Sabah sabah gözlerimi yere yapışarak açmakmı. Her sabah böyle olmasa bile böyle şeyler benim için artık normal olmaya başladı . Günlerden bugün benim doğum günüm ve kimsenin bilmemesi gözler yaşartıcı . Yani sonradan sürpriz yaparlar diye düşünmeyin kimse bilmiyor. İşte ayağa kalktım ve geri yatağıma geçtim burda şu bile zor bulunurken yaşama şartları çok zor , Burda birkaç gün geçirmeniz bile size Afrikadaymışsınız gibi hisseddirebilir. Ben öyle hissediyorum çünkü
4 kez yamularak esnedikten sonra, güzelce çarşafımı topladım çok sakin bir sabah olduğu için çok güzel bir gün olacağını düşündüm bugün çok güzel bir gün olacak, dışarıdaki sesizlik benim tüylerimi ürpertirken . Nolduğunu merak edip dışarı doğru adım attım. Ama şöyleki öyle bir sesizlik vardı ki ölüm sesizliği gibiydi. Bu saatte bu askerciklerin antrenman yapması lazımdı
" uyanın lan " diye bağırdım sesizliği bozan ses ise benden sonra Ebrunun sesiydi " lan noldu " bizim sesimizden burası inlerken 2 gündür aynı şeyi giydiğimi fark ettim ve ikinci bir şok yaşadım
" siz bekleyin ben geliyorum " neden böyle Dedim çünkü askerler hariç herkes çıkmıştı üstüme siyah bir tişört giydikten sonra altıma ise siyah bir şort giydim üstümede doktor gömleğimi. Doktor olsam bile hala hemşire diye anılmak çok kırıcı birşey
Askerlerin binasına koşarak camı olmayan pencereden mükemmel taklalarımla girerek uçan tekme attığımda " hey napıyon " beni görünce sustu " yavrun arkadaşların nerde " Dedim sinirli sesimle. Ama ne kadar sinirli onlarda hazırlanıyordu " düşmanı ne sınıra girmiş saat 4 demi ne önce komutanla uğur gitti komutan vurulunca birkaç kişi daha gitti bizde gidiyoruz " bana bi fenalık geliyor
" ne demek vuruldu lan o orda kay kaybından ölmüştür. Sakın orda kurşunu kendi çıkardı deme " o ise şüphelice bana baktı " çocuk' işsizlikten tıp ı çözmüş insan var karşında " niye öyle bakiyor öldümü acaba " bilmiom " yarabbi şükür cevap verdi " bende geliyorum " Dedim
" ha" asıl sana ha " Adam ordan gelene kadar ölürse napacağiz " Dedim çok iyi bir insanım doğum günümde ölürsem " sen ölürsen" Allahım delireceğim " siz boşunamı varsınız " Diyerek malzeme binasına gidip çantaya dikiş malzemeleri filan koydum ayrıntı vermeyelim
Onların arkalarından kedi gibi giderken çok küçük adımlarla ilerliyorum. Yorulmuştum bu taşlar niye burdaydı kardeşim bunu buraya koyan mimarı. Ee burayı mimar yapmamıştır.
Şükür geldik off çok ciddiler " komutan nerde " Dedim fısıktılî bir şekilde " korkmayın biz yanındayız " ne korkması kardeşim siz korkun komutanın yanına gidip eline vurdum tekrar tekrar baktı " maşallah şu gibi kan akıyor " Dedim " Hayır " delirecem, delirecem. Daha daha delirecem " hayır hayır " dedim
Silahını bıraktı " üstünü çıkar " çantayı açıp eldivenlerimi giydim kurşuna baktım ama kurşun çok ağrıyordur ama bir başka yarası açılmış karnında kocaman bir çizik var o yara açılmış çok kötü dikiş atılması lazım şimdi ben nasıl o kurşunu ordan nasıl çıkaracağız elime perçepe denilen aleti alıp kurşunu çıkarmaya çalıştım belkide daha derine gitti
Ya Allahım tırsıyorum elimdeki yanlardan makasla keserek hallettikten sonra tekrar denedim en sonunda kurşunu kenara koydum yaraya gelirsek bu eskiden gelen bir yara olmalı ve baya ince olduğu için yaraya dikiş atsam bile geri açılacak. İşimi bitirdikten sonra derin bir nefes aldım ve bende yanına taşa yaslandım ama bir şekilde tekrar kanıyordu neresinin kabadîğınî çözemiyorum " sen kaç yerinden vuruldun sora bilirmiyim boşluğuna geldi heralalde " Dedim koluna bakarak neyseki derin değildi " boşluğuma gelmedi o piç uğur yüzünden " uğur nerdeydi bu Uğur " komutanım arazi boş , Tamam " AA filmlerdeki gibi ama şu anda dikkate almamız gereken birşey var
" uğur nerde " sesi çıkmıyordu o çocuk kayboluş yada kaçırılmıştı
Uğur yoktu , " Tek başınıza geçmemeliydi iz gerizekalılar " Dedim sitemle " 3. Bölge boş komutanım " komutan ayağa kalkarak Etrafa baktı " şuraya gidiyoruz " Dedi dağı göstererek
" ne oraya çıkarken yorgunluktan ölürüm " Yürümeye başladı bende arkasından ilerledim tabiki . Yorgunluktan Allah'a konuşacağımı düşünürken yamuk yumuk yürürken önümdeki şahısın dimdik Yürüyüşü sinirimi bozmaya onun asker olduğu aklıma geldi ve ön sinir olmaktan vazgeçtin yere yapışınca bana bir bakış atıp yoluna devam etti yürürken zaman geçmiyordu.
Afrika sıcağına maruz kalmış kişi gibi hissediyordum . Biraz daha güneşin altında yürürsem bronzlaşacaktım ama bu hayat memat meselesiydi , Uğur operasyonu herkes yerini alsın yürürkenle birlikte dahiyane fikirlerimi Kendime saklıyordum yerden tutunarak buna yürümek denirse yürümeye devam ediyordum . Askerimizin telsizini ben taşıyordum
" komutanım doktor nerde. Tamam. " bu ses kimindi tanimiyordum biraz düşün Narin. Yok hatırlamıyorum
"Çok sevdiğiniz doktoru Düşmanlarımız kaçırdı fidye istiyorlar, Tamam " Yetmezmiş gibi herşeyi ben taşıyordum. Bu komutanın varlığı zarardı.
Çıktık şimdi noldu hayatıma hiçbir katkısı olmadı bu yerin. Etrafa baktım neyse manzarası güzel uğuru bulmamız gerekiyordu ilk tanıştığım kişi oydu onu bulmalıydık. arkasından kuyruk gibi gidiyordum
" Tuğrul " Dedim kendimce adı bile korkutucuydu bu adamın. tüylerim diken diken oldu " Nereye gidiyoruz ayıptır sorması " arkasını dönmedi bile beni görmezden geliyor bu adam ne kadarda odun bir insan. sonunda onun yanına gelmiştim ve onun baktığı yere geldim . kesin düşman bunlar ,ilk defa düşman görüyorum
" Arkamda dur " hiç itiraz etmeden arkaya geçtim tek tek vuruyor aslanım mübarek ama bu yasak değilmiydi. Ses de çıkmıyor ki
Arkaya dönünce adamlara baktım . Bide kendinize düşman diyorsunuz tüh tek kurşunla geberdiniz
O koşmaya başlayınca bende arkasından ilerkedim nasıl bukadar kolay ilerliyor dicemde botlarî varmış .çalılıklarîn arkasından koşarak onu takip ediyordum eşortmanıma bütün dikenler batmıştı. Bunun parasını sizden almam lazımda neyse. " hızlı ol " tabi paşam ne derseniz o efendim arkanızdayım .
Vurulmuş düşmanlarımızın yanına gelmiştik ben masumca bakarken o adamları taciz ediyordu temas bağımlılığın mı var canım kardeşim benim napıyorsun 2. Ekipte gelmişti silahlarını aldılar ve arabaya yerleştirdiler
" bulduk uğuru çok kan kaybetmiş komutanım " o asker desenli mükemmel arabaya binince bende bindim yani sıkış mıkış olmakta ayrı bir dert " Ayıptır sorması bu kadar insan girerken siz neredeydiniz camış gibi yatıyormuydunuz " Dedim
" açık olabilirsiniz hatta sen " Dedim komutana parmağımı yönelterek " 2 kişi nalabilirdiniz orda siz süper kahraman mısınız" dedim ciddiyetle
Arabadan inip uğura baktım çok fazla kan kaybetmişti göğsündeki yaraya bastırdım bu buçak iziydi batırılıp çıkarılmıştı
Kolaydı ama çok fazla kan kaybetmişti kana ihtiyacımız olabilirdi. Neyseki kana ihtiyacımız kalmamıştı şaçımı toplu tutan bandanamı çıkarıp bağladım
" Alalım arkadaşı " Dedim sesimle uğur yatacağım için yüriyecektik Kafasını Yukarı tutması lazımdı . Şaçım açık oldu için banyo etmiş gibi olmuştum
Silah sesiyle beraber korkudan kaçırdım kim sıkmıştı bizimle gelen 2. Gruptan 2 asker Etrafa baktı
O kadar hızlı olmuştuki anlamamıştım komutan bey beni çekip taşa yapıştırmıştı ve tam önümdeydi elini dudağına götürüp ses işareti yapıp silahını çıkardı
İlk hamlemizde geldiğine göre rahatça bölümü yayınlaya biliriz .
Nasıl sizce?
Yazım hataları ve karışan sözcükler için şimdiden özür dilerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIŞ ZAMAN DOĞRU KİŞİ
Fiksi PenggemarBen normal bir hayatı olan normal bir hemşire . Hayatım normal bir şekilde giderken birden taklaya geldim . Hayat sizi bazen öyle bir taklaya getiriyorki . Bu benim Narin'in hikayesi hoşgeldiniz .
