kimim ben

garip insanlar

kapıya doğru yaklaştım ve yavaşça araladım. dışarda bir kadın bir de adam bir şeyler hakkında tartışıyorlardı. kulak kesildim ve ne olduğunu anlamaya çalıştım.

+ buraya gelmemiz ne kadar doğru?

+ her şey yolunda mı diye bakmamız gerekiyor, bunu sen de en az benim kadar biliyorsun karıcım.

+ biliyorum elbette ama bilmiyorum içimde tedirginlik var.

+ onca yıl geçti, bizi tanımayacaktır. endişe etme.

daha fazla dinlemeye sabredemedim ve ne oluyor burada diye dışarı atıldım. ikisi de zombi görmüş gibi korktu. sonra adam konuşmaya başladı

+ şey, güvenli bir yer arıyorduk. sonra aklımıza uzun zamandır uğramadığımız bu ev geldi.

adam bunları söylerken kadın da başını sallayarak onayladı.

+ nasıl yani bu ev sizin mi?

+ evet kızım.

+ siz Ege'nin ailesi misiniz?

önce birbirlerine baktılar sonra 

+ evet de Ege nerde ve sen kimsin?

+ Ege bir iki saate burada olur. merak etmeyin lütfen içeri geçin.

içeri girerken etrafı bir süre incelediler. ya buraya ilk defa geliyorlardı ya da gerçekten buraya uzun zamandır uğramıyorlardı. koltuklardan birine yerleştiler. nezaketen bir şey isteyip istemediklerini sordum. 

+ yok teşekkür ederiz kızım.

içerde öyle suspus oturmak canımı sıkmıştı. biraz dışarıya bakmayı uygun gördüm ama beni rahatsız eden bir şeyler vardı. bunların en belirgin olanı sürekli gözlerin üzerimde olmasıydı. bir süre sonra kapı çaldı ve içeriye Ege geldi. ailesini görünce şaşırmışa benzemiyordu. usulca yanlarına gitti ve sırayla ellerini öpüp hoş geldiniz  dedi. bana dönüp 

+ gizem, sana bahsedecektim ama bu kadar erken geleceklerini ben de bilmiyordum. şaşırmış olmalısın. annem ecem ve babam gürkan.

 + sorun değil Ege asıl burada misafir olan benim. lütfen rahat olun.

anne babası Egeye birkaç soru sorduktan sonra odalarına çıktılar.

+ bana onlardan hiç bahsetmemiştin. sırf bu yüzden anne babanın olmadığını bile düşündüm :)

+ fırsatım olmadı, hem zaten fazla aramız yok. her zaman farklı yerlerde yaşardık. onları ben de senin kadar biliyorum desem abartı olmaz.

Egeye nedense içimde kızma hissi oluştu. benim ailem olsa onlar beni istemese bile onların peşinden ayrılmazdım. bilmiyorum aslında bu Ege'nin de suçu değildi ama işte..

akşam olmuştu. Ege mutfakta bir şeyler uğraşıyordu. şimdi daha iyi anlıyordum nasıl bu kadar güzel yemek yapabildiğini. kendine bakmak durumunda kalmış olmalı. masada sadece iki tabak görünce şaşırdım.

+ anne, baban yemeyecekler mi?

+ onlar inmeyeceklerdir, gel otur yiyelim.

cidden bunların aile arası iletişim sorunları vardı. bunlara bir düzen vermek şarttı ama bu bana düşmezdi. her şeyi boş verip yemeğime gömüldüm.

devam edecek ;)