The Last Minute Shoot

Januari .1

Het is vandaag 1 januari en ik loop door de drukke straten van Los Angeles. Ik ben onderweg naar mijn werk. Onderweg naar mijn werk zie ik heel veel soorten mensen. Het soort mensen die heel erg veel geld hebben, mensen die geen enkele cent uit te geven hebben en iedereen er tussenin. Bij welke groep ik nou precies thuis zou horen vind ik nogal lastig te zeggen. Ik groeide namelijk erg rijk op. Mijn ouders zijn de ceo van een heel erg bekend bederijf dat ze samen hebben opgericht. Het begon als een kleine b&b, maar uiteindelijk is dat kleine bedrijf een van de succesvolste hotels van de wereld geworden. Toen ik klein was waren mijn ouders nooit thuis. Als ik eraan terug denk besef ik me dat ik totaal geen goede band met ze had. Dat was ook niet zo heel erg raar aangezien er nanny na nanny op me paste. Vond ik het heel erg dat mijn ouders niet op me lette? Nee. Heeft het me uiteindelijk gebracht waar ik nu sta? Ja. Maar als ik ook maar enigszins mijn jeugd had kunnen veranderen dan zou ik dat zeker hebben gedaan.

Dan ben ik aangekomen bij mijn werk. Ik werk bij een modellenbureau als fotografe. Ik vind het erg leuk en reis veel. Ik loop naar binnen en zeg een van mijn collega's gedag. Dan loop ik naar de trap en begin hem te beklimmen. Alsof ik vandaag nog niet genoeg stappen had gedaan. Na vijf trappen op te hebben gelopen kom ik aan bij mijn studio, zoals ik het het liefst noem. Ik heb het helemaal zelf ingericht. Behalve de spullen die ik nodig heb voor het fotograferen natuurlijk die hebben een vaste plek. Ik leg mijn tas neer en kijk daarna even mij horloge. 16:34. Ik was al verbaast dat ik zo laat nog naar werk moest komen. Ik denk dat degene die gefotografeerd gaat worden niet houd van de echte middag drukte.

Nadat ik wat papier werk gedaan heb wat ik nog moeste doen voor de persoon die ik over een halfuurtje moet gaan fotograferen loop ik naar de zo genoemde koffiekamer. Daar zie ik een iemand aan een tafel zitten. Kelly. Ze is één van de receptionisten van deze verdieping. Sinds dag één was er een klik tussen ons. "Kel, moet je niet aan de receptie zitten?" Vraag ik als ik een kopje thee maak voor mezelf. "Nee er is niemand nu. Weet je dat ik daar niet eens hoef te zitten door een nieuw systeem?" Ik moet om haar lachen. "Wat het is echt zo, ik had het gedroomd, het was heel raar. Ik had een apparaat en dat ding zorgde ervoor dat ik gewoon niet de hele tijd achter die rottige receptie balie hoefde te zitten." Ik ga tegenover haar zitten. "Hoe werkte dat apparaat dan?" Kelly gaat rechtop zitten. "Oké, dat apparaat, dat fijn, geweldige apparaat was niets meer dan een soort cameraatje op de balie. Als eer iemand kwam dan gaf hij mij een kleine schok via mijn horloge. Wat aan de camera verbonden is." "Die kleine schokjes lijken me toch niet zo fijn, gezien de hoeveelheid mensen er hier op een dag binnenkomen en naar de receptie toelopen." Zeg ik. "Ja dat is wel een minder puntje, maar goed. Wat doe je hier eigenlijk?" Vraagt Kelly als ze is uitgepraat. "Ik moet een last minut shoot doen." Kelly krijgt een rimpel op haar voorhoofd. "Je hebt daar toch een hekel aan als dat gebeurd?" Ik knik. "Ja ik vind dat soort gehaaste, late shoots zo vreselijk irritant." We praten nog een kwartier terwijl ik mijn thee drink tot Kelly weer terug moest naar de receptie.

Ik ben nu in mijn studio nog de laatste dingen aan het regelen voor de klant die zo komt. Ik zorg dat alle apparatuur voor de shoot goed klaarstaat voor gebruik en dat alle kleren voor de shoot aan een kledingrek hangen in een paskamer in mijn studio. Nog drie minuten dan is het tijd.

Drie minuten later kijk ik weer op mijn horloge, 17.05. Dan hoor ik geklop op de deur. Ik loop naar de deur toe en open hem. Zodra ik de deur open doe staat er een knappe jonge man voor me. Hij heeft smaragd groene ogen, donkere bruine krullen. Hij lacht naar me. "Hi, klopt het dat jij Georgia bent?" Ik knik. 'Kom binnen." Ik stap opzij zodat hij er langs kan. "Ik ben Harry, Harry Styles." We gaan zitten aan mijn bureau. "Hey meneer Styles. Dus u bent hier voor een fotoshoot." Harry knikt. "Noem me alsjeblieft geen meneer en u al helemaal niet." Zegt hij lachend. "Sorry ik wou soms ook dat het kon, maar het zijn de regels van dit modellenbureau." Harry kijkt een beetje raar. "Ook apart dat dat zo gaat." Ik haal mijn schouders op. "Ach het hoort nou eenmaal zo hier." Er is even een stilte. "Maar ja het klopt ik ben hier natuurlijk voor een fotoshoot." "Oké, omdat het natuurlijk best wel wat aan de late kant is zou het wel tot laat kunnen worden. Dus hebben we ook een strak schema. Ik hoop dat dat oké is?" Harry knikt. "Dat is prima."

En zo gingen we aan de slag. We begonnen met een paar staan poses. Daarna kleedde Harry zich nog een paar keer om en zat een paar keer in de make-up. Uiteindelijk waren we driekwartier bezig tot we een pauze namen. De klanten hebben de keuze om de pauze te spenderen met of zonder de fotograaf bij dit bedrijf. Harry heeft er voor besloten om die wel met mij te spenderen. Ik vind het zelf altijd erg lastig om te lunchen met klanten, omdat we geen persoonlijke relatie mogen hebben met onze klanten. Daardoor zijn pauzes altijd erg alkward, maar er vraagt eigenlijk nooit een klant waarom. Tot meneer Harry Styles.

_______________________________________________________________________________________

Hallo wat leuk dat jullie hier zijn en de tijd nemen om dit boek te lezen. Dat waardeer ik erg. Wat er vooral in dit verhaal gaat komen kan ik nog niet precies vertellen, want dat vind ik persoonlijk een van de leukste dingen van schrijven de impulsieve gedachtes.

Ik weet niet zeker of er een vaste upload data zal gaan komen, maar ik zal mijn best doen om eens in de week een hoofdstuk te uploaden. Want ik heb ook nog andere boeken waar ik op dit moment aan werk. Daarom kan de duur van een hoofdstuk erg verschillen. Wel hoop ik heel erg dat jullie dit een leuk boek gaan vinden en dat als jullie ideeën hebben het me laten weten.

Ik vind het super leuk dat ik weer een nieuwe reeks gedachtes bij elkaar kan voegen en die dan samen tot een verhaal te voegen. Super leuk als jullie met mij mee gaan met het verhaal van Harry en Georgia, wie weet wat de toekomst hun zal brengen.

Vraag van de dag: Wat willen jullie absoluut lezen in dit verhaal?
Als ik dat weet kan ik dit verhaal voor hopelijk iedereen leuk maken.
Hopelijk tot het volgende hoofdstuk.
-Xxx