Ölüler Sevebilir Mi? // Ryeji☆ {√}

-Sadece.. Bir kez-

Ryu- Görüşürüz.

Ne olduğunu anlamamıştım, birden çekip gitti.

Neyse, yaptığım kahve de boşa gitti.

Kendi kahvemi aldım ve Ryu'nun kahvesini orada bıraktım.

Cam kenarında olan sandalyeme oturdum, anneannem bu aralar benimle çok konuşmuyordu. Benden sıkıldığını anlayabiliyorum.

Bu normal ben doğduktan 1 hafta sonra benden sıkılan annem gibi.

Bu umrumda değil. Alışkınım.

Kahvemi bile bitirmeden oradan kalktım ve odama gittim.

Tavanımda bile o vardı.. Ryujin.

Aklımda, hayallerimde, heryerde yalnızca o vardı.

Onu gerçekten seviyorum, birgün onun da beni seveceğine eminim..

______________

Sabah yine aynı alarm sesiyle uyandım. Üstümü giyindim, ve bir bardak çay içip çıktım.

Az yersem belki bu lanetten kurtulurdum.

Ama olmaz, Ölmeden önce.. sadece bir kez.. Ryujini öpmek istiyorum.

Sadece.. bir kez.

Onu gerçekten çok seviyorum.
______________________________________

Yine kızlarla birlikte okula doğru yürümeye başladık.

Eğer onlarla şuan tanışsaydım.. ama tanışamazdım. Çünkü çoktan intihar etmiş olurdum.

Birkaç dakika sonra okula vardık, dün ne oldu da Ryu birden çekip gitti merak ediyorum, bunu ona sorucam.

Yeji- Hey Ryu, dün neden birden gittin?

-Ryu hızla okula girer ve yejiyi dinlemez-

Yeji- Ry-

Ryu- Konuşma benimle.

Yeji- Ne? Ama ned-

Ryu- Seninle konuşmak istemiyorum.

O bile bıkmıştı benden..

Olsun, onun sevgilisi olucam.

O benim ilk aşkım, o benim tek kurtarıcım..

Evet.. kurtarıcım, çünkü beni bu ızdıraptan sadece o kurtarabilirdi..

Ama artık kurtarmak istemiyordu.

Ah, neyse alışkınım, birkaç süre idare edebilirim benimle konuşmamasına.

Birşey olmamış gibi okula girdim ve sınıfıma çıktım, yerime oturdum ve Ryu'nin yanıma oturmasını bekledim.

Ryu bir süre sonra içeri girdi ama benim yanıma oturmak yerine yuna'nın yanına oturdu..

Ne olduğunu bilmiyorum, neden birden benden nefret ettiğini..

Beni küçüklüğümden beri yaşatan oydu.. belki de artık ölmemi istiyordur..
______________________________________

-Sene 1992 (8 yıl önce)-

Yeji- Ryu, artık dayanamıyorum, ölmek istiyorum..

Ryu- Hayır! Bunu aklından bile geçirme! Seni sevenler var! Eğer ölürsen ne kadar üzülürler!

Yeji- Beni.. beni sadece siz seviyorsunuz..

Yeji- Eğer.. arkamdan biri ağlayacaksa, o sadece siz olursunuz.

Ryu- Öyle düşünme! ..

Ryu- Yaşadığım sürece seni seveceğim! Eğer ki birgün seninle konuşmak istemezsem bil ki o zaman ölmeni istiyorumdur! Ama bu asla olmayacak! Söz veriyorum!
______________________________________

-sene 2000 (günümüz)-

Hani.. hani söz vermiştin Ryu?..

Hani beni asla bırakmayacaktın..

Ne oldu birden bire? Neden ölmemi istiyorsun?

Birkaç gün daha sabredicem, eğer hâlâ benden nefret ediyorsan.. istediğini yapıcam..
____________________________

Okul çoktan bitti, ve evlerimize dağıldık.

Anneannem evde yok, arkadaşına gitmiştir.

Neyse, odama geçip sabaha kadar uyuyacağım.

Dediğim gibi yaptım, sabaha kadar uyudum.
_________________________

Ah, yine mi nefes alıyorum.

Jiyoung- Yeji Kahvaltı hazır.

Yeji- Geliyorum.

Odamdan çıktım ve mutfağa doğru gittim, anneannemin bana yaptığı çayı aldım ve birkaç yudum alıp tekrardan kapıya yöneldim.

Jiyoung- Yine mi sadece çayla okula gideceksin?

Yeji- Evet.

Jiyoung- Yıllardır bunu yapıyorsun! Son 1 aydır sadece çay içiyorsun, hastalanıp öleceksin.

Yeji- Bende onu istiyorum.

Diyip çıktım. Ah, evet size söylemedim, anneannemin adı jiyoung, ilk başta anne dediğimi söylemiştim, ama artık anneanne diyorum. Çünkü içimden gelmiyor.

Kızlar hâlâ çıkmamışlar, kahvaltı ediyor olmalılar.

Chae- Ah yeji, yine erkencisin

Yeji- Her zamanki gibi.

Chae- Bir sorun mu var? Üzgün gibisin.

Yeji- Hayır bişi yok, ben iyiyim.

Chae- Pekii, gel şurada oturup onların gelmelerini bekleyelim.

Yeji- Hmhm.
______________________________________