Bir gün okuldan eve giderken nasıl oldu anlamadım birden simsiyah bir araba bacağıma çarpmıştı ve benim canım acıdığı için çığlığım ile arabanın kapıları açılmıştı.İçinden 24-25 yaşlarında biri çıkmıştı.
Ben yere oturmuş bacağımın iyi olup olmadığına bakıyordum çünkü derim yoktu.
Telefonla konuştuktan sonra yanıma gelmişti;
"İyi misin hastaneye gidelim mi?" demişti.
Adam çok yakışıklıydı ama galiba ailesi mafyaydı çünkü yüz tipi ona benziyordu arkada bir sürü araba ve koruma doluydu.
"İyiyim" dedim.
Ayağa kalkmama yardım edince teşekkür ettim ve gülümsedim.
Oda gülümsedi ve arabayı kullanan kişiye doğru kinli bir şekilde baktı adam onun baktığını görünce hemen arabaya binmişti.
Yüzünü bana cevirip bana bakıp "Seni eve götürmemizi ister misin" demişti.
Eğer bizim eve o araba ile gitseydim beni direk yok ederlerdi.
"Gerek yok zaten geldim" dedim.
"Peki nasıl istersen tekrardan özür dilerim" demişti.
Tekrardan gülümsedim ve "Sorun yok" dedim.
Arabasına giderken o da gülümsedi ve bindi kapısını kapattılar arabadan işaret yapınca ordaki adamların hepsi arabalara binmiş ve gitmişlerdi.
Ayağım çok ağrıyordu fakat yürüyebiliyordum derim olmadığı için hava geldiği zaman canım yanıyordu.
Eve vardığımda bacağım velaket ağrıyordu dolaptan buz çıkarıp yatağıma uzandığımda buz bile sızlatıyordu.Buz yavaş yavaş etki etmeye başladığında o an ki acı beni yorduğu için uyuyakalmıştım.
1-2 Saat sonra uyandığımda evden bağırma sesleri geliyordu ama alışmıştım annem ve babam sürekli olduğu gibi tartışıyordu.
Ayağa kalktığımda ilk perdemi kenara çekip camı acacakken orada bir veya iki araba bekliyordu aynı sabahki gördüğüm arabayla aynıydı.
Tam yatağa yatıp telefonuma bakacakken babam bana sesleniyordu.
Yavaş yavaş sesi odama doğru geliyordu;
Baba:Afet aşağıya gelmen lazım
Afet:Neden sizin konunuzun benimle ne alakası var
Baba:Bu konu bizden çok seni ve senin hayatını ilgilendiriyor
Babam benimle konuşurken içeri bir adam girmişti adamın gözleri tamamen bendeydi bu benim aklıma saçma sapan düşünceler sokuyordu.
Ben tam babama birşey diyecekken adam sözümü kesmişti.
Adam:Kızın olduğunu bilmiyordum bu beni mutlu etti
Adam:Kızının olduğunu benden saklaman peki ne anlama geliyor?
Babam bir anda elimi tuttu;
Baba:Vardı yani bir kızım vardı ama artık kızım yok
Diyince elimdeki telefon yere düştü.
Adamda benim gibi şaşırmıştı.
Adam:Ne demek oluyor bu.
Babam:Sen bana değer verdiğin birşeyi ver bende seni rahat bırakayım demedin mi?
Adam:Evet dedim.
Babam:Bende sana en değerlimi kızımı veriyorum.
Dediğinde sebepsizce ağlamaya başlamış ve babama beni bırakma diye yalvarmaya başlamıştım.Ama adam beni götürmekten vazgeçmemişti.
Arabaya binip yaklaşık 1-2 saat süren yolun sonucu eve getirmişlerdi.
Ellerim ayaklarım ağızım bağlı bir şekilde beni bir adam kucağına almış ve bir odaya kilitlemişti.
Babamın dediği şey aklıma geldiği için gözlerim bağlı olsa bile hala ağlamam durmuyordu ben yere bakıp ağlarken içeri biri girmişti ve beni kucağına alıp yatağına bırakmıştı.
