A Perfectly Good Heart

Chapter 3: Part 1

 

 

Sidney’s POV

 

“Save it! I don’t care!”, syempre may care ako sa scholarship ko, magagalit ang parents ko kung mapapabayaan ko lang to, pero hindi na tama eh! Di ko na macontrol ang temper ko pero hindi naman ako makikipag sapakan sa mga yun, kakausapin ko lang sila pero kung magmamatigas parin sila, lets do this in a hard way…

[A/N: Si sidney ang nasa pic ------------>>>>>>>]

 

Napansin ko rin na nakalayo-layo narin ako sakanila at naririnig na ang mga boses ng apat na bwisit sa buhay ko.

“HOY! Kayo!!”, sigaw ko sakanila at napalingon naman sila saken.

“We have a name weirdo!!” –jeanette.

“I have a name too bitch!!”

“We don’t care!!” –Eleanor.

“I need to talk to all of you”.

“What?” –tiffany.

“I want all of you to treat us nice and treat us like humans not an animal or even the alien thingy, we are sick of  You! You! You! And You!!, we are sick on how you humiliated us infront of people, so I want all of you to treat us like a human.”

“ahm.. excuzze me….Who are you to tell us what to do? Huh!?” –tiffany.

“yeah, who are you to command all this pathetic things” –Britney.

“You are just a nerd!”

“A dork!”

“A pest!!”

“A jerk!”

“A sore!”

“A geek!”

“Weirdo Bitch!!”

“And a ! a-a-?????”

 

“oh wala na ba?”, sumbat ko sakanila.

“You’re a pathetic asshole nerdy alien dork!”

“You’re a bitch!” Jeanette says in the finale of their highly contagious words (wattaword).

“Don’t you dare step on us or you’ll be humiliated for the rest of your life, got that?!” –Britney.

“Poor thing! Ha-ha!”, -Eleanor.

“Next time, when your planning to make us follow you, learn how to hypnotized people”. Pagkatapos sinabe ni Tiffany ang mga salitang binitawan niya ay umalis na sila papalayo saakin.

“San kayo pupunta! Hindi pa tayo tapos!”, sigaw ko sakanila.

“Do you want to finish this!! We’ll finish this!!!”, lumapit uli sakin si tiffany at…

*Pakk*pakk*. She slaps me left and right and then she pushes me.

“Sidney!!”, nakita kung papunta na sila jill sa direksiyon namin na tumatakbo at hinihingal pa at napahinto na lang sila ng nakita nila na nakasalampak ako sa baba at nakita din nila sila Tiffany.

Nakaharang sila sa daan kaya sumigaw si Tiffany ng pagkalakas-lakas.

“Move assholes!!” at nagsialisan naman sila at tumakbo papalapit saakin.

“Ok ka lang ba? Huh? Ok ka lang?”, gaga din itong aby nato eh, ikaw ba naming sampalin ng kaliwa’t kanan magiging ok ka pa ba pero hindi naman nila alam.

“Ok lang ako” sabay fake smile ang iniharap ko.

“Alam kung hindi! You’re a liar Sidney!!”, sigaw saken ni Aby.

“Ok lang ako diba! OA mo much!” sigaw ko din sakanya at tumayo na.

“Punta muna tayo sa Cr, and dumi na nateng tignan at itong slurpey sa buhok ko matigas na”. pagyayaya ni Andy saamin.

“Wait.. Anung ginawa nila sayo”, iba yata ang tono ng boses ni Jed napaka serious at creepy.

“Ah wala naman, bakit?”

“Stop lying!, Bakit namumula ang mga pisngi mo!?”, napahawak na lang ako sa mga pisngi ko at ramdam na ramdam parin ang sakit sa pagkakasampal ni tiffany saakin.

“ Ang Oa niyo naman, iba na aura niyo eh”, pinilit ko mag fake laugh pero bakit iba yata ang mga itsura nila napaka serious masyado nanliliit na ako kaya yumuko na lang ako.

Naglakad na lang kami papunta sa Cr. Magkatapat lang naman ang sa boys at girls kaya bago ako pumasok hinawakan ni Jed ang braso ko..

“stop showing to us that your brave enough to face them even your not”, nagulat ako sakanya pero mas nagulat ako sa mga sinabe niya habang hindi siya nakatingin saakin at pumasok na siya sa BCR. Bakit ganun? Si Jed ba yun?...

“Huy! Ginagawa mo diyan!”. Sinita ako ni Jill na ikinagulat ko naman.

“Wala”.

“wala naman pala eh, edi hugasan mo na yang buhok mo kasi matigas na yang slurpey sa ulo mo.”, pagkatapos niya sabihin yun pumasok na uli siya sa GCR at sumunod na agad ako.

***