you think so?" Tiningnan rin ulit ni Fiona yung babae. "Hate to say this Ed, but I agree to Fia. And she doesn't give me a slut vibes you know? I don't think she would seduce Kuya Jason as you said, Edna."

"What?! Seryoso ba kayo? Why are you guys defending that bitch?" Her eyes sharpened, pero ng makasalubong niya ang tingin ko ay parang tuta na biglang umamo. Tss.

"Quit it, Edna. Just face the fact na hindi ka gusto ng kuya ko. I already helped you so many times for the past three years, may nangyari ba?" I actually feel bad for her. Malas niya lang at ang g-go ko pang kapatid ang nagustuhan niya.

Ni hindi ko nga alam kung anong nakita niya kay Kuya eh. Okay given, he has the looks, like above the common pretty faces of boys. But when it comes to his personality? I'm his sister but I'm gonna rate him negative 10 out of 10.

Binalik ko ulit yung attention ko duon sa babae. She looks interesting. If only she didn't have a bad blood with Edna, I think I might even befriend her.

"Raven Lee huh?" After looking at her for a few more seconds, I decided to just focus in my meal.

There 's no way na magmumukha akong creepy lesbian stalker.