kimim ben

korkunç gözler

büyük ağacın altına geldiğimde Ege'nin kulaklığını çoktan takmış ve dış dünyadan kendini kestiğini gördüm. içimde nedensiz bir huzur oluştu. düşüncelerimi def edip yanına yaklaştım, yavaşça omzunu ittirdim. ilk karşılaşmamızdaki gibi. yine o kırmızı gözlerle beni süzüp hızlıca doğruldu. 

+  noldu, yine yerimde  gözün mü var? küçük hırsız.

+ bunu inkar edemem, ki zaten orası benim yerim kalk çabuk büyük aptal.

+ kalktım küçük cadı oldu mu, şimdi söyle bakalım neden buraya geldin?

+ çatıya bir çocuk çıkmış diyorlar, bakmamız lazım merak ediyorum.

+ hmm, derdi neymiş bir öğrenelim.

 hızlı adımlarla herkesin toplandığı alana doğru ilerledik. herkesin yüzünde bir korku vardı. başta ne olduğunu anlamadım ta ki çatıdan atlayan çocuğun gözlerine bakana kadar. gözleri buz mavisi'nin en ruhsuz haliydi. cidden ilk bakışta korkmama yetmişti. ve tek korkutucu olan şey bu değildi, o yaşıyordu. evet doğru duydunuz o yaşıyordu.  kıpırtılarla yattığı yerden yavaşça doğruldu daha doğrusu iki büklüm bir şekilde ayaktaydı. kalkarken çıkardığı sesler sanki kemikleri kırılıyormuş gibiydi. sonra o şey birden atıldı ve bir kızın boynunu yemeye başladı. gördüklerim karşısında şoka girmişken ege hemen gitmemiz gerektiğini söyleyerek elimden tutup çıkış kapısına doğru koşmaya başladı. ama çok kalabalık vardı ve bir türlü ilerleyemiyorduk. aksi bir şekilde önlerde birikme vardı. kapılar kapatılmış ve herkes çıkmaya çalışıyordu. Egeyle göz göze geldik ikimizin gözünde de aynı korku aynı telaş vardı ama o ne yapacağını her zaman bilirdi ve bu sefer de beni yanıltmadı. 

+ hadi gizem, acele et ağacın oradan kaçmaya çalışacağız. başka yolumuz yok ve orası da kapanırsa burada kalacağız.

onu dinleyerek hemen koşmaya başladım. ağaç çok uzakta değildi pek ala yetişebilirdik ama bir sorun vardı çantam okuldaydı ve çantamda neredeyse her şeyim vardı. bunu Egeye dersem gitmeme asla izin vermedi o koşarken ona 

+sen git ben hemen geleceğim.

+nereye, buraya gel gizem!

ona aldırmayıp okulun içine girdim hemen sınıfın olduğu tarafa doğru koşmaya başladım. çantalarımızı almıştım tam çıkıyordum ki kolumda bir el hissettim yavaşça elin sahibine döndüm ve...

ehe- (azıcık meraktan bir şey olmazz)

seviliyorsunuzz🧡