Nicolo bir anda kafasını kaldırmış.
Nicolo:Gidin ama Afet gelmesin
Benedetta:Neden o da bizim ailemizden
Nicolo:Ben öyle istiyorum Benedetta
Benedetta:O özgür bir kadın ve gezme hakkı var
Nicolo:Benedetta o benim karım olacak ve ne dediysem o olacak
Nicolonun konuşması bittikten sonra annesi ikimiz hariç herkese gidelim demişti.
Sadece ikimiz kalacaktık.
Benedetta benide yanında kaldırıp beraber yukarı çıkmıştık
Benedetta:Şuan gelemiyorsun diye üzülme ben bolca fotoğraf çekerim merak etmemen için
Benedetta:Bana yardım eder misin giyinmem için
Afet:Teşekkürler yardım ederim tabikide sana beni anlayan tek kişisin
Benedetta:Asıl ben teşekkür ederim eğer istersen bende onlarla gitmem zaten hep gördüğüm yer senin yanında kalabilirim abimle baş başa kalmazsınız
Afet:Teşekkür ederim ama sende gidersen bana kim fotoğraf çekecek zaten orasını merak ettiğimi biliyorsun
Benedetta:Yaa canım yengem çok haklısın ben orayı tamamen unutmuşum
15-20 Dakika sonra herkes gitmişti ve tek ikimiz kalmıştık.
Saatler geçtikten sonra odaya gelmişti.
Çünkü burası bizim odamızdı.
Biraz alkol almıştı yerinde duramıyordu.
Yanıma oturmuş bana sarılmıştı.
Nicolo:Afet
Afet:Adımı nerden biliyorsun?
Nicolo:Konu bu değil
Afet:Ne o zaman
Nicolo:Yakından daha güzelsin.
Dudağımdan bir tebessüm geçti.
Yaralı dikişli yüzüm ile beni nasıl güzel bulabiliyordu?
Aptal bir mutluluk yaşadım.
O da utanmıştı.
Geri çekilip sırtını koltuğa yaslamıştı.
Afet:Teşekkür ederim Nicolo
Nicolo:Teşekkür mü edersin
Afet:Evet...
Nicolo:Asıl ben teşekkür ederim hep yanımda olduğun ve hep yanımda olacağın için Afet
Nicolo:Biliyorsun biz bir kazada karşılaştık ve sana çıkma teklifi bile edemedim
Nicolo:Düğüne kadar benim sevgilim olur musun?
Afet:Bunun cevabını sabah verebilir miyim ?
Bana öyle bir gülümsüyordu ki aklımı mantığımı beni Afet yapan her şeyimi gevşetiyordu.Bunca insanın içinden kendimi ona bırakacak dereceye geliyordum.
Nicolo:Afet sen bambaşka bir şeysin gerçekten abartmıyorum
Afet:Bu iyi bir şey mi
Nicolo:Evet
Nicolo:Hemde çok iyi
