I Love You Hyung | Yoonmin

3

Jimin'in ağzından

    Jungkook yaklaşık 1-2 ayda toparlanmıştı. Ama yine de Taehyung'u özlediğini gözlerinden okuyabiliyordum. Ona hak veriyordum tabi nasıl bir anda Taehyung'u unutabilirdi ki?

    Bu zaman içerisinde Jungkook tekrardan okula gelmeye başlamıştı. Ne olduğunu soranlara ise hiçbir şekilde cevap vermiyor ve onları ilgilendirmediğini söylüyordu. Ki doğru olanı yapıyordu özel hayatı kimseyi ilgilendirmezdi.

    Taehyung kaydını okuldan aldırmıştı. Bu da kesin olarak gittiğinin kanıtıydı. Ancak nereye gittiğini kimse bilmiyordu. Hocalar bile nereye kaybolduğunu bilmiyordu. Söyledikleri tek şey babasının okulu arayıp kaydını okuldan aldırdığıydı.

    Jungkook okula geliyordu ama derslere eskisi kadar odaklanamıyordu.
Tabi hala okul birincisiydi ancak kendi seviyesine göre baya düşüşe geçmişti. Ve pekte düzeltmek istediği söylenemezdi. Şuan ki bir psikolojiyle ders çalışıp kendini daha da yormak istemiyordu. Ki bence doğru olanı yapıyor. Ne de olsa her şekilde güzel bir okul tutturacaktı. Kendisini yormasına gerek yoktu.

    Sınava yaklalık 3 ay kalmıştı. Ondan dolayı eskisi kadar olmasa da normalden daha fazla ders çalışıyorduk. Ben hala Jungkook'la kalıyordum çünkü ne kendi evimde tek başıma kalmak istemiyordum ne onu yalnız bırakmak. Böylelikle de birlikte ders çalışabiliyorduk.

    Elimden geldiğince Jungkook'u iyi hissettirmeye çalışıyordum. Ne kadar etki ediyordu bilmiyorum ama elimden geleni yapıyordum. Ne de olsa onun tek arkadaşı ben vardım. Benim de tek arkadaşım o vardı. Sınıftakilerle konuşsakta hiçbir zaman birbirimiz kadar yakın olamamıştık.

     "Hyung! İyi misin? İki saattir sana sesleniyorum! Neden yemeğini yemiyorsun?"

     "Ha? Haaa! Şey dalmışım öyle yok bir şey merak etme yiyorum şimdi yemeği"

     Düşüncelerime dalmışken yemek yemeyi unutmuştum. Agh o kadar açıkmışım ki! Neredeyse tabağı yiyecektim. Ama sonradan fark ettim ve yemekten kurtuldum.

     "Hyung ben odama çıkıyorum ders çalışmaya devam edicem bir kaç saat daha çalıştıktan sonra yanına gelirim ve biraz eğleniriz olur mu?"

     "Tamamdır bebişim sen git çalış bakalım ben toplarım buraları"

     "Hyuung~ Bana öyle seslenme! Bebek değilim ben!"

     "Tamam tamam demedim bir şey yahu"

     Jungkook odasına çıktıktan sonra ben de odama geçmiştim. Yatağa uzanmış ve instagram da gezinmeye başlamıştım. Bayadır bir şey yollamıyordum. Hemen galerimden güzel bir foto bulup paylaşmıştım.

•••

70k beğeni  10k yorum

    ParkJm95: Buraya gelmeyeli uzun zaman oluyor. Beni özlediniz mi?
   

m: AHHH ÖLÜYORUM ATMA O ZEHİRLİ OKU! GÖZLÜK FETİŞİM VAR!

t: ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

x: Biraz daha gelmeseydin varlığını unutacaktım!
    - ParkJm95: Hey! Benim varlığımı unutmak mümkün mü sence?
    -x: Doğru senin gibi birinin varlığını unutursam ateşlerde yanarım zaten..

y: Harika görünüyorsun oppa!
     -z: SEN KİMSİN DE O SENİN OPPAN OLUYOR BE! O BENİM OPPAM BİR KERE!
     -y: Lan sakin ol al senin olsun oppan be!

h: Eww bu ne be kız gibi! 🤮🤮🤮🤮
     -b: Ne diyon ayol çarpılacan-
     -t: Onun kızları bile çatlatabilecek bir güzelliği var bir kere 💜
     -ParkJm95: Eh doğru var öyle bir özelliğim @t
     -t: AAAAAAAAA JİMİN BANA CEVAP VERDİ! ANANI OHA

JeonJk97: Her zaman ki gibi harikasın hyung! ❤️‍🔥

      -ParkJm95: Ders çalışıyorsun sanıyordum?
      -JeonJk97: Şimdi bitirdim hyung! Birazdan gelicem yanına
      -ParkJm95: Bekliyorum!

•••

    Jungkook'un gönderime cevap yazmasıyla birlikte ben de salona geçmiş ve onun gelmesini beklemiştim. O sırada da gönderime yapılan yorumlara bakıyordum. İnsanların beni övmesi hoşuma gidiyordu. Hadi ama kimin yoluna gitmez ki? Jungkook beni çok bekletmeden aşağıya inmiş ve yanıma oturmuştu. Şimdi ise bana bir şey söyleyecekmiş gibi bakıyordu ancak ağzından herhangi bir söz çıkmıyordu.

    "Ne oldu Jungkook? Neden iki saattir bakıp duruyorsun?"

    "Şey.. Sana bir şey sorucam ama lütfen yanlış anlama.."

    "Tamam anlamam söyle şimdi ne istediğini"

    "Şeyy hyung eğer yanlış anlamazsan kucağına oturabilir miyim?.."

    Ohhh şimdi derdini anlamıştım işte  Jungkook her zaman temas bağımlısı olmuştu. Taehyung'la birlikte olmadan önce hep birlikte geçirirdik günlerimizi yanlız kalmayı sevmiyordu.

(Keşke benimde kucağına oturabileceğim sevgilim olsa sap olmak çok zor 😫(Sen yanlış anlama karıcım))

     Kollarımı açarak ona izin verdigimde hemen kucağıma gelmiş küçücük bir bebek gibi yüzünü omzumda saklamıştı. Şuan o kadar tatlı görünüyordu ki anlatamam. Sanki onun yerine bir bebek gelmişte o oturmuştu kucağıma. Bir yandan bunları düşünürken diğer bir yandan da film açmıştım. Jungkook filmi izlemiyordu yaptığı tek şey kucağımda oturmaktı. Büyük ihtimalle Taehyung'u özlemişti. Ve ondan dolayı da sevgi hissetmek istemişti. Taehyung gittiğinden beri doğru düzgün bir sevgi hissedememişti. Büyük ihtimal beni şuan Taehyung olarak düşünüyordu. Ve eski anılarını gün yüzüne çıkartıyordu.

    Bir kaç saat öyle oturmasına izin vermiştim. Sonucunda ise Jungkook uyuya kalmıştı. Ben de film bittiği gibi onu odasına çıkarıp yatağına koymuştum. Daha sonra ise salona geçip orayı toparlayıp kendi odama geçmiştim.

     Bugün cidden çok yorulmuştum. Bundan dolayı yatağa yattığım gibi uyuya kalmıştım. Artık şu lanet dönemi bitirmeyi çok istiyordum. Cidden ders çalışmak beni çok yormuştu.

•••

Evet bu bölüm biraz sıkıcı oldu ama aklıma daha fazla bir şey gelmedi. Ayrıca saat şuan 4 olduğundan çok fazla uykum geldi ondan dolayı artık yazmaya devam etmeyip burda bitirdim bölümü :)

Umarım bölümü beğenmişsinizdir bu bölümü bir önceki bölümle beraber yazdım şimdi uyumaya gidiyorum byeee 🙋‍♀️🙋‍♀🙋‍♀️