İnsanlar aslında bazen değişik olabiliyor. Yetişkinlerde ise bu durum çok farklı şeylere işaret edebiliyor. Aslında gerçekten insanları seviyor muyuz? Yoksa kendi çıkarlarımız için mi anlaşıyoruz ? Hepsinin bir cevabı var ama bunun bir cevabı yok . Bu cevap o kişide saklı eğer bunu görebilirsek gerçekten ona değer veriyoruzdur. Ama eğer o insanı içine kapatıp dışlarsak . Bu soruların hiçbir cevabı olmaz o zaman insan kendini işe yaramaz ve değersiz hisseder . O insanın içinde aslında bir ışık yanar ama o ışığı görmezsek o zaman işte ışığı söner ve gerçekten kendi duygularını önemsemez kendini sevmez ve kendinin hiçbir şeyi hak etmediğini düşünür . Eğer onu terk edersek yaşamayı bile kendine layık görmez. Başkalarının kendini sevmediğini görünce . Oda kendini sevmez çünkü insanlar sevmeyi başkalarından öğrenir eeee...... Başkaları onu sevmeyince o da kendini sevmez.
İnsanlar neden diğer insanları sevmez, duygularını önemsemez sizin için önemli olmayan şeler aslında o insan için ne kadar önemlidir .O insanı rencide etmek kadar onu anlamakta gerekir . İşte bazı insanlar ( çocuklar ) .Diğer yaşıtlarına saygı göstermezler . Bu insanların doğasında vardır .
Bir insan diğer insanı küçümserse . Kendini çok büyük görürse aslı hatayı o yapmış olur. Çünkü her insan eşittir be aynı haklara sahiptir.
Bu bebeklikte , çocuklukta ,yetişkinlikte her insan doğasında vardır . Evren böyle kurulmuştur . Bazı insanlar bunu kabullenip susar , bazıları ise güçlü durmaya çalışır ama bu en fazla 1,2 ay sürdürebilir . O da içinden ağlatken bu da içine bir çöp gibi atılır ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNSAN OĞLUNUN DOĞASI
No Ficción" insanoğlu çok garip bir varlık duygularıyla düşünceleriyle insanoğlu girildiğinde çıkmaz bir labirent gibidir insanoğlunu daha yakından tanımaya varmısın "
