-Ölüler Sevebilir Mi?-

242 28 32
                                    

Ama Ryu'ya açılmadan bunu yapmak istemiyorum..

Hâlâ vaktim var ölmek için. Ama ben bu vakti azaltmak istiyorum.

Ah, saat gerçekten geç olmuş, artık eve dönmeliyim.

Tekrar iki saatlik bir yolun ardından eve sonunda vardım, toplamda 4 saattir dışarıdayım.

Eve girer girmez kendimi banyoya attım, giyindikten sonra yatağa geçtim ve gözlerimi kapatıp uyumaya başladım.
______________________________________

Ah, yine bir sabaha alarmının rahatlatıcı olan ama beni rahatsız eden sesiyle birlikte uyandım.

Yatakta oturur pozisyonda bacaklarım aşağıda bir şekilde durdum.

Bir süre sadece halıya baktım, ardından gözlerimi tam karşımda duran Ryu'nun fotoğrafına diktim.

Gözleri, her zamanki gibi beni içine çekiyordu, ve bana öl diyordu.

Iç çekip ayağa kalktım ve okul kıyafetlerimi giyip saate bile bakmadan okula doğru yürümeye başladım, normalde her zaman kızlarla birlikte giderdim ama şuan bunu yapmak için bir gereksinim duymuyorum, zaten bu son günüm.

Evden çıkmamın üstünden sadece 3 dakika geçti, okula biraz da olsa yaklaştım.

Jisu- Heeyy! Yeji!

Olduğum yerde durdum, ve arkamdan bana seslenen Jisuya baktım.

Yüzünde üzüntülü bir gülümsemeyle ve yapmacık bir mutlulukla bana doğru koşarak geliyordu, arkasında ise kalan kişiler vardı, Ryu, Yuna, Chae.

Birkaç saniye sonra hepsi yanımdaydı.

Chae- Neden tek başına gidiyorsun? En azından bizi bekleyebilirdin!

Yeji- Erken uyanmıştım, sizi beklemek istemedim.

Jisu- Kırıcı yeji, hıh.

Jisu'ya saçmalama bakışı atıyorum ve yola devam ediyoruz.

Birkaç dakika sonra okula varmıştık, ve sınıfa çıkıp sıralarimiza geçmiştik bile.

Ryu'ya öğle arasında, yani 5. Derste açılıcam.

Jisu- Hey, Yeji? Iyi misin, bugün çok negatif gibisin.

Yeji- Normalde de pozitif olsaydım birşey demezdim, ama ben negatif olarak doğdum.

Jisu- Ah.. haklısın ama, bugün bir farklılık var sende.. yani şey- sabah ne zaman kalksan da evinin önündeki banka oturup bizi beklerdin.. yani bu sabahki yaptığın şey..

Yeji- Geveleme ağzında, farklı birşey yaptığım yok, yaptığım şeylerim Hergun aynı olması gerekmiyor, dün sizi beklediysem bugün canım beklemek istemedi.

Jisu- Ama sen-

Yeji- Jisu.. gerçekten, canım istemedi.

Jisu- Pekâlâ, üstelemeyeceğim Yeji, seni tanıyorum.

Yeji- Teşekkürler.

Ustelememek için geç kaldın.

-1. Ders sonu-

Chae ve Jisunun fısıldaşarak konuştuklarını duyuyorum, ve bahsettikleri şey ise benim.

Fısıltı sessiz olur, ama onları buradan duyabiliyorum. Benim bugünkü "farklılığımdan" konuşuyorlar.

Ama anlamıyorlar, ben hep böyleydim.. sadece onların gözleri kapalıydı.

Hmh, neyse istediklerini konuşsunlar.

Ölüler Sevebilir Mi? // Ryeji☆ {√}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin